41.We are also family, friends and lovers
When
you take a close look at your own live
and that of people you know, you surely often observe that it seems like
personalities with opposite emotional characteristics have married or other,
less official relationships.
It starts with attraction and falling in love and its
degrees, that depend on how deep the relation, not only between the
consciousness of the lovers is, but also how profound teir link with the
collective consciousness is ( their degree of involvement in seeking where they
position themself in their personal evolution and their degree of intrest in
all kind of sciences; especially human sciences : psychology, history,
literature,...). The quality of such a
relationship also is chalenged by the quality of the links with the different
kinds of social or psychological relationships surrounding the couple.
In
many cases a love, is simply sabotaged by the social living conditions ( as
often ones cultural development is). In
all cases love is determined by the genetic heritage and the education of the
persons who are attracted to one another, because they find something
'stronger' or 'sweeter' in one another.
People that have not learned to be emotionally independent will try to
attract someone 'stronger' then them...the strong one will feel good, because,
he or she is 'helping'...genetically spoken maybe this might be a contribution
to an emotionally stronger child...but this is wanting to play some kind of
Superbeing; life does not work in this way.
Because, if you look closely, the 'weak' one (and
almost always each person has a stronger and weaker side) , the 'weak'-part
'gives' to the stronger one also, ...he or she teaches him or her to be more
confident or look for somebody more emotionally equal.
Can
somebody emotionally less unstable change her or his genetical code of
behaviour and become stronger, and what is the relationship between beiing
aware of all this and the subconscious and unconscious ? A person can be aware of things, this means,
he is conscious of things. Depending on
her or his educational, genetical and emotional background, one will start
'reasoning' about the elements in ones consciousness, with maybe to much the
accent on money-linked problems or reasoning with an emotionally overreacting
mind. If one does not choose for the
hart or for the intuitive richness a spiritual link can bring along it will
take getting over a lot of confusion to find ones road on life again.
Somebody
who is open to his or her relation with 'nature' and feels a link with eternal
things, can reach her or his 'inner' better.
People who have reached their 'soul' and are free from
negative emotions , are not far away from an inner contact. The really
spiritual stuff, is the inner life you feel inside when you reach a
non-emotional dialogue with yourself...and if you're lucky...with the person
you love.
Because if you meet somebody on the same 'frequence' ,
love can reach high mountains. You can
stay there more easily if you do not get into other relationships that reach a
sexual level; because then you will again feel the power of what instincts can
do in starting the process of emotional thinking again. (or maybe the 'new'
person should be 'evoluated' or 'emotionally-strong' to ) I don't know yet, but
this kind of situation would open the box of negative emotions as well I
think. The atoms and cells, responsible for this behaviour can't act
otherwise, because their original blueprint was one egg and one spermatozoid. That is why everybody in fact longs for one
steady lover.
One
lover. In the story of your own growing process towards your soul, this is a
positif something, provided that you don't look for a partner because of
material reasons, or reasons of emotional insecurity. The relationship between two people can be so
intens, that you can support that your partner still has somebody else...but in
the end...all persons will bear the weight from the ones that suffer under the
differences in communicating in all it's ways. (with words, body,prescence...).
When you
have a good relationship with someone, or a good period in a relationship with
someone, you can 'admit' you 'know' somebody else...otherwise there is
something wrong...finding out where, is a mutual as well as an individual
process; where the 'pain in the hart' or certain illusions force you to do some
things or to speak some words that again, create new situations.
I can
imagine that married people, who married mainly out of emotional or 'resonable'
reasons, are forced by their souls to look for someone else, and I can imagine
that they stay together because of their young children for example.
I also can imagine that they even have no sexual
relationship any more, but I cannot imagine one of the two staying single, then
you stay a victime of the other, because your lack of beiing able to
communicate to another man or woman in all it's different ways.
Now
the real problem in getting out of this kind of situation is , not beiing able
to talk about it...because people are not taught to see the whole philosophical
picture, they keep on using the old ways of thinking. 'Good', 'Bad' and 'Victim' in stead of
looking to the specific genetical and emotional energy that is present in a
relationship...only by doiing so, you reach your soul and from their onwards
(and earlier) you get more open for an energy where no 'burning of negative
emotions' is necessary any more...except if emotional love tricks you
again.
In the
end you'll know the difference between emotional love and intuitive love and
their variations. If you have a good love-life, your innercommunication
functions better as well.
It's a pitty we use the word Love also in a sexual
meaning; why not use the word Sex or Body-desire for the biological part of
Love ?
Maybe
you are just honnestly and simply happy with somebody and you do not need other
experiences because you know nobody is perfect. .I hope you do not start
thinking that you are missing something, or that your life was incomplete
because of one partner all your life...nobody is the same. Maybe I don't have to teach you about love
at all... how to interpretate the sounds, the words, the images, the events,
the 'electricity', we can all learn to 'feel', instead of just 'hearing' and 'seeiing'. A lot of suffering, your own or that from
others, will teach you when you cannot help or love any more. Have confiance,
in the end it is a beautiful scenario, ones you've liberated yourself from to
much suffering that makes you ill. Your
hidden forces want to express themselves through everything that lives and everything
lives...exept people who don't want to become really themselves.
42.there was life after dead Nederlandse versie zie Kortverhalen
introduction : my inspirationmap
-----------------------------------------
Nothing is more 'real' then living life itself, how
real art as well can be.
We all, we are characters in a real novel that has
been going on since ages.
Persons create persons and then vanish again.
Since thousands of years we try to put our experiences in to signs.
The more you understand about it, the harder sometimes
to put it down in words.
The good man does, continues to live after him
The evil also.
Positive and negative interact in completion.
The sence of it all, in every way a powerfull,
meaningfull something.
One can only observe and react, starting from an
indifferent equilibrium
Science can give us a logical explanation about life.
A trained observer experiences more then the logic of
things
Objectiv sciences mostly only have an eye for their
field.
Phylosophy, Psychology and history must unifie the
other logic.
Einstein put together the achieved and unveiled a new
point of view.
Time, space and matter became more relativ then we
tought.
Religion tried to make us believe in Gods and God.
Kowledge and truth still were far away from proving a
new kind of unity.
Marxists tried to understand the laws of history.
Conservative establishment was against the sence of life socialism
discovered.
But nobody could controle the subjectiv factor.
Freud and others tried to show the role of the
unconscious.
But they did not discover the deeper meaning of life.
We all, could be more people looking for the meaning
of life.
A meaning that surpasses life and dead.
But we are trapt in a lot of kinds of habits and
'pain'.
Life itself is a source of inspiration for everything
I wrote about in every literary form.
I can stop writing and let it go by me till I
understand the meaning of it better within a few years...or I can try to make a
rapport of it every day. I taught about
the structure of my day and had a look at my work and the things I studied, the
documentaries I kept on video, some newspaper-articles which I kept because I
thought they had a lasting value. To
make this understandable voor readers, I first had to bring them a number of philosofical
life-attitudes. How to start this ? Those attitudes were partly the result of a
critical study of the existing attitudes and partly the result of my own
practical experiences midst all kinds of persons which are to be found in
everyones life.
We've all got them : family, bedfriends, friends,
social and political persons,... .
With all that 'brainstorming' goiing on in my head, I
was afraid of 'boiling over' and remaining on my chair till inspiration came,
looked like dangerousely reaching a unallowable border. I went outside to sit on a chair and stumbled
back inn. Symbolically I closed the
door. Something cracked inside me.
I closed my eyes for the last time here on earth. An unexpected goodbye, where I had
philosephed a lot about. A few things I
had imagined, became true. The
experience itself was aldough quite different, something compareable whith what
I had experienced during the cremation of an old colleague of mine. There was this kind of magnetism that started
in my feet and got upwards, like it seemed to be coming from the ground. When it reached my hart, I taught 'oh',
'something is definitly wrong with me'.
But no, the magnetism accelerated it 's speed and once in my head, it
became a kind of more-dimmensional triangle, pyramide kind of 'lightdimension'
which, like a starship in scinece-fiction vanished into space. This form of yellow kind of light, did it
disapear into the spaces of mikrokosmos or the ones of macrokosmos ? Or was there an indifferent equilibrium
inbetween ? Probably I was in tthe anti-matter that every matter has, in the
mikrokosmical world ...but that world is eveywhere, even in the
makro-world. So I did solve a part of
the mystery 'god'.
In any case, there was life after dead.
During my life, I had three different options about
dead. We surely fell back into the
elements from which we were composed; energies like minerals, water, air, light
and waves with each their own kind of consciousness. Since we were connected genetically with the
rest of the biological world...we were not dead in that sense. As a third option I already suspected that
all ones usable experiences in life, which had started with the genetical three
...befor ones life; after dead could be used as an energy working in two
directions. That energy, like the
electrons it was made of, is undestroyable; it can only change in form...and
that is what happens to us before and during and after our life.
I experienced my 'dead' as beiing reborn in an other
dimmension, in the awareness that 'I' and 'we' had already lived for ever...far
before the existing of the first atom and the first cell...as a kind of
physcical energy with a 'soul'. The
feeling I had, was like watching the light that from the eveningcolors passes
into the dark of the night and in a number of lightgradations is beiing born
again in the morning.
Just as like when you are living, when you do not know
if there is life after dead, when you are dead , you do not know if you still
have a body or not. This is strange,
very strange...from one 'mystery' you in fact dive into another.
My individuality begon a long journey alongside our
collective and individual past to the point of my dead, where individuality
again seemed to vanish in collectivity and yet it had a separated existence at
the same time. It all happened rather
fast, but on earth I would have needed many pages to discribe. The voyage I was
on, went from atom to cell and the building up of our existing society, it was
like checking an encyclopedy...but yet far more 'clever' than 'digital'. The more clear the message and contents from
the journey were, the more effort the voyager had spent in his life, to
understand the meaning of life.
The spiritual world was like a kind of
internet-community, composed of the different kinds of tempers
of everyone who had existed sofar. Every life was a kind of 'home-page' in
fact...with branches to all the ones in the human story they had known. 'Had known' or 'knew'...it was not yet clear
to me.
It seemed that the better it became to live on earth,
the more beautifull the symbolism between the ones that already past away(the
pastaway's) became. Was this the
moving-spring of the interaction between the two worlds ?
As soon as I reached a certain point NOW on my and
our earthly past, the new laws of my new
form of existence, became clear to me.
They not only made my speechless, I also could not 'speek' any more,
when I realised in which manner I could only express myself at the biologically
lving persons.
There also was the awareness that they could use my
energy and I theirs...but only in a symbolical, intuitiv manner through toughts
and dreams and images and things that happened...a kind of 'inspiration' in
fact.
I did not only have a 'voice' any more, I also did not
'see' any more...because I myself had become a part of light and air and all
the other elements I was composed of...without knowing exactly what...like one
can not see ones own intestinals and like one can only see onself in a
mirror. We only can feel the intensity
of who we are. Still I was able to think
by means of images and taughts, like one can see images in his head in a
biological body...aldough some scientists say that they aren't there. Another thing that became clear to me,
was that I did not knew if I could still 'hear', because like something that
was said...I could remember hearing voices and sometimes I wondered if a voice
wasn't a taught.
With 'being dead' the 'emphasis' was beiing put more
on 'feeling', even 'tought' was one.
Trying to feel with who in life you really were connected with. Not literaly 'feeling', but 'touching each
other in the spirit', not in the 'mind'(like in the soul) on earth...but it
still seemed much like the positive feelings parents and friends can have
unther each other. It became clear to me
that during ones life on earth all the consciousness and deeds one collects;
all that positive and negative energy that interacts...at the same time on the
'other side' is beiing put together like a puzzle. The final 'result' gives you the amount of
'selfknowledge' you have reached when you die.
Ones earthly 'soul', based on positive and negative emotions, who
commands ones earthly life; sometimes let's go some pieces of 'spiritual
information', we the 'pastaway's' , need...in order to be able to 'give'. Ones final dead is the unified picture of
your life, offered to you. From the
moment you understand this at the other side, you get a kind of spiritual
orgasm that enables you to realise that you are not alone at the other side...and
that one can communicate as well with other spirits over there. Just like on earth one needs other people to
be oneself. On earth somethimes some people are aware of these things, but those moments seem
to disappear because the amount of events that come and go. On the 'other side' there also are thimes
when one can isolate oneself...that often are moments when one is the most in
unity with everyone and everything. Not
always nevertheless.
Like on earth, life after dead is not always
'romantic'...because the proces of consciousness that started with the voyage
from atom to cell, organism, animal, men and society...that proces continues
after dead. It depends on your merrits
whether you are armed to be able to continue that awareness-project. Your 'hierarchy' as well depends from your
merrits...and this has not much to to with the diploms you got, neither with
the kind of work you did? You
,'biological living ones' should be amazed about some people you taught you
knew and who they are over here. But
later more about that. If I get
permission to say something about it, I will, but I have a feeling I won't.
To be able to explain all this I have to get back to
my puzzle of life
I did not only have a 'voice' any more, I also did not
'see' any more...because I myself had become a part of light and air and all
the other elements I was composed of...without knowing exactly what...like one
can not see ones own intestinals and like one can only see onself in a
mirror. We only can feel the intensity
of who we are. Still I was able to think
by means of images and taughts, like one can see images in his head in a
biological body...aldough some scientists say that they aren't there. Another thing that became clear to me,
was that I did not knew if I could still 'hear', because like something that
was said...I could remember hearing voices and sometimes I wondered if a voice
wasn't a taught.
With 'being dead' the 'emphasis' was beiing put more
on 'feeling', even 'tought' was one.
Trying to feel with who in life you really were connected with. Not literaly 'feeling', but 'touching each
other in the spirit', not in the 'mind'(like in the soul) on earth...but it
still seemed much like the positive feelings parents and friends can have for
each other. It became clear to me that
during ones life on earth all the consciousness and deeds one collects; all
that positive and negative energy that interacts...at the same time on the
'other side' is beiing put together like a puzzle. The final 'result' gives you the amount of
'selfknowledge' you have reached when you die.
Ones earthly 'soul', based on positive and negative
emotions, who commands ones earthly life; sometimes let's go some pieces of
'spiritual information', we the 'pastaway's' , need...in order to be able to
'give'. Ones final dead is the unified
picture of your life, offered to you.
From the moment you understand this at the other side, you get a kind of
spiritual orgasm that enables you to realise that you are not alone at the
other side...and that one can communicate as well with other spirits over
there. Just like on earth one needs
other people to be oneself. On
earth somethimes some people are aware of these things, but those moments seem
to disappear because the amount of events that come and go. On the 'other side' there also are thimes
when one can isolate oneself...that often are moments when one is the most in
unity with everyone and everything. Not
always nevertheless.
Like
on earth, life after dead is not always 'romantic'...because the proces of
consciousness that started with the voyage from atom to cell, organism, animal,
men and society...that proces continues after dead. It depends on your merrits whether you are
armed to be able to continue that awareness-project. Your 'hierarchy' as well depends from your merrits...and
this has not much to to with the diploms you got, neither with the kind of work
you did? You ,'biological living ones'
should be amazed about some people you taught you knew and who they are over
here. But later more about that. If I get permission to say something about
it, I will, but I have a feeling I won't.
To be able to explain all this I have to get back to
my puzzle of life
There was a reason why I had lived and why still live
I
'watched' the places in the world that I had abondoned and 'saw' de growth of
the harvests on the fields near the roades I had lived and traveled. I saw the cars on the roads and the smoke
coming from factories and some houses. I
saw the animals,but he people, I did not see.
Maybe I was in the people and that is why I could not see them any
more.
Very
strange in the begining. My friends only
lived in my memories...I only could see them in my memories, which was a way of
better understanding how they felt...even on a present stage basis. But how
they felt did not preoccupy me at the moment, I needed my energy to concentrate
on a text of a novel or essay I wanted
to complete. I had called the
introduction 'my inspiration maps'.
I saw the text lying on my desk, but how could I
finish this book ?
Maybe there somewhere was a
writer with still a biological life to lead, who read one of my former works
and did not have any inspiration of from himself at the moment. During my life I had called into existense
enough energy to allow me at this moment to be 'connected' with a living
soulmate.
I would finish my book,
through him. Sometimes he would be aware
of my special kind of presence without knowing. Sometimes we were aware of each other, when
he walked amongst the threes in the wood and taught about something he read
about me. I always wanted to plant a
wood myself and there was this writer who lived in a wood near a pont and
entered his chalet, took the newspaper and cut out my foto and an article on my
life. It gave me new energy to continue
writing. A lot of writers were still
continuiing something amongst 'us' and 'them'.
Sometimes there seemed to be no difference amongst 'them' and 'we'. Aldough we did not see 'them' busy with
something...we felt what was going on in their world. Like the living sommetimes were busy with the
question what would happen after their dead, we, 'pastaways' were busy
wondering what our next life in the 'afterafterworld' would be like. Our form of energy in the afterworld wasn't
eternal either and one day would change it's form as well. Qualitivaly we had we had bettered ourselves
because we mainly communicated with spirits from the afterworld that used to
havethe same interests as we. It was
signitivaly how each of us tried to do this in his own way.
Those who as farmers had been concerned
about agriculture, received energy from those who liked doiing this on
earth. Communication between both sides
worked as a system of connected fluids in different spaces. The greadyness of a minority of farmers or
landowners on earth often prevented the flowing of communication between
farmers that were past away and those still active on earth. Sometimes the representatives of the farmers
in the afterworld came looking for advice with spirits that often had to deal
with the same problems when they worked as farmers for exemple. Then their was
a communication amongst them and only the fact of this 'exchange' itself made
it possible to generate some actions below that would improve something or that
made farmers below aware. But sometimes
it looked like a neverending struggle.
In the afterworld, the ones
who caused those problems in the past suffered untill some improvement was
made.
So my friend the medium-writer had to
tell people below to watch out and think about the suffering of their relatives
in an heaven, that wasn't always 'heaven' to them. Their relatives or people responsible for
some misery of others should have to do
something about it...befor they end in the same position. If they act know, collaboraters of blockades
between this world and the next shall free themselves. In the afterworld the
painly part of the existence of ordinary working people is more quickly healed
then of those who were responsible for big decissions. People who had mainly good intentions adapt
very easily in what the afterworld has
to offer. People who produced many goog
waves anddid many good things to help others ...still can feel how they are
doiing...without suffering and without beiing able to help them, when they
aren't conscious enough to ask it.
Those wise 'afterworld'-men
only can give some inspiration and advice, but the 'antennes' of the
biologically living people have to be functiong...and they don't when they are
not in an emotional balance. Someone
with to much negative emotions is a real problem for both the one below who is
partly responsible for those emotions as for the one on earth. In many cases, help must come from other
identities.
The afterworld in which we function, only
can make us philosophing about our 'afterafterworld' because from time to time
some 'spirits' disappear here, like on earth, some 'souls' dissapear.
We use the term
'afterspiritss' here. We are trying to
find the way to get in contact with them.
Like on earth we still are in a kind of phase in between. Such a phase, like on earth you can divide in
a number of stages of progressing or backsliding consciousness. Once more, what was already clear to me on
earth became more clear to me in the afterworld. Everything is one and connected, but there
are a numbe of phases. Like from silence
seven sounds are born, with whom one can compose music, like from white all
other colors are born. Like tought,
feelling and inspiration can produce at least seven expressions of
literature...from shouting to poetry.....Like one can touch someones skin in
several ways as well. It was rather
strange that some of us missed those last feelings and others didn't. Wy ?
Again a question for us to solve.
Did 'time' only continued to exist for those not feeling well because of
existing ?
Looking out for a new stage of existing
in our development was a new kind of enigma, riddle to us, I , unlike others, did
not believe that we were going to reincarnate in an other earhly body after
disapearing out of the afterlife. I
believed more in spiritual growth and trying to show the ones on earth, our
genetical three, we partly left behind; that they had to help themselves to be
get conscious happy and make a better
world...in order to have a better life as well in the afterworld and help us at
the same time by doing so. Our mutual
development was interdependend.
I wasn' t much 'home-sick', I did not want
to go back to the physical soullife, that was the embryo of our spirit and I
did not think it was possible to return.
Maybe I never know if some of my friends in the afterworld would have
indeed reincarnated...or if they would have been 'promoted' to the afterafterworld. They'd better leave those reincarnation-ideas
to the policy of the 'wisdom of the genetics' of the earth. I , for the moment was already satisfied
enough sharing the positive events on earth and seeing there really was a lot
of hope for the world.
We spirits, in fact lived partly in the same
world as the earth-people. Because we
were pure air and light and waves...again, we were part of their chain of
nutrition...and we had an influence on their daily lives. Some of my friends in spirit even went so far
to think they could partly return by beiing present in genetical material. "No wonder an ejaculation is such a
crowdy buzzy rush-thing", I joked.
There had to be a number of connections between the three different kind
of worlds, just like the past and the present and the future are in fact
one...maybe the earthly-life, the afterworld and the afterafterworld were one as well,all
together interacting in a dialectical way.
In the afterworld it was as well 2003
as below, and I was there since 1979 already.
We used the same time and in fact there only was one...others said that
according to Einstein everything was possible, even returning to the middle
ages as a baby...but I answered that they should not use Einsteins inventions
to but him those words in his mouth. By the way, did anybody see Albert here ?
Nobody answered, so
probably he already was in the future.
I 'listened' to stories of the lives of
my friends in spirit, and I answered just by beiing 'present', that's the way
we talk over here. My conclusions were
sent to the interfering frequencies of the medium-writer on earth I was in
contact with...not like 'dictating', but just 'waving' some inspiration
together, like one picks flowers and afterwards gives them as a present. My memories and his experiences produced the
rest of the spiritual food. It depended
of what kind of literature the medium-writer wanted to write in, in which
neighbourhood in the spiritual world I was to be found.
He is a good writer,
because I often am to be found on high frequencies.
I decided to review some of
the things I wrote in my time. In my
earthly days I always had to look and look again to find my text...here they
came faster then an internetconnection to me, without having to type something
on a search-machine. The fact that I was
buzzy doing that was enough for the writer to have courage to continue with his
work on special energies after his morningwalk.
Maybe some day, he would discover us ? My wish to write again, became his wish to
write again and otherwise. Where to
write about ? About the ones who comit
suicide on earth ? Some of them exausted themselves on earth
because they had to many good intentions towards to much people...they
recovered more quickly the the ones who spent a life complaining about their
lives. Sometimes they didn't cure at
all. A lot of people who had died and
who were no suiciders, in fact were suiciders on a long time basis. They could cure spiritually as well because
it wasn't always there fault that they didn't discoverd the role of structures
and people and emotions in their lives.
Sometimes we in the afterworld supose that
the afterafterworld can guide some energy from the ones with less energy to the
ones with not enough energy. I think I'm
not ready for that job jet. I had to many experiences giving my energy away for
free in my lifetime...maybe it never was my decision...and maybe the decision
was taken above my head.
To change energy seemed to be to me a far
healtier proces then only profiting from someones stock. It means learning to
express yourself and act in the commun interest I think. I means recognising ones limits and
possibilities in the total picture of connections. In the afterworld those who can give advice,
do not have to suffer any more by taking over the sorrow of others.
I discovered that the more people were
victims of fear and not-knowing, the more they were influenced by negative ideas. The negative influence of pastaways who did
much damage below, lived after them, but could not come back. Only the positive could come back. It really was encouraging. The meaning of life, in fact was that
everyone should learn how to get really 'strong' and 'good' in order to learn
how to be able to be a good advicer in the 'hereafter'.
If you didn't discover the
truth about your own life, you would return to the pure elements of nature,
without being aware of who you in fact were.
The meaning of life was, is and shall thus be of preparing yourself for
afterlife, each in ones own way...whether that is cultivating tomatoes or
writing, it can have the same result.
Life is not only transmitted through genes, but also by means of air and
light and waves and the rest of nature's transport.
Life can be passed on, not
only genetecally, but also by the elements in nature unther the form of
energy...if it had gained the power to do so.
Important to know was that one always could be present in the dimmension
you left...not only genetically...but also in the elements you fell apart in.
Even past, present and
future were one and for some in a large extent for-feelable.
From
my new kind of feeling I could pas this to the writer that I cared for almost
half of a century (even when I was alife).
He had read a few of my novelles.
I could help him finish his search...and I proved him that only 'the good' , the source of
everything could return. Because I knew
he still needed prove...so I helped him.
He knew that 'nothing' could not existed...because everything always tends
to explode when it is equal or near ZERO...something without contence cannot
exists, meaninglesnes cannot exist. The smalle something gets the more pressure
is exposed on it. This is the same for
stars as for human relations.
He knew that
the electrons were the undestroyable brics of everything. He knew a lot about the elements eand the game of electrons with their proton
and neutron charged atomnucleons and their condition of indifferent
equilibrism. Whenever he was studying I
helped him reach the symbolism behind al those laws. He was enormously interested in the things of
science. He realisied he always met the
right persons and read the right books to help him answering the links between
life and dead. He found out that with
every end of something fysical, chemical,...)the consciousness of those
elements moved to the not yet vanished
elements...because the wisdom of the original composition did not have to
disapear. Thus physics and chemics
became biology, because the main law of life is that everything is an evolution
to more and more consciousness. The
first cells die without beiing able to multiply themselves.
The consciousness of those cells came as a kind of
energy 'visiting' the folowing cells
that still had a classical living string with nature ...in those days
when there were not yet organisms thar could move independendly. The consciousness of the 'dead' but not
'dead' material (who was transformed in another kind of matter) came visiting the new still living cells giving them
'advice'. Those visits let to cells
beiing able to DIVIDE themselves...which let to biological reproduction , the
first independent organisms and a consciousness that became more the just the
sum of the elements and combinations it was build of. Nature was trying to teach us, that in order
to survive you had to learn how to divide.
Then came the step from animal to men...from looking to things to
thinking about things. Men build
relationships in their tribe, later their village, their town and so on. On a graveyard in a village you can see the
amount of combination life used to use to guide the game of attraction and
repulsion, of equality...to always filter passed and present.
Poverty, wars and natural disasters have intervened in
this 'wanting to be of beiing'...they must be prevented because they disrup
things on a certain level. We have to
get aware of this.
43.inner communication
the way our mind works in a spiritual way
Wish I could write this in every language and dialect
; each with it's own charm. 'Charm' is
already French...we are one big family with the same roots. One morning, a million years ago, 'African
Lucy in the sky with diamonds', saw the sun rising in the east and went to
Asia.Then people followed the sun towards the West, and discovered Europe and
America
Everything is always on it's way to expression. Nature, since the very beginning worked
endlessly on a system of reproduction and finer and finer communication...not
only bussines-communication. People
learn to express who they are and what they have with each other. In order to understand themselves they have
to observe how their mind works.
The system even works without words and has many
different forms of expression.
Everything is experience and expression.
The most difficult or complicated experiences will
have to sink to the bodem of the river of life...in order to keep on feeling
strong enough to continue ones road in life.
On such moments we can think positive again... on such moments we can
write again for example. The muse is
then bigger then the a-muse. One must
always pick the best words to express something; when one writes a birth card
to a new born one does not put on it : 'welcome to the world, come and collect
your scars'.
If we really discover the beauty in ourselve, no one
ever shall go and fight wars or nobody will get emotionally hurt.
getting closer to the mysteries of our mind…and
getting enthousiastic about life again.
----------------------------------------------
T O O L S
44.Hello Humanity,
Do you remember how we, long before the chicken and
long before the first eg and the first atom...how we lived together as one
energy in one smal basic point ?
Our home was a tiny bit bigger then zero...and almost
aproaching 'zero'...would certainly mean 'exploding', the 'big bang'...because
something without sense, without meaning...without containence...cannot exist.
Do you still remember how our bog-ore form of life
started billions of years ago ?
As pure radiation we easily didn't believe in death,
not in zero and neither in ghosts. We
just were full of energy, full of radiation, we just were light that for ever
slowly met heights and downs, progressing and retarding, maybe once again
worked at the creation of the first atom of matter. We just couldn't say no to our growing desire
of consciousness...after our galaxy had colapsed into one point again on a
previous occasion. As bundeled light we
could feel each others experiences and through the grandparents of electricity and magnetism we once again
began a new adventure.
We created
the earth in very conscience manner.
The first ten seconds after the big-bang indeed were
the ejaculation of all ages...you still repeat it from time to time. Even after we had created our earth, our
supereg...the work was not over yet. We
had to form cells and organisms...and the human beiing.
The beautiful documentaries we make of this evoluation
coincidence with an age that the
struggle for possesion of raw materials and markets once again threatens the
very existence of our kind. Some politicians
try to hide this and they say that it only is a battle between races,
languages, religions and nations. They
are so afraid of losing their place in the sun, that in the proces of
submission of reason and human imagination they try to keep on ruling by
showing how gut butchers they are. They are becoming anachroncic. We should distilate a comon wisdom from all
experiences of the past. What keeps us so divided? We can explain live without having to kill
each other because we don't agree in our visions upon life and death ? We fall apart in matter and radiation after
our death. Radiation created matter and
we remain radiation in the end...with it's own kind of consciousness. We also keep on living through our genetical
connections. We are all together one
enormous composition. Each generation we try out new formulas, new
compositions...to get rid of our negative emotions more and more. 'Existing' is completing each other in
various ways. The more we use our
talents the more intense the radiation we leave behind will be.
As long as we do not make ourselves nervious we don't
make the ones we love nervious...to be continued
45. Même
toi et une petite communauté peut sauvgarder le monde
Il ya maintenant dix années que j'écrivais les mots
suivants :
"La paix viendra dans le coeur des gens avec
l'esprit honnête. Péservez le monde de
déstruction et guidez les gens vers des vies meilleurs.
N'oubliez jamais que le monde est indivisible. Il n'ya qu'une vie et un monde, prenez vote
résponsabilité et vie le plus intense que possible. Soyez légère en guidant. Allez vers les gens et parlez des joies à
venir. Ta place serais partout où tu te
sentiras libre.
Observez, controlez tes forces. Expliquez eux ce que c'est le monde matériel
et la matière spirituelle. La vérité est
très simple. La vérité se cache dans le
passé, elle vie dans le présent et elle a besoin du futur. Pourquoi on trouve pas assez de joie parmis
beaucoup de gens ?
Les gens ne s'étonnent pas assez de qui il vraiement
sont et de ce que ça veut dire cette vie qu'ils mènent. Ils devraient être plus philosophes que
matérialistes, ils devraient se poser la question pourquoi ils vivent dans un
monde de richesse et pauvreté, guerre et paix, stress sur leur travail et
chomage. Mais il ya d'autres raisons
pour le manque de joie...des raisons donc ont ne peut pas écrire encore et des
raisons donc personne ne peut écrire."
Quand
je regarde ses mots de nouveau,fin de juillet 2006, je sais seulement dire que
la paix peut venir dans nos coeurs le jour où les gens commençent réfléchir et
agir pour faire de ce monde une place meilleure pour vivre ensemble. Pourquoi nous laisserions la direction de ce
monde dans les mains d'une petite miniorité qui l'exploite à la faveur du même
miniorité ? Pourquoi on serait obligé à
ne rien y faire et à regarder comment le monde se détériore de plus en plus
? Ceux qu'on voit d'habtitude se donner
leur mains 'importants' ou buvant quelques chose derrière leur grands tables de
négociation en préparants leurs guerres et en présentant eux-mêmes comme les
sauveteurs de la race humain en effet sont les mêmes qui nourissent la misère
du monde contemporain. Ils empêchent les
gens d'avoir un travail util et les gardent dans une sorte d'esclavage
moderne. Ils controlent les états et les
compagnies et maintiennent un pouvoir énorme sur nos vies. Ils controlent la grande partie des media et
il continuent à écrire leur propre version sanglante de l'histoire.
Et
nous-autres alors ? On accepte les cent manières dont eux il controlent nos
vies. Quand est-ce que la majorité
d'entre nous comprendrais que la
condition de ce monde est le résultat de notre inconscience et notre refus de
changer quelque chose...ont leur donne presque carte blanche pour faire ce
qu'ils veulent. Est-ce qu'on va tolérer
qu'ils continuent à mentir sur ce que c'est en réalité la liberté et les
valeurs humains ? Non, on va plus nous
laisser faire...et nous...ça commence avec toi-même.
Quelles
sont les raisons pour lesquelles on n'a
pas assez de courage sur le plan personel et social ? Si ont veut savoir d'où nos émotions négatives viennent et qui nous
sommes...on ne devait pas aller le demander uniquement dans les temples des nos
différents réligions. Si vous aimez à
lire les anciens textes alors lisez les
en étant conscient que les gens qui ont écrivés ces textes étaient un produit
de leur temps et qu'on doit trouvé notre chemin propre à notre temps.
Les réponses philosophiques et la foi ont les peut
trouver aussi bien dans la science et
souvent dans une certaine façon il ya pas de contrediction entre la science et
les aspirations d'une vie éternelle.
En effet on peut commencer notre recherche sur le
sense de la vie par nous réaliser que quelque chose peut simplement exister si
ça a un sens. Pourquoi ? Parce que quelque chose sans forme ne peut
pas exister...tous forme de matière qui veut prendre une espace qui approche ou veut s'égaliser avec
'zéro'...explose. C'est juste comme le
big-bang (ou les big-bangs) de l'histoire de l'univers. Trop de pression sur un point fait exploder
tout dans le monde mikro autant que dans le monde makro...n'importe comment on
définie nous même ou dans quelle stade on était : étoile, atom, cellule, même
nos propre relations...trop de pression rendent des nouveaux evolutions
possible...quand ses evolutions improuvent la position de la vielle
position...on dit que quelque chose a une sense.
Les
lois de la nature ont developées les conditions idéales pour que la vie
biologique vraiement demarerait. Après
le big-bang il n'y avait vraiement pas quelque chose qu'on pouvait 'toucher'.
La matière existait seulement comme différents formes de radiation(entre eux
nous nous touchaient dans notre forme primaire aussi vous pourriez dire). En Néerlandais le mot pour 'radiation' est
'straling'...quand quelqu'un est heureux on dit qu'il nous semble
'stralend'. C'étaient les lois et les
essaies de la radiation qui ont produit la première atome et après les planètes et les conditions climatiques
favorables à créer la première cellule etc... .
C'est vraiement une histoire formidable que chacun peut rechercher pour
soit-même. Alors,la prochaine fois que
tu te promène dans un bois, réalisez vous avec quelle vitesse la terre sous tes
pieds voyage dans l'univers dans la direction dans laquelle elle a été poussé
il y a 15 milliards d'années. Tout ce passé étonnante, toute cette sagesse
les premières cellulles ont atteint
avant d'apprendre comment se diviser pour rester en vie...tout ça continue
d'exister au moment même que vous lisez ces mots. Quand nous mourons un partie de nous
deviennent des minnérals etc, mais la radiation quitte nos corps. L'étude de la façon donc nous observons et
quelques expériences personelles je ne préferais pas nommer 'mysticals', aussi
bien que certains études scientifiques
m'ont ammené à croire que nos vies n'ont pas simplement un sens social...mais
aussi que sur le plan personel on interact pour créer les conditions qui nous
amènent plus proche de notre ame. Notre
ame, non pas seulement les pieces d'héritage genétique des premiers
cellules...mais l'essentiel qui vraiment fait de nous ce qu'on est...peut-être
c 'est notre radiation constament enrichi pendant ses derniers 15 miljards
d'années.
En
effet, n'est-ce pas tous qui existe une âme ?
On voit 'Dieu' comme l'idéale person abstract qui controle tout, mais en
effet le but de notre évolution est à faire travailler le monde d'une façon
qu'on peut vivre en paix matériellement pour avoir plus de temps à comparer les
différents façons donc on donne une significtion à nos vies. A quelqu'un qui croit dans la réincarnation
on pourrais répondre que la chance que quelqu'un réapparaitrais dans les mêmes
conditions...pourrais durer quelques milliers de big-bangs par exemple ...ou
qu'on était déjà la comme des pieces divisées dans tous les vies qui ont vécu
devant notre existence comme telle. On
est une mix, mais le navigateur dans nous même devrait toujours suivre la ligne
de son coeur, pas la ligne de combien d'argent en plus on peux gagner ou
comment on peut se revencher sur quelqu'un.
On devait tous essayer de surmonter nos différences philosophiques,
réligieux, sociales et nos émotions negatives basées sur n'importe quoi qui
c'est passé dans le passé et on devait oublier notre histoire sanglante et ont
devait recommencer en mettant le focus sur le présent et en voulant des bons
choses pour notre future.
La
matière et l'esprit ont toujours été une.
La matière était de l'energie et l'energy veut toujours dire la
possibilité de création et evolution.
Même en essayant de détruire l'energie on n'obtient qu'un changement
d'énérgie. 'Le sens de la vie' est
quelque chose qui a toujours existé. Le
voyage de nature à la culture humaine a été tres long. La matière contiens de l'energie qui a
préparé le dévelopement de l'energie spirituelle...ou bien la matière
originelle était toujours la totalité d'énergie collectée entre deux
big-bangs. La première signification de
la vie est d'abord le cultivage de matière spirituelle. Tous les forces comme temperatures, distances,
vitesse, pression et temps, tous les mouvements d'atoms et cellules...tous
servent la croissance de l'énergie spirituelle.
Ca a toujours été comme ça. Notre
esprit n'est pas seulement composé des electrons de tous les cellules de notre
cerveaux mais de tous les atoms des autres cellules. En effet on peut dire que tous nos cellulles
ont une conscience spécifique.
La
question 'qui sommes nous'peut être reondu par 'd'où est-ce-qu'on vient. Cette question n'est plus une monopoly de la
réligion. 'Religion' vient du mot
'relier', faire des combinaisons. Des
combinaisons entre les sciences et la philosophy, les politics et la psychology
nous aide à mieux comprendre le vrai sens de nos vies. La 'foi' peut être basé sur un ri magnifique
ou des mots bien utilisés ou sur la musique...la réponse sur la question 'sens
de la vie' n'est pas uniquement intellectuelle. En effet ceux qui se demandent
trop s'il y a un Dieu ou pas, se préoccupent avec la question suivante
:'Est-ce-qu'il ya une energie qui a moins
ou plus de conscience et pouvoir que
nous...et est-ce-que cet energie n'a pas du faire le voyage entre radiation,
atom, cellule et nous pour atteindre ce conscience ? Quelle sorte d'énergie est-ce-qu'il ya
present avant le big-bang ? Est-ce que
c'est l'énérgie enrichi du big-bang avant ou est-ce-que c'est toujours la meme
point de départ ?
Avec le mot 'Dieu' on veut simplement expresser le
désir de plus de conscience...et ça c'est le but de toute l'evolution en
effet.
Il parait alors que la création d'energy éternelle
toujours recommence avec ne pas vouloir être personne ou rien...tous les deux
des choses qui n'existent pas. Ca veut
aussi dire que si quelqu'un meurt celui -là reste ou peut prendre la forme d'une
energy dont on ne sait pas beaucoup...même si on sait beaucoup sur la
'radiation'. 'Radiation' est donc
originellement la combinaison de tout
les formes d'energy qui existaient dans un cycle entre deux big-bangs et
qui veut commencer de nouveau ou faire quelque chose de nouveau. Est-ce-que c'est Einstein et d'autres et
leurs livres et héritage ou bien est-ce que c'est la radiation parmis nous qui
me font conclure tout ça ?
Who knows...both probably ? I believe. Quelque chose qui dit 'il ya 'plus'
dans la vie'c'est déjà assez...il faut pas vouloir prouver.
C'est uniquement pour les curieux et ceux qui en ont
besoin des preuves. Plustôt que rester divisés entre croyants classiques,
croyants nouveaux et 'incroyant'(ça n'existe pas, car ça a aussi une forme) et
tous leur subdivisions...il y a assez de questions pratique pour résoudre dan
ce monde. Pourquoi il n'y pas une
système pour gérer la société qui rends impossible ce que personne ne veut :
ignorance, guerre, pauvreté, faminne... ?
Pourquoi les relations humains souvent fournissent beucoup d'angoisse et
chagrin ? Dans une seule question : 'pourquoi l'humain a-t-il autant de problèmes
avec des mots comme 'dieu, mort, histoire, argent ou valeurs comme amitié,
famille, plaisir, désir,... ? Je crois
que pour un part c'est parce que il me semble que nos observations sont souvent
troublés par nos émotions négatives...parvenant de nous même ou d'autres. D'une autre coté c'est comme peut-être même
devant l'ejaculation etc il y a déjà un effort et une conquerence entre des
différents genes...qui même font des coalitions...comme si notre passé cherche
constament à prolonger le future dans le présent...ne voulant pas devenir 'sans
signification'...mais toujours àla recherche des lessons voulaient apprendre
mais n'ont pas pu terminer.
Zie ook facebook Fotofilosofie
47.het lijkt soms
of het verboden is van verliefd te worden
Zie http://achjadeliefde.skynetblogs.be
Als ook voor 48.Tijd,
relativiteit en liefde
49. Voor
Nihilisten : de tegenstelling tussen Athëisten en Theïsten is compleet achterhaald :
stick to one fact ENERGY ! Philosopher sur base de contradiction entre Atheist et Theist, c’est
devenu inutile : partez de des science objectives et subjectives, mais
surtout du mot clé : ENERGIE
50. Filosofisch
Nawoord Mooi zo, we
kunnen weer wat schrijven. We, de complexe, maar oh zo eenvoudige eenheid van
geest die dit neerpent. Alles van uit het
standpunt dat ook diegenen in wiens leven je verwikkeld zit, je leven voor een
stuk bepalen. Daarom ook die we,
van de eerste zin. We zijn een telepatisch geheel van verbanden en gevoelens en
inzichten die aan kwaliteit werken. Met wat we al schreven namen we
reuzestappen, ik, diegene die het opschreef, heeft altijd wat voorsprong en
achterstand tegelijk. Achterstand, qua niet altijd volledig direct de
zielswereld van anderen te begrijpen, voorsprong omdat, eenmaal ik die door
ervaringen begrijp, ik een grote inhaalsprong maak. Voor elke nieuwe aanzet tot
analyse, lijkt het als of de droomwereld van 's nachts niet genoeg is en de dag
korte rustmomenten telt waar alles overwogen wordt.
Een soort Passing It All -PIA (een overlopen van vroegere
informatie over toestanden en axioma's met de huidige fasen en mogelijke
projekties naar de toekomst toe). Voorsprong ook vooral vanwege allerlei
inzichten op alle domeinen van het leven, abstrakt of concreet en de uitingen
hiervan op velerlei literair en ander gebied. Zie alle linken op 'voortijdig
testament skynetblogs' en vertakkingen ondermeer naar fbook plus mijn
tabel 'TOOLS' hulpmiddelen van de menselijke geest. Bovendien moet je
qua spiritueel-psychologische dingen in je omgeving een aantal mensen kennen
die symbolisch verwant zijn aan diegenen die de schrijfer kent.Zie ook de
symboliek uit het kortverhaal 'Er was dus toch leven na de dood' Om de
bovenstaande alinea te begrijpen, zijn al die inzichten en bijvoorbeeld professor
Carl Jung zijn symboliek van de droomwereld niet voldoende. Om een beetje te
kunnen volgen moet je er van uitgaan dat materie en anti-materie één zijn en
moet je de symboliek van het objectieve wetenschappelijke aanvoelen. Spoken
bestaan niet, want iets zonder vorm kan niet bestaan, wat zinloos dreigt te
worden, kleiner of gelijk aan nul, neemt andere vorm aan. (Zelfde principe van
de bigbang, waarna straling, fotonen, atomen, moleculen, planeten...cellen, xx,
celdeling, organismen... wij.)Het ei was eerst, niet de kip. Al deze dingen die
van het micro-niveau vertrokken en vertrekken (en eigenlijk vanuit uitwisseling
met anti-materie) hebben ook macro-vormen. Zo heb je niet alleen het
individuele bewustzijn van een cel, maar ook van een individu, groepsbewustzijn,
collectief bewustzijn...op onbewust, onderbewust, bewust nivo.Zo heb je ook op
sociaal vlak de reis van clans, families, stammen, feodaliteit naar moderne
maatschappijen. Zo heb je ook de ontwikeling van het individuele bewustzijn,
niet alleen via schoolse kennis opdoen, maar ook via tal van vormen van
relaties, zakelijke en andere. Iedere soort relatie heeft dan weer een aantal
schakeringen...die teruggaan naar vorige generaties en er voor een stuk verdere
ontwikkelingen of reacties van zijn. Zonder een praktisch concreet iets,
bestaat geen theoretisch iets en omgekeerd is ook waar, net zowaar als er geen
materie zonder anti-materie is. De positief geladen protonen bijvoorbeeld zijn
negatief geladen in de anti-materie.Alles was straling in de beginne en eindigt
bij straling...maar eindigen kan niet, omdat energie onvernietigbaar is, en
andere vormen aanneemt. 'Is er een energie die heel de evolutie niet heeft
nodig gehad om eenzelfde of vergelijkbaar bewustzijn met het onze te hebben' ?,
zou men zich kunnen afvragen.Daardoor kom je nogal vlug uit op het beperkende
pad van de godsdiensten...die weigeren van de linken tussen wetenschappen en
andere domeinen te zien. Wetenschap weigert dan weer van de linken met zaken
zoals telepathie te zien...terecht soms, want er bestaat veel gezweef en
gezever op 's mensen evolutietocht. Laten we aannemen dat al het goede dat
mensen ooit deden door de levenden als straling ontvangen kan worden, indien ze
zich niet emotioneel bezwaren. Materie is zwaarder dan eterie (straling) en
deze laatste is één in de wisselwerking ermee.
Het emotionele zware, zou men moeten ontgroeien en dan meer in rust door
het leven gaan, maar de wegen van de genetica en de uitwerking ervan zijn ondoorgrondelijk.
Het kan goed zijn dat mensen die op emotioneel vlak rust gevonden hebben, deze
toch nog verlaten voor het dieper begrijpen van het spirituele via het
emotionele. Materie en anti-materie zijn
één omdat stof alleen niet kan bestaan en het spirituele ook niet zonder
inhoud, zonder stoffelijke vorm kan. Onze lichamen stralen het al uit, alles en
iedereen is beiden een beetje, zoals een man ook vrouwelijker aanvoelen en
denken heeft en omgekeerd.Alles is een zoeken naar aanvulling en uitwisseling
daarom, binnen de grenzen van wat mogelijk, wenselijk en dragelijk, dus
mogelijk is. Een eicel bijvoorbeeld, heeft een automatisme waarbij van zodra er
1 zaadcel binnen is een aantal chemische e.a. reacties gebeuren om meerdere
'bezoeken' te blokeren.
Omdat het fysisch en tegelijk spiritueel zo in materie en anti-materie
gepland is ? In welk verhalen zit je momenteel ? Hierover moet je eens goed
mediteren. Wie zijn al die mensen die je van nabij of verder kent. Begin
misschien bij diegenen die je meer van nabij kent. In welke verhalen zitten zij
en hoe sluiten deze verhalen op de jouwe aan. Doorloop de momenten dagelijks
die rust of onrust brachten in jezelf en probeer uit te vissen wat je ergert en
deze ergernissen te overkomen door je in te leven in wie de andere is door
dingen die je samen met hen doet. Probeer ook de angels in de levens van
anderen te dedecteren. Je zal merken dat iedere diepere vraag die je je stelt
in het dagelijkse leven geleidelijk, al dan niet abrupt langs dingen en mensen
in de buitenwereld om, een antwoord probeert te geven. Soms zullen de
verschillende delen van je ego daar verschillend op reageren en moet je hier
tijdelijk een houding van onverschillig evenwicht tegenover aannemen...totdat
door de kalme, rustige overwogen daad en het duidelijke spreken alles helderder
wordt en je omgeving weet dat je van uit een innerlijke rustige kracht spreekt.
Of je daar in dat punt kunt blijven, hangt af van de dingen die je met mensen
aangaat. Sommigen hun taak is het van mensen met een te vaak verstoorde
innerlijke kalmte te begeleiden...anderen hun wezenlijke ik verandert gewoon
dingen door, zelfs zonder in de gewone betekenis van met mensen om te gaan.
Projekteer niet te veel in de zin van 'het zal zo moeten zijn of zo moeten
worden'. Alhoewel er vele dingen vast liggen, heb je ook telkens de keuze om
bepaalde richtingen uit te gaan en daarmee verbonden de paden van een aantal
mensen te kruisen. Veel hangt ook af van wat er in het verleden werd aangegaan
en al of niet afgesloten...en dat limiteert enigszins het heden, zeker als je niet
bij je innerlijke rust geraakt, vanwaar de voor jezelf meest gunstige
ontwikkelingen vertrekken. Ondanks vele kritieken die je zal tegenkomen,
bevindt men zich als men vanuit kalmte denkt en voelt en handelt in een voor
jouzelf sterke positie. Als men zijn eigen onvoldoende liefheeft, zijn talenten
onderschat en teveel connecties van uit een verkeerd ingeschat
verantwoordelijkheidsgevoel aangaat, in zware emotionele kringen blijft
vastzitten, zal men niet de juiste mensen aantrekken om bij je innerlijke rust
te blijven...alhoewel het dan wel de juiste mensen zijn...aangezien je je op
een bepaalde frequentie van zijn bevindt. Streef naar hoog inzicht in het wat en hoe en waarom van de
dingen. Zou je, zoals ik, je kijk op de
wereld gewoon via blog vorm doorgeven of er een literair filosofisch werk rond
schrijven ? Film maken, markten mee doen, lezingen geven ? Een soort testament, zoals het oude en het
nieuwe testament, geschreven van uit de inzichten van toen, maar nu weer
anders, in een poging het hele leven te verklaren aan de hand van essays,
vertelsels en poëzie. Voortijdig, omdat
er wel altijd nog zal geschreven worden en de evolutie verder gaat. Niet meer met de woorden van toen, ‘de Heer
die ons geschapen heeft’, al blijft ‘in den beginne was het woord’ een echte
kanjer als openingszin.
51.Licht op ons leven Er bestaan enorm veel
mogelijkheden om te leren begrijpen waarom ons leven ons leven is. De
wetenschap kan ons evengoed nauwkeurig uitleggen hoe een cel van bijna niets
een mug werd als diezelfde wetenschap ons kan verklaren hoe ook wij langs
gedeeltelijk dezelfde wegen straling, atoom en cel en… werden. ‘Werden’ is
hierbij een verkeerd gebruikt woord, want we zijn nog altijd onze oorsprong. De
‘oorsprong’, de enen zeggen ‘god’, de anderen ‘goed’, nog anderen ‘het
woord’…wetenschappelijk gezien is de oorsprong het ‘niet niets willen
worden’(een ruimte die een ruimte kleiner of gelijk aan nul wil innemen
ontploft. Energie zet zich bovendien altijd om in een andere vorm. Ook
over de rol van de geschiedenis die grotendeels aan de evolutie van de economie
gebonden is, kunnen we in dit achtste jaar van de 21ste eeuw enorm
veel vernemen. Mits een op het positieve, het sociale gericht
uitgangspunt, kunnen we daar een enorm klare kijk op ontwikkelen. Licht op ons leven
dus. ‘Licht ons leven op’…kan ook, maar neemt ons hele
gezamenlijke leven met onszelf en anderen in beslag. Uit welk
godsdienstig of filosofisch of psychologisch werk je ook je inspiratie haalt,
de echte waarheden zoals ‘doe een ander niet aan wat je zelf niet graag hebt’,
zijn eerst ervaarbaar in je leven zelf. Veel van wat er in ons leven
gebeurt, is een onvermijdelijk vervolg van wie aan ons voorafgingen; net alsof
allen die onmiddellijk aan ons voorafgingen ook nog ergens meedoen in dat
dagelijkse theater waar we onze rol in te spelen hebben, of we nu willen of
niet. De holbewoner uit de prehistorie heeft nooit een computer
gehad. Zonder de holbewoner waren wij er ook niet geweest. In feite
heeft de holbewoner ook zijn stukje computer, hij heeft er hard genoeg voor
overleefd. Er zijn nog andere vormen van overleven en doorgeven.
Indien de huidige big-bangcyclus weer tot een onder druk kleinst mogelijke punt
zou inklappen,dan zouden we weer mineralen en straling worden en dan begon
alles weer opnieuw, gemaakt van materiaal en straling die ooit de onze was.
Ergens op één van m’n blogs, formuleer ik de vraag naar oorsprong als volgt
: “Is er ergens een energie die een met
ons vergelijkbaar bewustzijn heeft en die heel de weg van straling, atoom en
cel …niet hoefde af te leggen om aan dat bewustzijn te komen” ?
Ik denk van niet. Zoals alle planeten en
electronen rond een kern draaien, zo draait het zijn of niet-zijn gewoon rond
het niet aan nul gelijk willen worden…inhoudsloosheid is geen optie voor de
materie die we zijn en wie we nu zijn verdraagt ook al niet teveel druk voordat
we doordraaien…nee, kleiner of gelijk aan nul, gaat niet op. Als je
dreigt van honger om te komen, doe je er alles aan om weer te eten, want anders
benader je de nul. Als je je relatie omwille van welke redenen dan
ook wil redden, ga je een deel druk wegnemen voordat je beiden ‘ontploft’. Je
kan natuurlijk scheiden, maar of dat dan de druk wegneemt is de vraag als je
niet door hebt in welk ‘stuk’ je speelt en waarom. Gewoonlijk verhuist de
druk dan mee door naar een andere ‘opdracht’.
De wetten van de natuurkunde werken
ook in het psychologische door men dunkt. Licht ons leven op. En het
spirituele dan, hetgeen dat verder dan het biologische leven reikt
? Hoe kunnen we daar ons licht laten op schijnen via al wat we kunnen
weten en meemaken en voelen ? Dat, waarde lezer, is waar ‘ons leven
oplichten’ om draait. Hoe goed je daar in bent ? Je kan dat veel of
weinig, te weinig of teveel zelfs. Hoe bekwaam je daarin kan worden,
heeft te maken met de mate waarin je je negatieve emoties overwonnen hebt en
hoeveel kennis je bereid bent om op te doen. Hoe sterk je daarin bent
heeft dus ook te maken met de mate van filosofisch, daadwerkelijk verzet dat je
tegen bepaalde alles overwoekerende meningen en maatregelen kunt opbrengen of
nog kunt opbrengen. Het heeft ook te maken met de echt religieuze, niet
godsdienstige betekenis van ‘geloof’. Geloof in het leven en de
oneindigheid ervan. Oneindigheid in de wetenschappelijke en
menselijke betekenis ervan. Ook dieren kunnen theoretisch na de
zoveelste big bang cyclus wel ergens op een planeet opduiken en met wat
‘geluk ‘ kan er uit de oermaterie waar wij ook deel van uit maken
misschien weer een soort ‘mensdom’ ontstaan. Het belangrijkste uit heel het
gebeuren dat ik hierboven schetste, blijft echter het ‘hoe’ dat we er met z’n
allen en individueel dagelijks in slagen van ons leven ‘op te lichten’, hoe dat
we in onze woon en werkrelaties ageren om ons net die inzichten bij te brengen
die we nodig hebben om te begrijpen wie we zijn en van welke wegen we komen om
die dingen te doen en zeggen die we doen en zeggen en zullen doen en zullen
zeggen. Iedere nieuwe dag in ons leven is gebaseerd op al diegenen die we
ontmoeten en op alle informatie die we hebben opgedaan…die komt dan bij mekaar
en resulteert steeds weer in nieuwe gedachten en woorden en daden. Zelfs
zonder dat we praten is er op een bepaalde manier wel een soort uitwisseling
tussen mensen. Die uitwisseling zal zich al of niet in woorden en daden
vertalen, maar wel altijd ergens sporen nalaten die in toekomstige
ontwikkelingen toch via gebeurtenissen en woordgebeurtenissen aan de
oppervlakte zullen komen. Zelfs ons innerlijke wensen speelt hierbij een
belangrijke rol. Schrijf ik dan de ‘godsdiensten’ af, zal je vragen
? Je gaat mij niet horen zeggen dat er absoluut ‘geen energie-punt’-‘nul’
is met een bewustzijn dat geen Einsteinachtige of Darwinachtige evoluties nodig
gehad heeft om te ‘zijn’…maar zelfs dan is het belangrijk om aan te voelen of
aan te kunnen tonen dat zo’n energie buiten proporties buiten ‘scheppen’ ook
‘richten’ kan…en dat ‘richten’ hangt zéker van ons af…van ons en ons geloof…wat
de cirkel weer rond maakt natuurlijk. Dit soort filosofisch willen
begrijpen werd alleen maar mogelijk door kennis op te doen en om te gaan met
mensen en hun verhalen die al van zover kwamen en steeds maar doorgaan…op
evenwijdige of andere kruisende paden. Echt verstaanbaar worden deze
inzichten in je eigen leven en dat van anderen. In het verhaal van de
kleinzoon die zich nog steeds afvraagt hoe z’n grootvader was toen hij in het
verzet tegen de oorlog in een kluwen van hem omringende tegenstellingen
zat. In het verhaal van al die mensen wiens liefdesleven zich soms
aan sommige van die liefdeslevens van vóór hun tijd probeert te
ontworstelen. In het verhaal van alle mensen die opkomen tegen
kortzichtigheid en onrechtvaardigheid. In het verhaal van zij die alle
dorpen en steden bouwden, in het verhaal van hen die zorg dragen voor productie
en vooral zorg om mekaar dragen. Vele verhalen werden al in romans
verteld. Het verhalen van het echte zijn heeft echter ook z’n grenzen.
52 Het échte zijn Je ziet en voelt
en denkt het overal, dat échte zijn. De eend die in de regen met haar of
zijn snavel op een tak in het water zit, is niet die eend die ergens droog zit
te broeden. Net als alle bioleven is ze op die of die moment altijd het meest
actuele vervolg van een reis die al vóór het ontstaan van de eerste cellen
begon. Die cellen stierven af en konden zich niet door deling, door
voortplanting vermenigvuldigen. De energie die ze echter bij leven
vormden bleef echter onder andere energievormen (golven, mineralen,
vocht…)bestaan en begeleidde hen, begeleidde ons, tot in het nu en van daaruit
over het einde van ons huidig heelal heen, bij de volgende poging tot het laten
ontstaan van leven. Dit uitgangspunt houdt in dat er geen leven
mogelijk is zonder het afgestorvene, het vorige, dat als een soort intuïtie
functioneert. Niet alleen de overgang van de straling naar het atoom en
de moleculen en sterren en planeten en het biologische leven is op dat soort
onzichtbare ‘energetische wijsheid’ gebaseerd. De energie van al wat vóór dit
moment van schrijven bestond, blijft bestaan en we zijn ermee verbonden zoals
de radio(de mens) die wel speelt dankzij het feit dat hij in de stroomstekker
(voedselketen)steekt, maar hetgeen hij laat horen hangt af van het soort
straling dat ‘radiogolven’ noemt af.
Voor wat de inhoud van wat er uitgezonden wordt
betreft, zijn het de mensen van de media die verantwoordelijk zijn voor wat ze
met de info van de mensen en maatschappij rondom hen doen.
Die verantwoordelijkheid werkt
trouwens in beide richtingen : als wij als individuen én als collectief niet
tegen oorlog, armoede, vervuiling of honger ageren, zal daar in de media ook
weinig om te doen zijn. Of nog een voorbeeld : hoe meer trauma’s onze
voorouders voor zich uit schoven, hoe meer wij het over een andere boeg moeiten
gooien. Het échte zijn werkt dus zowel op een zichtbare, gedeeltelijk zichtbare
als onzichtbare manier. Je kan me nu zien zitten schrijven, wat ik
schrijf komt langs vele kanalen en ervaringen tot mij, je kan jezelf het zien
lezen…maar wat het met je doet en wat jij er mee doet, zal niet altijd geheel
zichtbaar zijn. Vanwaar komt die briljante creativiteit van onze geest
? Stel, je wil aardbeien planten en scheuten gaan kopen; maar terwijl je
de voederplank voor de vogels met de recentste broodkruimels verrijkt, overvalt
je het idee om er ook een overgebleven aardbei op te leggen…op een dag kom je
dan wel ergens wilde aardbeien in het bos achter je chalet tegen denk je dan
met binnenpret. De gedachte komt ineens, je hebt er geen vogel moeten
voor zien poep lossen van op een tak. Zo zit de ganse dag vol met van dat
soort influisteringen die je niet met iedereen kan delen of die toch zo
moeilijk na te vertellen zijn; men zou je dan op z’n minst raar bekijken.
Een ander voorbeeld van één van de manieren
waarop het échte zijn werkt is het meest wezenlijke aan ons : ons levensverhaal
en hoe dat met andere levensverhalen verbonden is. Een deel van de mensen
die eigenlijk vrij ongelukkig zijn, heeft dat niet zozeer te wijten aan sommige
negatieve emoties waar ze teveel blijven in vastzitten, maar vooral aan het
feit dat ze van hun eigen vinden ergens ‘mislukt’ te zijn in het leven.
Je kent dat wel, die hardnekkige gedachten die iedereen wel eens heeft, zo van
“had ik dat toch maar gedaan toen of dat niet gezegd, of dat zo niet
geschreven…”. Eigenlijk is dat voor een stuk verspilde tijd en ook weer
niet omdat iets niet eerder een andere, meer positieve wending kan nemen
dan dat wijzelf en de tijd er rijp voor zijn; er ondertussen ons hoofd mee
breken heeft als functie van dat leren te beseffen. Je kan zoveel van het
leven houden en er zoveel mogelijk willen over weten dat je daardoor met een
berg aan uitdagingen zult komen te zitten. Zo plots als champignons in de
herfst zullen die uitdagingen onder tal van giftige en niet-giftige soorten op
je weg komen onder de vorm van gedachten, personen, projecten… . Als
bloemen in de lente zal het leven je tegemoetkomen, je zal de passie van de
zomer ontdekken, zowel als de nattigheid of de koude hun echtheid ervaren,
familie van al wat je binnenin voelen kan. Laat ons nu even proberen om hetgeen
de intuïtie van het echte zijn, ons langs de generaties door, probeert aan te
reiken via enkele verhalen duidelijker te maken : Niets is 'echter 'dan het
beleven van het leven zelf, hoe echt kunst ook is. We zitten met ons
allen in een echte roman die al eeuwig bezig is. Personages wekken andere
personages tot leven en verdwijnen weer. Sinds duizenden jaren proberen we al
dat bezig zijn in tekens om te zetten. Hoe meer je er van snapt, hoe
moeilijker het in woorden om te zetten is. Het goede dat een mens doet
leeft tijdens en na z’n leven door. Het
kwade ook. Positief en negatief vullen mekaar aan in interacties.
De zin ervan, een allesomvattend , machtig iets. Je kan pas observeren en
reageren vanuit een evenwicht. Wetenschappen kunnen ons een logische uitleg
over het leven geven. Een getraind observeerder ervaart meer dan alleen de
logica der dingen. Objectieve wetenschappen hebben alleen oog voor hun
vak. Filosofie, psychologie en geschiedenis moeten de overige logica één maken.
Einstein bundelde wat al was bereikt en onthulde een nieuw uitgangspunt. Tijd,
ruimte en materie werden relatiever dan we dachten. Godsdiensten probeerden het
met ons te doen geloven in goden. De zelfkennis en de waarheid omtrent
het geheel waren nog veraf. Marxisten probeerden de wetmatigheden van de
geschiedenis te vatten. Door kerken en machthebbers bestreden, onthulden zij een
heel stuk 'zin'. De subjectieve factoren hadden ook zij niet onder controle.
Freudianen toonden voor een stuk de rol van soorten van bewustzijn aan. Toch
konden zij geen allesomvattende zin zien in dit leven van ons. Wij allen zouden veel meer 'zinzoekers'
kunnen zijn. Een zin die het leven en de dood overschrijdt. We zitten echter
teveel gevangen in allerlei soorten gewoonten en 'pijn'. Reis. Reis door het leven, blij en op je hoede, niet alleen om lichamelijk letsel
te voorkomen, maar ook om niet in de val van overdreven medelijden te vallen,
daar er meer achter mensen schuilgaat dan we zonder levenservaring vermoeden.
53. Tracht naar objectieve kennis. Ach mens !
Weet je nog hoe we destijds lang vóór de kip en
lang vóór het eerste ei en het eerste atoom, als alle gezamenlijke energie in
één basispuntje samenwoonden ? Ons
huisje was het kleinste ietsiepietie groter dan nul...en bij het benaderen van
niks zou het zeker ontploffen...want iets zonder zin, iets zonder inhoud...weet
je wel...kan niet bestaan.
Weet je nog hoe onze oervorm van leven miljarden
jaren geleden weer opnieuw...voor de hoeveelste keer... met componeren begon
? We geloofden als pure
straling nog stellig niet in de dood, niet in nul en niet in spoken. We zaten gewoon vol energie, vol straling, we
waren gewoon licht dat eeuwig langzaam met hoogten en laagten,
vertragingen en versnellingen weer eens opnieuw aan het eerste atoompje materie
werkte.
We konden het gewoon weer niet laten...toen het
heelal na onze vorige belevenissen weer tot één punt in mekaar was geklapt. Als
gebundeld licht voelden we mekaars voorbije belevenissen en konden niet anders
dan weer eens via de grootouders van de elektriciteit en het magnetisme, via de
zijnsstroom van ervaring en kennis, weer eens aan een nieuw avontuur te gaan
bouwen.
We
hebben dus op een ongelooflijke, niet zomaar toevallige, maar soms wel zeer
bewuste manier de aarde ontworpen. De
eerste tien seconden na de oerknal waren echt dé ejaculatie aller
tijden...jullie laten ze trouwens nog regelmatig in miljarden tonen nagalmen.
Maar zelfs toen we vijftien miljard jaren later
onze lieveling, de aarde, ons superei hadden geövuleerd...was het werk nog niet
af. Er moesten celletjes en hele wezens
worden gevormd...en ook natuurlijk
wij...de mens. De eerste
prachtige documentaires die we er nu over maken vallen spijtig genoeg in een
tijd dat die wereld van ons weer eens aan de strijd om grondstoffen en bezit
dreigt ten onder te gaan. Sommigen onder
ons proberen dat natuurlijk te verdoezelen en zeggen dat het een strijd tussen
rassen, talen, godsdiensten en naties is.
Bang als ze zijn om hun plaats onder de zon te verliezen, maken ze er in
hun proces van onderwerping van de rede en de menselijke verbeelding een
bloederige bedoening van. Ze slepen ons
mee in hun achterhaalde praatjes. Ze
misbruiken soms zelfs de grootste wijzen die ooit onder de mensen leefden. Wordt het geen tijd dat hun onderdanen uit de
gezamenlijke wijsheid tot nu toe een bruikbare, echt menselijke wijsheid distilleren
? Wat houdt ons mensheid nog zoal
verdeeld ?
We kunnen het leven toch verklaren zonder mekaar in
de haren te vliegen...dan gaan we mekaar toch niet naar het leven staan in
verschillende soorten uitleg over de dood ?
We vallen toch weer uiteen in materie en straling en straling...dat
weten we nu toch...is een 'beginmaterie' met totaal onvernietigbare kracht...de
bundeling van het al. Bovendien leven we
dan nog eens naar de anderen of sommige
anderen biologisch vertakt door omdat we nu eenmaal componisten zijn. Iedere generatie opnieuw proberen we via de
nieuwe formules die we allemaal zijn...van onze negatieve emoties af te
raken. 'Bestaan' is dan ook mekaar op de
meest uiteenlopende manieren aanvullen.
Eigenlijk zijn we miljarden persoonlijke versies van het "er zij
licht in de duisternis"...van onze begindagen. Alhoewel we onze beurt zullen moeten
afwachten om te weten hoe het ons als zuivere straling zal vergaan...of die
toestand dadelijk na de dood ingaat of eerst echt begint als het heelal weer
één punt wordt...en we weer eens vijftien miljard moeten wachten om nog eens
als een lichaam kunnen te verschijnen...wie zal het zeggen ? Een beetje mysterie moet blijven.
Laten we toch hier op aarde toch maar ons best doen
om 'echt' en niet 'zogezegd' mens te zijn...misschien wordt onze overblijvende
straling dan wel rechtevenredig gelukkiger...energie die dan misschien weer
door anderen kan worden gebruikt.
Misschien daarom dat we al eeuwen tot onze voorouders 'bidden'...,
misschien vereist hun verdere groei naar bewustzijn ook onze
medewerking...zoals dat bij leven al was.
Niet alleen het 'hier en nu' kan zalig zijn...die evolutie stopt wel
nooit.
Veel
van wat er nu bestaat, kon men zich vroeger amper voorstellen. De mensen die in de stammenverbanden van vóór
de feodaliteit leefden, wisten weinig over hoe het leven als slaaf of pachter
zou zijn. Ook het omgekeerde is
waar...want veel is relatief...wij beseffen maar al te weinig hoe veel slaaf we
van deze op geldgewin gebaseerde maatschappij zijn.
Ons systeem staat of valt met het al of niet
'winstgevend' zijn van onze activiteiten.
Hetgeen trouwens niet alleen vooruitgang, maar ook achteruitgang en
instandhouding van armoede en oorlog met zich mee bracht. Hopelijk komt eens de
dag waarop ook de manier waarop we onze leiders verkiezen veranderd. Waarom geen internationale verkiezingen in
twee ronden bijvoorbeeld : in de eerste ronde zouden de bewoners van deze bol
een programma van mensenrechten voor de hele wereld kunnen goedkeuren : recht op
een deftig, ecologisch verantwoord en gestandaardiseerd inkomen voor iedereen,
afbouw van legers en armoede,... . In
een tweede ronde zou men dan de dirigenten voor zo'n programma op
projectlijsten in plaats van op partijlijsten kunnen kiezen : project werk,
project veiligheid, project telecom...enz...misschien zou er dan ook meer
omwille de kennis dan de opbrengst van zaken geregeerd worden.
Wat
nu onze overige, diepmenselijke 'problemen' betreft. 'Doe niet aan een ander wat ge zelf niet
graag hebt dat U overkomt', lijkt toch zo geen slecht uitgangspunt. Als je tegen die stelregel handelt immers,
ontwikkelt zich een moeilijk te stoppen dominoreeks van acties en reacties die
zelden in iets positiefs uitmonden.
Ook de
liefde in al zijn gradaties is een prachtig instrument maar toch nog een aan
die grondregel onderworpen iets.
Sommigen vinden zelfs dat als ze in hun leven 'maar' één of een paar
partners hebben gehad, dat er dan 'niet veel in hun leven is gebeurd'. Moet je in elk dorp van de wereld geweest
zijn om iets van deze aarde te snappen...moet je de hele taart gegeten hebben
om ze te kunnen smaken ? Als je een
vriend of vriendin, echtgenoot of hoe dat je die 'wie' ook noemt kent, en je
wordt er niet nerveus van en je vult mekaar aan...prijs jezelf dan
gelukkig...en volg de wegen van vooral het hart maar ook de rede en vraag om
kracht als je die ontbeert...de 'intuitie' die bijna uitsluitend als een soort
half verborgene in alles leeft zal je zo als een soort heilige geest
begeleiden. 'Heilig', was dat niet een
ander woord voor 'éénmakend'...de eenwording van straling (geest) en
'materie'...? Blijf rechtvaardig en
standvastig...zeker zolang we als mensheid al die wetten en het geld als
ruilmiddel nog nodig hebben en rechtvaardigheid nog altijd niet de evidentie
zelf is.
54 Afscheid van het
zoeken Aan mezelf en wie
dit leest : Het verhaal van een zoektocht naar de verschillende zinnen van het
leven in zinnen beschrijven, kan je op verschillende manieren. Het verhaal van
die zoekttocht hoeft zelfs niet beschreven te worden en een afscheid leidt telkenmale
opnieuw nieuwe hoofdstukken in. Je kan je beperken tot het beleven van al die
afleveringen in die eindeloze dagelijkse zoektocht, tot de woorden en andere
ervaringen die je met mensen uitwisselt en in praktische of wezenlijke wijsheid
voor jezelf en anderen probeert om te zetten. Indien je nooit in je leven de
behoefte voelde groeien om ook iets met het geschreven woord uit te drukken is
leven en beleven en interpreteren op zich al voldoende. 'Zoeken', al die
domeinen in het leven verbinden, doe je pas wanneer de intensiteit van je leven
te groot wordt. Schrijven is niet alleen een manier om iets daarvan in een
bepaalde literaire vorm uit te drukken...het kan ook tegelijk een soort
meditatieoefening zijn. Schrijven over een zo breed mogelijke zin van het leven
of gewoon proberen uitdrukken wat het is, is niet alleen je concentreren en
dieptes en hoogtes proberen aanraken, het is proberen vertolken wat ons
bewustzijn is, waar het vandaan komt en hoe het in ons werkt, hoe het tussen
mensen in het wezenlijke in eenieder probeert te bewegen.
Om de vraag naar het waarom van dit alles ook nog veelzijdig te kunnen
beantwoorden, moet je een beetje een detective zijn, een filosofische speurneus
hebben, een intuitie voor het spiritueel verbindende ontwikkelen. De zoektocht
naar tal van inzichten, vereist niet alleen objectieve kennis van de
wetenschappen, maar het zich bekwamen in tal van subjectieve vaardigheden en
talenten zoals psychologisch inzicht en vooral naast op tijd een portie
theorie, vooral veel praktijk.
Tal van moeilijkheden kunnen het proces van zingeving hinderen én toch
tegelijk vooruit helpen. Psychologische inzichten aanleren is bijvoorbeeld
zelden of nog niet mogelijk zonder confrontaties met al die mensen die het
moeilijk hebben met zaken als hebzucht, jaloezie en tal van andere angsten en
negatieve emoties. Mensen leren aanvoelen, begrijpen en vooral doorzien,je
steeds bewuster willen worden van hoe de wereld in mekaar zit... is niet alleen
belangrijk om met mekaar kunnen om te gaan in elke soort van relatie...het is
tevens én belangrijk voor je eigen evolutie als mens én noodzakelijk om als
samenleving aan een vooruitstrevend sociaal en politiek bestaan te kunnen
werken. Uitgangspunt van het theoretisch punt van dit verhaal, is, zoals ik al
in tal van essays en andere literaire vormen omschreef; het feit dat alles wat
'is' een vorm heeft en energetisch geladen is...spoken bestaan dus
niet...hetgeen bepaalde spirituele energieën die niet wetenschappelijk aan te
tonen zijn, niet uitsluit.
Het leven is een eeuwig verschijnsel, maar hoe dat in zijn werk
gaat...valt niet helemaal via wetenschappelijke criteria te benaderen...hierbij
kan de kunst ons misschien helpen...voor meer filosofische en wetenschappelijke
benaderingen én een artistieke inbreng om deze te ondersteunen, verwijs ik u
graag door naar een aantal van de voornaamste bijdragen op een aantal blogs
dienaangaande : ( zie de linken). Wil je echt mee zijn met het op een
diepzinniger manier observeren van de praktijk van het leven, is het geen
overbodige luxe van een inspanning te WILLEN doen op het theoretische
vlak...ook de kunst die dit kan voortbrengen is hiermee gediend.
Het geheim van het 'al' ligt bij wijze van spreken en schrijven en
aanvoelen zowel in wat het verhaal van de kosmos voor en met ons tot stand
bracht op micro en macro niveau, als ook, voor wat konkreet de boom betreft,
zowel in het takje als in de wortel. Je kan filosofische wijsheden
chronologisch proberen duiden, maar ook vertrekken van in het persoonlijke
leven zelf. Uiteindelijk ga je een steeds bewustere manier van bestaan
bereiken, waarvan de vruchten bijna onbeschrijfbaar zullen blijken in het
dagelijkse en...eeuwige in dit leven als oneindig geheel.
Nogmaals, je kan deze intelektuele en literaire oefening ook overslaan
en je gewoon concentreren op welke rol je meent te moeten spelen in het leven
van anderen en in samenleving...hetgeen ook zal leiden tot inzicht in je zelf.
Misschien tot een volgend hoofdstuk of tot ze allen bijna weer voorlopig
voltooid zijn. Weer meer concreet bijvoorbeeld :
55.
Epiloog, filosofie in de praktijk
http://deblogfilosofen.skynetblogs.be
Uit ‘de blogfilosofen ” Elena wou het woord. “Ik denk dat mijn
voorbereiding daar op aan sluit Aart.
In mijn bijeenkomsten met mensen met relatieproblemen, richt ik me soms rechtstreeks
in gesprekken tot een ganse familie soms. Ik heb enkele van mijn meest
geschreven vragen en opmerkingen aan mijn mensen opgeschreven. Jullie kunnen er
direct of achteraf, zo niet via een volgende bijeenkomst op inpikken, van uit
jullie eigen belevingswereld eventueel ?”
Ze beet tot bloedens toe aan
haar nagels, je wist niet waarom, nog niet. Ze hield je af, wou eigenlijk soms
geen kinderen, wist nog niet waarom. Je dacht haar te kunnen helpen, het
overgeërfde leed door anderen aangedaan. Ze hield je af ineens, wou het gedaan
maken. Naast de blije, zoveel enge dingen, had ze je toevertrouwd. Je dacht dat
verbetering langs jou zou omgaan. Jullie hebben kinderen; allen heel gewild en
iedereen die hier moet zijn komt er ook. Toch na meer dan een dozijn jaren
samenleven plus drie jaar inloopperiode… Dook het vijandsbeeld nopens de dader
van het aangedane weer op. Je was man en daarom ook dader waarschijnlijk. Eens
een andere luisterende oren, de nieuwe schouder gevonden. Je merkte dat er iets
was dat je niet wist. Ook materiële zekerheid telde wellicht mee, of toch niet.
Je kan niet blijven met iemand die je de waarheid omtrent haar leven schetst.
Tegen iemand die niet tegen je kalmte meer kan. Maar je kan in die kalmte niet
blijven als je teveel wordt gepest. Kansen om het kwalijke deel van het
instinctieve, de revanche… te overwinnen volgen. Je bent nieuw in dit spel, het
neemt met jou een loopje…ook jij wil iemand anders. Iemand anders zonder altijd
die zware problemen, ligt zeker op je weg.
Vergeet het maar, je zal het
ganse scala van man-vrouw problemen over je heen krijgen. Je zal steeds maar
denken dat aangenaam blijven voor mekaar de oplossing is. Je zal steeds maar
hopen op een andere ware…en altijd voorouderlijk en eigen karma krijgen. Ook bij
dezen in een relatie die je menen nodig te hebben om deze te behouden of af te
ronden. Maar dat weet je nog niet, want je bent echt verliefd. Na de cyclus van
begrijpen, loslaten, komt de essentie van de pijn via een voorval
binnensluipen. Omdat je er niet alleen over moest schrijven, maar rollen speelt
in het leven van anderen. Voornamelijk die stand van zaken wordt continu
vereeuwigd en aangepast. Tot de mens, zoals een oude muur barst en een
levensloop slechts schijnbaar stopt. De natuur kan je troosten, twee duiven
komen aan het water drinken. Ach je bent soms zo moe van dit alles hierboven
beschreven en van andere wereldtoestanden. Door je te veel gedragen als
Hercules met zijn bol, van toen je kind was hielden oorlogen niet op. Je
sloofde je voor te veel mensen uit in plaats van afstand te nemen. Ga nu maar
eens af en toe rusten in de zon, ’t is weer lente. Reis in je fantasie naar een
hangmat boven op de rotsen naast een waterval. De zee, niet te ver, maar op
veilige afstand in de verte.Het licht dat nooit donker wordt, alleen maar
ergens anders zijn kan… Of in je eigen of de andere anti materie. Omwille van
de verhoudingen tussen kern en planeten…vergeet de mensen even. Licht dat
altijd is, ook in de materie zelve…omdat materie ook ruimten heeft. Schep op
tijd ruimte in je zelf. Je moet mij je daar zien door te slaan, in alle
mogelijke soorten evenwicht blijven. Wat alleen maar kan door af te dalen af en
toe in pijn ? Wat alleen kan door pijn als tragikomisch te beschouwen ? Wat de
voorbije dag gebeurde, is altijd weer voorspel voor vandaag. Een stilte aan de
familietafel van de oma, bijvoorbeeld, dan iemand die het ijs breekt. Peilen
naar de toestand van het liefdesleven van anderen, met eigen agenda’s.
Voorstellen doen om hen te motiveren het leven aan de zijde van een partner te
delen. Vragen naar het waarom van het afspringen van de vorige poging.
Begrijpen dat men er best niet
wil over praten. Het daaropvolgend begrip dat loonde, want er volgde een paar
ontboezemingen over ’t geleide leven. Even voor het slapen, liggend in bed, zet
alles op een rijtje wat kan gebeuren en moet, gebeurt. Aanleidingen en
variaties genoeg die tot dezelfde resultaten zouden kunnen leiden. Veel hangt
af of uitdagingen worden aangegaan en wat er blijft pruttellen…al is dat soms
best. Wij zijn helers via ontroering, blijdschap, woorden, verbanden, beelden,
confrontatie. Via onze innerlijke communicatie en ons leeg maken, vullen met al
onze goede eigenschappen. We reizen met mensen met een nood aan mensen die
hetzelfde graag gelijkaardig anders beleefden Voorbeelden genoeg.
Zij die een kind willen
voorkomen door spiraal bijvoorbeeld, een bevruchting die uitgedreven wordt.Een
nieuw gezond leven verdrijven, werkte dat niet nefast in je verdere leven ?
Vroeg ik al menige vrouw (en man). Het kind na ’t spiraalgeval zou zich bij
tegenwind soms niet gewenst voelen, gevolg ? Ondanks alle liefde die hem
overkwam, blijven twijfelen en niet aandringen op behoud van eigen gen. Hoe
meer bergen van dit alles, hoe meer tijd nodig om te rusten en berusten wetend
dat ’t goed komt Als het meeste leed is geleden en men niet meer bezorgd is om
de zorgen van ’t verleden. Alles je door ’t leven is vergeven omwille van alles
wat vooraf ging ? Of blijft de nasleep ? Als alleen nog aangenaam en goed willen
zijn helpt, zonder je kapot te ondersteunen en te dragen. Omdat je weet dat
alles niet alleen in gevoelens en woorden maar ook in gedachten klopt. Als je
je echt kort bij je kern voelt. Omdat verbondenheid ook werkt op afstand zonder
woorden. In je echte kracht neutraliseer je dan het gene, diegenen waar je niet
meer voortrekker wil van zijn. De boodschap is niet van iedereen te
idealiseren, maar met de symboliek er van om te kunnen. Er om mee kunnen is
wachten op het juiste woord, de juiste interpretatie van evoluties inschatten.
Er is niks mis van met het zichtbare en stoffelijke bezig te zijn, te veel
ervan is altijd nefast. Maar ook het spirituele is deels zichtbaar en
stoffelijk, maar in de hiërarchische ladder primeert het. Al lijkt dat niet
altijd even duidelijk. Zowel het persoonlijke als collectieve én het
collectieve persoonlijke, psychologisch, spiritueel, sociaal.
Daarom is een nefast politiek
beleid een spiegel, niet alleen van structuren, ook van beperkte groei. Daarom
worden onze levens nog te veel beïnvloed door nefaste oude dingen aan
vervanging toe. Daarom zijn gerijpte levenshoudingen, kennis en inzicht tussen
verbanden meer dan nodig. Daarom laat
waardevolle daden en woorden achter, goede herinneringen, de rest, leer er
uitIets te veel of te weinig zeggen, iets verkeerd, altijd is er een bedoeling.
Het juiste schrijven wil altijd maar meer perfectie, die je op de duur ’t
helderst in jezelf vindt. Vindt een structuur voor al het oude onverwerkte leer
er steeds behendiger mee omgaan. Zo sterk je je nieuw verworven gaven. Zeilt er
mee tussen mensen door, af en toe een haven en minder van mensen willen
vergoelijken Wees gewoon blij dat je kan zien en horen en ruiken en voelen en
dit alles delen kan. Je leven, leer het niet in lijden uit te drukken, maar in
lichtheid, goed voelen. Leer je eigen ongeluk begrijpen en wentel het niet af
op anderen. Zo vermindert ook de massa aanvankelijk nefaste straling van te
bedroefd vertrokken gestorvenen. Kunnen ze eigenlijk wel vertrekken, want zijn
ze niet deel van de hardware en software der levenden? De enige vraag waar
ieder voor zich een antwoord moet op vinden…met allen samen in een verband.
Waarom dit leven van mij en anderen ? Het verhaal van de onafgewerkte dingen
des levens, schrijdt dagelijks voort. Lijk als of alles op voorhand vast ligt
en heeft een mens maar weinig vat op zijn lot ? Om welke redenen is men
verwikkeld in het leven van anderen, zonder dat men dat goed beseft ? Begeerten
allerhande, trekken de mens mee in een vreemdsoortig avontuur. Uniek aan één
leven verbonden, maar verstrengeld met zo vele levens meer. De enige oplossing,
aangenaam proberen zijn voor mekaar. Weten dat je niet één leven hebt, maar
oneindig veel weerkerende door te geven opgaven soms. Doorheen de generaties en
opnieuw na de volgende big bang cyclus ? Een intensiteit die groeit met de
levens en de geesteswereld waarmee ze corresponderen. De bewaarders van het
reilen en zeilen tussen mensen, altijd zelf deel van het geheel. Eens was
bijvoorbeeld iemand aangenaam en omgekeerd. Dan niet meer, want er waren
ontspanningen en spanningen van dien van buiten het nest. De erotiek heeft een
eigen manier van mensen los krijgen uit verstarring uit ’t verleden. Het
instinctieve dwingt een mens terecht of onterecht van de oude opgaven af te
werken eerst. Of het verhaalt zich op je en verlegt de opdrachten, met veelal
nefaste ontwikkelingen. Die een mens vast zetten en vaak ook een stuk van zijn
omgeving. Niet dat ze je dat tot in de treure moeten verwijten, want vaak
zitten ze met dezelfde opgaven. Waren sommigen toch veel minder licht geraakt,
maar het is niet anders. Jaloersheid is pas terecht wanneer iemand in een
relatie met een ander(e) gegarandeerd verdomd. Meestal is dat dat door het
karma van de voorouders, aangevuld met het eigen karma. Verdommen, niet zo zeer
qua intelligentie, maar :niet meer bij de weg naar het hogere geraken. Het is
deze mensen vergeven, daar ze willen vergeten en al die moeilijke dingen zwaar
voor hen zijn Maar van uit een andere dimensie bekeken, is het toch niet sneu
voor ze.Het leven blijft bestaan op basis van begrepen dingen, oude of nieuwe.
Schaamteloos door het leven gaan is niet hetzelfde als zonder gegeneerdheid
leven. Hoop op een relance in de liefde vaak belast door allerlei soorten
verleden. Iemand terug willen na een afwijzing heeft vaak moeilijke gevolgen.
Vaak, niet altijd, afhankelijk van de gezamenlijke opdrachten.
Ga door de inzichten van de
nacht en interpreteer ze met je dichter bij je ziel ik. Je zocht noodgedwongen
door karma en lot de eenzaamheid en zij, hij kent de ‘ons’ niet meer ? Doe haar, zijn lichaam dan de goeiedag van
jou, de zielen zijn misschien niet uit elkaar. Maar het spirituele aspect heeft
misschien andere plannen ? Daarom niet met nieuwe partners die nog onbezoedeld
voor mekaar kunnen zijn…tot dat…? Eén kant, de ruige kant van het instinctieve
kiest voor lust, de andere voor geestelijke groei. Blijf niet te veel in het
alledaagse steken en hunker op een serene manier, niet plat. Kinderen, een
goede ega of man vinden, gaat via een uitzuivering van de contacten met jullie
ouders.Van ook het snappen van hun levensverhalen, liefdesverhalen…maar…is er
iets op tv vandaag ? Geen tijd, morgen naar school, werken of gewoon te jong om
te begrijpen, te oud om op te rakelen. Het was muisstil geweest op de
bijeenkomst en de stilte werd nog sterker, iedereen bezag Elena en dan mekaar…
en Aart vroeg of er iemand iets wou zeggen of vragen.
Carola stond recht. “ Amaai,
lang geleden nog zo een woorden gehoord. Ik herken veel van de dingen die je
probeert in woorden te gieten door je notities voor je werk, ik schrijf wel
eens een gedicht, maar de meeste tijd ga ik op in de gewone dagelijkse praktijk
van het leven en de mensen om me heen. Toch doorheen die momenten en als ik
alleen ben, of zelf bij het tv-kijken, krijg ik ook zo van die indrukken zoals
jij kwam aan te raken. Die gevoelens of gedachten zijn zeer vluchtig soms en ik
bouw er geen grote theorieën mee, maar ze zetten me wel aan het denken. Ik wil
er wel wat over kwijt, mag ik je tekst even, want niet alles staat me duidelijk
voor het hoofd.
“Ze beet tot bloedens toe aan
haar nagels, je wist niet waarom, nog niet.”…”misschien had je toen iemand die
een verkrachting of iets naars overkomen was, ik herken dat wel, kinderen,
jongeren doen dat zelfs zonder dat er sprake was van seksueel misbruik. Het
heeft met een laag zelfbeeld of een enorme ontevredenheid te maken
waarschijnlijk. Zich om de één of andere reden uit vroegere tijden niet thuis
voelen in zijn lijf”.
“Ze hield je af, wou eigenlijk
soms geen kinderen, wist nog niet waarom.” …”Niet alleen vrouwen kennen dat
fenomeen, mannen zijn er ook niet altijd klaar voor…ik hoor vaak van vrouwen
die geweldig aandringen moeten voor een eerste of een tweede of een derde.
Gewoonlijk is ieder kind anders dan het vorige, dat is jullie ook al wel
opgevallen. Hoe zou dat eigenlijk komen, omdat een mens zelf voortdurend
verandert of om een soort symbolische tegenpersonages in het leven te roepen om
het verhaal van de levens een beetje te kruiden met diverse karakters en die
van mekaar laten te leren. Een goed scenarist dat leven dat we beleven
eigenlijk, al beseffen we het niet altijd”.
“Je dacht haar te kunnen
helpen, het overgeërfde leed door anderen aangedaan.” …”Indien we alleen met
onze gedachten zouden oordelen en al een hele boel ervaring met het leven
zouden hebben van jongs af aan, zouden we zonder onze gevoelens laten mee te
beslissen, in vele gevallen niet voor een verhouding of een familie kiezen…maar
zo is het leven nu eenmaal, het trekt je ergens in en naar een andere toe.”
“Ze hield je af ineens, wou
het gedaan maken. …”Heb ik ook al wel met mannen gehad, hoewel ik het altijd
aan wou houden, wat er ook gebeurde…soms is het geheel der omstandigheden zo
ongenaakbaar dat je wel bepaalde wegen moet inslaan, maar dat ligt weer voor
iedereen anders”.
“”Naast de blije, zoveel enge
dingen, had ze je toevertrouwd.” …”Oh ja en dan die vele gesprekken maar ook
enge stiltes in zo een situaties…blij dat ik dat achter me liet, hoewel ik
zelfs als feministe moet toegeven dat ik het leven met een man wel mis.”
“Je dacht dat verbetering
langs jou zou omgaan” … “Mensen kunnen nog zo hun best doen om een bepaalde
situatie ten goede te keren, je moet er voor twee voor zijn en niet te veel
omkijken als het weer goed gaat.”
“Eens een andere luisterende
oren, de nieuwe schouder gevonden…”dan wordt het natuurlijk extra moeilijk, je
mag nog van je zelf denken dat je sterk genoeg bent om iets aan te kunnen dat
je beter bespaard wordt…je kan er wel sterker van worden of op de sukkel
geraken, kan ook natuurlijk.”
“Maar je kan in die kalmte
niet blijven als je teveel wordt gepest…” Echt van binnen in beide rustig
worden en aangenaam proberen zijn voor mekaar, is en blijft inderdaad een goed
recept, …indien de druk van het karma van de voorouders en je eigen karma niet
te groot is natuurlijk. Negatieve emoties kunnen je wel parten spelen,
inderdaad, zeker zoals je zegt …”Je bent nieuw in dit spel, het neemt met jou
een loopje…ook jij wil iemand anders.” “Dat zwakt op rijpere leeftijd wel af,
maar toch! Ook ik beste Elena, zou een gans scala van man-vrouw problemen over
me heen krijgen. Met minder te vlug ten prooi vallen aan begeerten was me dat
wel gelukt…maar had ik dan mijn eigen weg wel gegaan en was ik dan niet diegene
die mijn man op zijn weg moest tegenkomen ? En zonder hem, inderdaad, de
periode na hem, kom je dan zoals je zegt in mijn geval toch in een relatie met
mensen die je menen nodig te hebben om de hune te behouden of af te ronden.
Maar dat weet je nog niet, want je bent echt verliefd.” “Allemaal rake zinnen,
maar ik laat het woord nu aan iemand anders graag”.
“Niels, jij soms”, probeerde
Aart. “Ach, ik snap het niet allemaal wat hier gezegd wordt, maar mij dunkt
toch dat het in de liefde gaat om behagen en behaagd worden. De wufjes, ze
kunnen rond je draaien en als je dan toehapt gaat het goed tot ze vermeende
concurrenten zien opduiken…alhoewel een man vaak tevredener is met ‘haar’ dan
zij denkt. Als dan jaloersheid maar dan ook ijdelheid toeslaan en ze beginnen
te veel om altijd om maar meer extra aandacht te vragen, is het goed om zeep op
de duur…dan kunnen ze je niet meer uitstaan en dan beginnen ze van ideale
mannen te dagdromen, en die bestaan niet”.
De woorden van Nils maakten ook in Hassan iets los. “Een deel van de
westerse mannen staat gewoon toe dat hun vrouw met bijna blote borsten
loopt…hoe kunnen die dat verdragen ? En dan die schotelantennes waar de seks tv
zenders moeten blokkeren voor mannen, vrouwen en kinderen…dat is toch om
problemen vragen ? Hoe kunnen mensen die daar altijd naar kijken nog mensen als
gewoon mensen zien, zonder al die opgeklopte wellust…dat is toch geen goed
voorbeeld voor kinderen ook niet !
Voor jonge meisjes en jongens…welk beeld maken
die zich niet van de seksualiteit…wat ze allemaal moeten kunnen en wat je
absoluut zou moeten doen om mee te zijn met de rest zogezegd ! Hoe kunnen ze
nog op een serene manier hun eigen weg in het seksuele ontdekken als ze vrouwen
zien die hoerig doen en mannen die vrouwen absoluut overal en op alle manieren
moeten kunnen onderdrukken. Die programma’s maken seksverslaafden van jullie en
beïnvloeden de echt profane band tussen man en vrouw en zijn juist goed om oude
eenzame mannen op te winden of van deugdelijke vrouwen hitsige ontrouwe en
onbetrouwbare levensgezellen te maken. Al is dat nog allemaal niet eens nodig
om vreemd te gaan de dag van vandaag. Je woont een beetje klein of je hebt
financiële problemen en je bent een beetje strikt, en hup…met die en die zou
het beter zijn en men is weg ! Trouwens, een beetje strikt zijn met vrouwen
zowel als mannen en kinderen; we hebben dat allemaal nodig.
Jullie zouden eens moeten beseffen dat je best
van een ander zijn vrouw of man blijft, want dat brengt alleen maar
moeilijkheden mee. Hoe je dat ook uitlegt Elena, het hoort niet van vreemd te gaan,
zeker als je kinderen hebt. Het verleden van onze ouders was hun verleden, wij
moeten ons niet baseren op dingen die zij niet hebben afgemaakt, wij moeten de
dingen tussen ons tot een goed einde brengen. Veranderen van partner draagt
daar niet toe bij…maar je hebt wel een beetje gelijk over het feit dat
genetische erfenissen ook psychologisch zijn en dat het niet voor iedereen even
makkelijk is om met dezelfde partner verder te kunnen.
De ene wil misschien kinderen of nog kinderen,
inderdaad en de andere niet…of misschien is een vrouw wel met een homo getrouwd
of andersom…dat gebeurdt bij ons ook. Wat ik weet is, dat om je beroep goed te
kunnen uitoefenen, dat je daar best geen familiale problemen voor hebt. Een
toprenner met liefdesproblemen wint geen een koers, of het zou al eens een
uitzondering moeten zijn met olifantenvel.” “Misschien terug even een vrouw aan
het woord”, stelde Aart voor. Indy keek naar Carola en omgekeerd en Carola vond
dat ze zelfs als feministe in veel van wat Hassan had gezegd, kon inkomen en
dat de levenswegen van mensen nu eenmaal aan culturele achtergronden gebonden
zijn. Hassan vervolledigde zijn standpunten. “Maar overal zijn mensen jaloers
biologisch en psychologisch en van mij moet geen enkele vrouw een hoofddoek
aandoen, het gaat gewoon om het feit dat je een ander niet mag aandoen, wat je
zelf niet graag hebt of er moeten ERNSTIGE existentiële redenen voor zijn
mevrouw Carola, niet zo maar een avontuurtje willen. Denk je ook niet Indy,
“vroeg Hassan aan de verraste Indy ?
56.
Inhoudstabel http://blogfilosoof.skynetblogs.be overkoepelende blog Actuele posts : http://hetvoortijdigtestament.skynetblogs.be
Enkele filo verzet colums
5.het leven is een eindeloze test (theatermonoloog –historie van filosofie)
Ik ben een zwaluw en dans jullie luchtruim vol
vreugde. Ik ZWAai voortdurend, al LUwend
op en neer...al sinds we vliegen kunnen.
We voorkomen voor een stuk dat jullie oogsten door insecten kaalgevreten
worden. We hebben een podium in de lucht
waarin we ons en jullie verblijden kunnen telkens jullie zo wanhopig of zo stil
worden dat jullie blik ten hemel gaat. Bedankt omdat we bij jullie te gast
mogen zijn, op jullie boerderijen en aan alles wat jullie maakten om jullie
gebouwen droog te houden.
Toegegeven, daar kennen wij ook wat van. Jullie elektriciteitsdraden zijn ook niet mis
om wat op te rusten. Al duizenden jaren
hebben we jullie gevolgd in jullie zoektocht naar het waarom van alles...in al
waarin jullie geloofden.
Een
voortdurend zoeken naar mogelijkheden...eindeloze testen. Wij komen beiden van dezelfde bronnen...een
oer energie die zocht zich uit te drukken...een oer energie, verscholen in het
eindige kleine te midden het oneindige grote. Vorming van sterrenstelsels en
planeten. Vorming van cellen. Versmelten van cellen met gedeeltelijk andere
inhoud. Scheppen van organismen, daarna
planten en organen en alle door de natuur bezielde wandelende en vliegende
wezens. Daarna de mens, de stammen, de
koninkrijken, de republieken en ooit één wereld zonder grenzen.
Eerst moet het bewustzijn van de mens zich van de
geldspeculatie en de negatieve emoties ontdoen.
Groeien naar een nieuwe multipolitieke, multiculturele organisatievorm
toe. Een hiërarchie die minder op het
misbruik van bezit gebaseerd is, dringt zich op. Het verval van dat geldspeculatiesysteem zal
de nodige stimulansen aan de bewustzijnsverhoging geven. Intussen blijven jullie voor een flink stuk
ingedommeld, gevangenen van levensgewoonten, gebonden aan de strijd om het
economische overleven van het oude systeem en het emotioneel onrijp
reageren. Jullie worden tegengehouden om
zowel sociaal als persoonlijk te groeien.
Jullie moeten allerlei filosofische inzichten
doorgeven zowel als rijp worden om de verwarring die de geslachtsdrift voor
jullie met zich meebrengt op te lossen.
Ook jullie lichamelijke sterfelijkheid mogen jullie
niet langer meer als iets onbegrijpelijks en angstaanjagends ervaren. Met theorie alleen begrijpen jullie dit alles
niet, jullie moeten alles ervaren, de ene wat meer dan de andere...zodat jullie
er achteraf op terugkijken kunnen...en begrijpen wat echte vrijheid is.
Ik
zal jullie geschiedenis tot nog toe proberen samen vatten.
Niets is 'echter 'dan het beleven van het leven zelf, hoe echt kunst ook
is.
We zitten met ons allen in een echte roman die al eeuwig bezig is.
Personages wekken andere personages tot leven en verdwijnen weer.
Sinds duizenden jaren proberen we al dat bezig zijn in tekens om te zetten.
Hoe meer je er van snapt, hoe moeilijker het in woorden om te zetten
is.
Het goede dat een mens doet leeft tijdens en na z’n leven door.
Het kwade ook. Positief en negatief
vullen mekaar aan in inter acties.
De zin ervan, een allesomvattend , machtig iets.
Je kan pas observeren en reageren vanuit een onverschillig evenwicht.
Wetenschappen kunnen ons een logische uitleg over het leven geven.
Een getraind observeerder ervaart meer dan alleen de logica der
dingen.
Objectieve wetenschappen hebben alleen oog voor hun vak.
Filosofie, psychologie en geschiedenis moeten de overige logica éénmaken.
Einstein bundelde wat al was bereikt en onthulde een nieuw uitgangspunt.
Tijd, ruimte en materie werden relatiever dan we dachten.
Godsdiensten probeerden het met ons te doen geloven in goden.
De zelfkennis en de waarheid omtrent het geheel waren nog veraf.
Marxisten probeerden de wetmatigheden van de geschiedenis te vatten.
Door kerken en machthebbers bestreden, onthulden zij een heel stuk 'zin'.
De subjectieve faktoren hadden ook zij niet onder controle.
Freudianen toonden voor een stuk de rol van soorten van bewustzijn aan.
Toch konden zij geen allesomvattende zin zien in dit leven van ons.
Wij allen zouden veel meer 'zin zoekers' kunnen zijn.
Een zin die het leven en de dood overschrijdt.
We zitten echter teveel gevangen in allerlei soorten gewoonten en 'pijn'.
Wij zwaluwen hebben jullie zoeken niet zo nodig. Wij zijn al allemaal wie we bedoeld waren
uiteindelijk te worden. Jullie nog niet
allemaal. Laat ons hopen.
Wij hebben onze testen achter de rug en voelen zuiver
intuïtief aan wat we dag na dag doen, namelijk, genieten van dat stuk van die
uiting van de oorspronkelijke energie die wij geworden zijn. Verstandelijk zijn we ook nog wel bezig met
bouwen en insecten pakken...maar dat is bijkomstig. In veel gevallen is jullie werken hoofdzaak
geworden, niet het beleven van wie jullie zijn en welke jullie rol is.
Jullie
dromen stromen niet meer, jullie zijn vast komen zitten, onderdrukt en daarom
slapen sommigen van jullie eigenlijk als ze wakker zijn...ze leven een
toevallig door omstandigheden bepaalt leven waar ze in sommige omstandigheden
wel degelijk uit moeten. Dat soms lang
blijven vastzitten is de noodzakelijke weg om los te komen uit een bepaalde
situatie. Leer jullie dromen lief te
hebben en te respecteren...ze zijn de poort naar een hemel waarin voor sommigen
alles duidelijk wordt.
Jullie
zouden beter in zinnig werk investeren en alternatieve afspraken maken.
Als iemand van werk wil veranderen zou hij dat gewoon
aan iemand anders kunnen doorgeven en
zelf met iemand anders wisselen...hetzelfde principe zou je voor woningen
kunnen gebruiken. Jullie denken nog
altijd in termen van biologische overleving...in jullie economisch stelsel is
dit duidelijk terug te vinden.
"Is
er een stof die de hele evolutie niet
heeft nodig gehad om tot een met jullie menselijk bewustzijn vergelijkbaar
besef te komen" ? Bestaan
'goedheid', 'moed', 'rechtvaardigheid', 'waarheid', 'vrijheid',
'gelijkheid'...al voordat jullie bestaan ?
Sommigen filosofen dachten van wel, anderen van
niet...en dat al sinds 600jaar voor Christus en langer terug. Jullie zijn niet toevallig in de wereld
terechtgekomen...jullie hebben er om gevraagd door wie en door wat er aan
jullie voorafging. Jullie zijn wie en
wat er aan jullie is voorafgegaan. Als
jullie dit niet kunnen aanvoelen, kunnen jullie dit nog niet 'begrijpen'. We zullen het even proberen duidelijker te
maken.
Jullie
moeten ophouden van jullie een aantal zinloze vragen te blijven stellen.
'Kan iets dat geen object is wel bestaan' of 'kunnen
we wel iets te weten komen', zijn zo'n zinloze vragen. Jullie hebben geleidelijk aan geleerd dat
jullie gedachten niet altijd die van autoriteiten of godsdiensten moeten
volgen...godsdiensten zijn trouwens ook een vorm van filosofie, net zoals het
'geloof' in iets een soort filosofie is.
In hoeverre komt hetgeen waar jullie van overtuigd
zijn eigenlijk overeen met de werkelijkheid ?
Wat had het voor zin dat jullie geloofden dat de zon rond de aarde
draaide ? Wij waren natuurlijk als
zwaluwen beter geplaatst om het tegenovergestelde aan te voelen. Toen we nog een beetje zoals de nazaten van
de dino's haast met de aarde vergroeid waren en nog niet konden
vliegen...dachten we ook dat we het centrum van het heelal waren...onze
evolutie bracht ons gelukkig in een richting die ons meer bescheidenheid
bijbracht.
Jullie
aanbaden de natuurelementen, wat wij op onze manier ook doen en jullie
bedachten allerhande toffe en beestachtige rituelen om jullie angsten en
vreugde te uiten. Jullie werden
gedomineerd door de hiërarchie die de natuur jullie oplegde...om een geslaagde
jacht te hebben of een goede oogst, was de hulp van god de zon en godin de
regen enz...nodig. Dat siert
jullie. Vanaf het moment dat jullie meer
produceerden dan jullie konden opeten of gebruiken, gingen jullie producten en
diensten ruilen. Nog later wisselden
jullie het bezit van metalen of papieren geld uit om aan goederen of diensten
te geraken. Voor jullie het goed en wel
beseften was jullie leven afhankelijk van hen die zich in dit door jullie uitgevonden
'geldspel' het meest bedreven toonden.
Zo'n mensen werden na de zon en de maan en de elementen en na de
biologisch sterksten uit de groep en na de tovenaars en genezers de nieuwe
leiders. Voortaan waren jullie verplicht
voor hen te werken. Eerst als slaaf, dan
als pachter en dan als arbeider of bediende.
Met wat geluk konden sommigen onder jullie ook boer worden of iets
zelfstandigs gaan doen...wat soms nog erg genoeg was. Ook jullie evolueerden en groepeerden jullie
lotgenoten...toch hebben de speculanten onder jullie de boel nog altijd flink
in handen.
Jullie
kennis en kunnen vermeerderde in de loop van jullie geschiedenis, weliswaar met
perioden van vooruitgang en achteruitgang.
Jullie begrip van het wezenlijke van het leven bleef echter voor een
minderheid vatbaar. De biologie speelde
jullie soms parten, vaak was 'als ik of wij maar eten op de plank hebben'
belangrijker dan het welzijn van de groep...en moest het wezen dat
'solidariteit' noemt wachten op betere momenten en andere gebeurtenissen om nog
iets aan z'n ontwikkeling kunnen te doen.
De filosofie van het overleven was voorlopig heer en meester. Zij die het zich konden veroorloven van wel
op een andere manier te filosoferen, hielden zich dan weer vaak bezig met zo
van die vragen als 'is een dier zich ook
bewust van zichzelf' of
'is het wel de taak van de filosofie om regels te
geven'.
Van
zodra jullie filosoferen een beetje begon te vorderen raakten jullie al
verdeeld tussen het gebruik van jullie rede en jullie intuitie. Het leek wel of jullie voor de rest van jullie
geschiedenis een spelletje mannelijk-vrouwelijk gingen spelen.
Jullie 'rede' was het gevolg van een meer mannelijke
houding, meer vanuit natuurkundige wetten, meer vanuit de fysica, de zichtbare
kracht. Mannen hadden natuurlijk ook
toegang tot hun intuitie, maar die was soms toch zo moeilijker 'hard' te maken
dan 'feiten', dan de rede...en mannen krijgen graag iets hard.
Jullie 'intuitie' was het gevolg van jullie meer
'vrouwelijke' overhand. Jullie
vrouwelijke XX chromosoom was inderdaad veel ouder dan jullie mannelijke XY
variantie die veel later uit de poel van het leven tevoorschijn kwam...en die
vrouwelijke intuitie stond dus toch wel iets dichter bij de oer energie. Eeuwen kostte het de mens voor hij doorhad
dat de zon niet rond de aarde draaide en de natuur Eva vóór Adam geschapen had.
Wat jullie nog niet zo lang durven toegeven is dat er zowel in Adam als in Eva
iets hard te maken en iets zacht zitten kan.
Gedurende
eeuwen sloofden jullie denkers zich uit om te bewijzen of tijd al of niet bestaat
en wilden jullie uitvissen welke de volgorde van jullie ontdekkingen was : was
er eerst de gedachte, de filosofie en daarna de natuurwetten of omgekeerd ?
Kwam de kunst als laatste gegeven in de evolutie te
ontstaan of was het feit dat iets kleiner of gelijk aan nul, iets dat met
andere woorden 'zinloos' dreigt te worden en altijd wel moet 'ontploffen' niet
ook op zich al grote kunst ? Niet alleen
in de materie bleek dit waar, ook jullie gedachten bleken en blijken na een
tijd niet meer bestand tegen te grote druk, tegen te grote veranderingen in de
maatschappij, in jullie zelf of zelfs in jullie persoonlijke relaties. Die gedachten en gevoelens die wel tegen alle
mogelijke druk kunnen, staan misschien wel het kortst bij die energie die nog
kleiner dan atomen is en in de anti materie verscholen zit...althans...dat is
wat wij zwaluwen erover denken...telkens wij onze toeren
in de lucht maken en over de oorsprong van het goede
vliegen te filosoferen.
Wij hebben daar geen boeken voor nodig gehad.
Wij
zwaluwen weten nog goed hoe het voor jullie in grote lijnen allemaal begon.
Zelfs toen jullie nog niet konden vliegen, wilden jullie al vliegen...en niet
alleen in gedachten.
Zo’n
zes honderdtal jaar vóór jullie tijdrekening wisselden jullie het magische denken
in voor het rationele, feitelijke denken.
MAgie. MAterie.(duisternis,
alhoewel er in de antimaterie van de materie ook licht zit en de microwereld
z'n eigen aan de sterren verwante structuur heeft. RA.(zonnegod)Ratio, licht. Vrouwelijk-Mannelijk, de onafgebroken
afwisseling in jullie denken en voelen. In plaats van eerst over jullie
maatschappij en jullie innerlijk en jullie relaties te filosoferen, zaten
jullie met vragen die jullie een antwoord moesten geven op wat de aarde
eigenlijk was ten opzichte van de ruimte.
Jullie dachten eerst dat jullie de kern van alles waren, zoals jullie
mannelijke mensen dachten dat ook alles om hun moest draaien.
Eerst
dachten jullie dat alles (Thales, Milete Turkije, 600vc) op water dreef.
Vermits het leven uit het water komt, was dat
symbolisch zo slecht nog niet gezien.
Water. La mère.
La terre. De moeder. Licht.
Bliksemschicht. Lucht...alle
elementen speelden mee...zo kregen geleidelijk aan meer en meer door.
Er moest nog heel wat gebeuren voor jullie doorhadden
dat de basisgedachte van Thales, dat de materiële wereld uit één element
bestond (water dacht hij), nog niet zo stom was... alle materie, zo weten
jullie nu...is immers tot energie te herleiden.
Als jullie genetische voorgeschiedenis ook tot energie
te herleiden is, weten jullie meteen waarom er nog zoveel aap in jullie
zit...soms teveel, soms te weinig.
Indien jullie onze uitleg over jullie geschiedenis
goed volgen, zullen jullie aan het eind ervan begrijpen wat er met jullie
energie gebeurd van zodra jullie aardse huis in z'n vroegere elementen
uiteenvalt. Misschien verlaat een deel
van die energie jullie zelfs vroeger. Ik
zal daar even al een tip van de sluier voor jullie voor oplichten.
Toen Thales de zonsverduistering van 585 VC voorspelde, vlogen er vele zwaluwen rond
in de streek. Probeer zo'n 'filosofisch
raadsel' maar eens op te lossen.
Jullie mogen ons het antwoord mailen terwijl jullie
ons in het luchtruim bezig zien.
Toen
kwam jullie ANAXimANDER (610vc-546vc ongeveer, toen had dat nog niet zo'n
belang in Milete, hoe oud je werd misschien).
Als leerling van Thales zag hij het ANDERS door een ANNEX aan het idee
van Thales toe te voegen. De zee, moest
die ook niet op iets rusten ? Was de
aarde niet iets dat gewoon in de ruimte hing en op zijn plaats bleef door zijn
gelijke afstand tot de dingen ? Had de
aarde niet de vorm van een ton of een cilinder ? Jullie waren echt goed bezig hoor...jullie
leerden echt geleidelijk, stap voor stap aanvoelen in welk soort wereld, in
welk soort bewustzijn jullie leefden.
Wie waren jullie eigenlijk ?
Zonder dat jullie het wisten bleven jullie ook op jullie 'plaats' in de
samenleving door een afstand of een toenadering ten opzichte van de andere
planeten, in dit geval mensen, aan te nemen.
Toen jullie de zon nog vereerden wisten jullie tenminste welk jullie
vaste punt was. Is alles niet zo
geweldig mooi relatief, vragen wij ons af telkens we door het gaatje van onze
nesten gluren. Inderdaad, 'wij' vragen
het ons af, niet die of die bepaalde zwaluw.
Wij. Of zitten jullie ook zo in
mekaar...of zijn jullie daar nog niet aan toe ?
We
wijken af. AnaxiMENES MEENde dat de
aarde plat was, misschien op lucht dreef.
Wat had hem naar dat idee geleid (mener in 't Frans) ? Misschien het deksel van de kookpot op het
vuur dat op en neer danste ? In ieder
geval, jullie; niet alleen Anaxi den tweede; zouden dat nog lang blijven
'menen'. Zo zie je maar dat diegenen die
het beter weten daar stapsgewijs door hele gewone dingen toe komen.
Toen onze grote Zwaluwfilosoof z'n eerste nest van
klei tegen een rotswand maakte, wisten we vrij snel dat we niet geboren waren
om die bomen blijven te trotseren.
Op
een dag hadden één van onze voorouders een nest in Efeze in Turkije.
HeraCLITus kreeg een ingeving, plots was het hem
duidelijk. Alle tegenstellingen CLITTEN
eigenlijk aan één. Zonder
tegenstellingen was er geen werkelijkheid...en toch was de werkelijkheid één. In zijn jeugd was hij volgens hem nog
dezelfde als in z'n oude dag. Toch was
het leven een voortdurend veranderen.
Net als een vlam was alles geen object, maar een voortdurend stromend
proces. Hij was de eerste die van ons
zwaluwen begreep dat de nest tegen de gevel van zijn geboortehuis op het einde
van z'n leven nog altijd door dezelfde zwaluw bewoond werd...alhoewel de eerste
bewoner ervan al lang dood was.
Wij
zwaluwen hielden van jullie oude filosofen, zowel van diegenen die meer
chemisch, gevoelsmatig overkwamen als die die kouder, meer fysiek
dachten...niet dat tussen jullie denkers aanvankelijk veel vrouwen zaten. Het zou nog meer dan vijfhonderd jaar duren
voor een vrouw de filosofie een andere draai zou geven.
Vond Heraclitus met z'n 'vlammen' z'n inspiratie meer
in de materie, in de vrouw, in de chemie...dan was onze volgende oogappel PythagorAS
meer iemand die met de fysica bezig was, met de wiskunde, het rekenen. Vernieuwende filosofen leken om beurten van
elke soort één ergens op te duiken...zoals de symmetrie van sommige om beurten
spuitende fonteinen waar wij ons in de hete zomer aan laven gaan. Ondanks alles blijven we toch altijd graag in
jullie buurt. Pythagoras van Samos was
een echte as. Hij vond dat alle gebeurtenissen
in wiskundige vergelijkingen konden worden uitgedrukt. Het moet wel een speciale geweest zijn. Wie vond er nu een kubus of de tweede of
derde macht van een getal uit ? Wij
zwaluwen kunnen ons wel voorstellen dat Einstein de zoveelste macht van
Pythagoras was en is, maar de zoveelste macht van een getal, daar kunnen we ons
niets bij voorstellen. 'Go Go mensenras
!', was de boodschap van Pythagoras, de uitvinder van de zeer waarschijnlijk
ware mythe dat er een intelligentie achter het universum zit. Voor de Pythe was dat geen Mythe omdat hij
alle verhoudingen in de micro- en macrowereld wiskundig uitdrukken kon.
Je zou van minder een MYstieker worden. Als zelf iemand als Pythagoras meer achter
het leven vermoed dan er als gewone niet-onderzoekende nuchtere waarnemer lijkt
te zijn, dan hoeven jullie toch niet meer te twijfelen zeker ! Maar blijf toch maar oppassen voor charlatans
die van de muze ook al een koopwaar proberen maken.
Jullie
filosofen hadden beter korte namen van vier of vijf letters gehad. Wij halen nogal wat taalspelletjes uit onze
geest om hun namen te onthouden. Neem nu
XENOPHANES, die ook poëzie schreef en al veel minder houvast vond in de
zekerheden die de natuurwetenschap en de wiskunde boden. Een Vlaamse zwaluw zou dat onthouden als 'ik
ben geen Phytagoras, ik ben anders, 'anes', 'k zen annes'.
PARMENIDES
(PAR-door-MENig idee) kwam deze filosoof tot het besluit dat
de uitspraak dat 'niets' ook bestaat niet waar kan
zijn. Eerst in de twintigste eeuw zou de
grote maar onbekende Belgische filosoof Octo dit idee in een eigentijdse versie
gieten...zonder dat hij van Parmenides had gehoord of gelezen. Wij zwaluwen, die altijd in de lucht hangen
weten eigenlijk wel beter hoe die contacten in de hemelsfeer werken, maar dat
zouden jullie toch niet begrijpen. Maar goed,
iets kleiner of gelijk aan nul kan niet bestaan en moet wel door de druk op
zo'n dreigend vacuüm ontploffen. 'Niets' kan dus niet bestaan. Daarom is het ook onmogelijk dat iets in
niets verdwijnt. De gegevens op zich kan je niet veranderen, de combinatie van
die gegevens wel...alhoewel dit niet altijd wenselijk is om tot verbetering te
komen.
Na Parmenides met z'n 'alles is
één'-visie, kwam in de eerste helft van de vijfde eeuw vc EMPEDOCLES op de
proppen met het idee dat alles uit elementen bestaat.
Hij hield zoveel van de elementen dat hij in de
vulkaan de Etna sprong. Misschien had
hij zich door ook aan politiek te willen doen, teveel zorgen op de nek gehaald.
Wil je EMPfinden in 't leven, dan moet je soms
betalen, DOKken..., maar minder, LES, was ook goed geweest Empedocles...de
mensheid bedankt je in ieder geval.
Bedankt ook al diegenen die wij als zwaluwen nu hier
niet citeren en of ze nu filosofen achter een schrijftafel of op een veld of
bouw waren,...ze hebben allemaal meegeteld.
Langzamerhand werd de filosofie ook in Athene
geïntroduceerd door Anaxgoras...go mens go ras, nog verder van het Oosten naar
het Westen en terug enz... .
Alle wonderlijke wegen dat mensen in dat verhaal bewandeld hebben
uitleggen...zou zelfs ons zwaluwen te ver leiden.
LEUCCIPPUS
kwam erachter dat alles uit atomen bestaat... 't leven is nog kleiner dan een
vlo,...zou in zijn naam kunnen zitten... bedacht ik tijdens één van mijn
salto's in de lucht. Atoom, terloops, is
het Griekse woord voor 'ondeelbaar'.
Ook DEMOCRITUS bekritiseerde Parmenides door te
geloven dat het universum niet één is maar uit
afzonderlijke dingen bestaat...net zoals jullie 'democratie' van al die
atomen dat jullie zijn nogal veel vergeet dat de wereld eigenlijk één is.
SOCRATES
(470-399vc), had beter SoPrates geheten, want hij babbelde heel veel, stelde
altijd veel vragen en deed alsof hij heel weinig wist... na de erfenis van de
vóór-Socraten zou je al veel gaan zwijgen omdat er al zoveel geweten was...maar
welke kant kon je er mee op ? 'Kennis
over hoe we moeten leven hebben we nodig ' vond jullie Socrates'. Wij zwaluwen zijn het veelal eens met hem en
we vlogen ook toen rond de oren van al die mannen die van verschillende
plaatsen bijeenkwamen om mekaar te ontmoeten. Toch
denken we niet dat deugd alleen een kwestie van kennis is. Mensen met slechte bedoelingen kan je
moeilijk stoppen...net als structureel gevestigd kwaad trouwens. Ook stopt ooit wel eens de dialectiek, de
vooruitgang door tegenstellingen en vinden de antwoorden een definitiever
vorm. Never say never. Socrates leerling PLATO...eindelijk een nog
kortere naam, schreef veel van zijn vriend zijn werk op en wees zijn visie op
de deugd als alleen een kennis van het goede af. Hij onderwees in zijn huis, dat toevallig
'academie' noemde...en dat werd het latere woord voor jullie huidige
academies. Hij geloofde in een soort
'vormenleer'.
Net als Socrates zocht Plato niet zozeer alleen de
verklaring van woorden, maar ook het wezen van de woorden zelf : 'wat is moed', 'wat is vrijheid', 'wat is rechtvaardigheid'...
ze geloofden dat die abstracte waarden als schoonheid, moed...een eigen
universeel bestaan hadden, los van tijd en plaats.
Het latere Christendom zou veel van dit duo
overnemen. 'Leren' was een repetitie
voor het hiernamaals waar de ziel al was door het intellectueel bevatten van de
wereld.
Wat we als zwaluwen moeilijker begrijpen is dat mensen
als Pythagoras en Plato in reïncarnatie geloofden. In de zwaluwenwereld voeg je je gewoon via de
elementen, de lucht en het licht bij de zwaluwen die er op aarde zijn. Voor ons bestaat een niet-zintuigelijke
realiteit gewoon niet. Zo dacht
PLOTINUS, een Egyptenaar met Latijnse naam die in 't Grieks schreef er niet over. Hij redeneerde in drie lagen : de laagste de ziel van de mens , de middelste
het intellect en de bovenste het goede.
Waar zit dat 'goede' dan ? In de antimaterie waar telescopen niet kunnen
komen ?
Stuurt het via z'n intellect wat er met de zielen van
de mensen gebeurt, maar dan op een manier die hun vrij laat, zodat ze zelf
verantwoordelijk voor hun identiteit en hun opgave in het leven zijn. Dat is de plot volgen Plotinus; als zwaluwen
noemen we hem ook Slotinus omdat hij als de laatste grote Griekse filosoof
beschouwd wordt.
De driehoek tussen Turkije, Griekenland en Egypte was
rond...'t was ook leuk om vliegen in de tijd...en nog altijd.
Toen
was het de beurt aan de man wiens school toevallig 'Lyceum' heette.
De man van de logica.
Observatie, waarneming en dan pas abstract denken...tijd weer voor een
mannelijker filosoof : ARISTOTELES. Lange naam maar makkelijk te onthouden,
alleen wij zwaluwen, siervliegers, weten waarom. Bedenker van enorm veel wetenschappelijke
woorden, die gewoon de titels van zijn boeken waren : fysica, metafysica,
demonstratie, categorie, universaliteit,... .
Door zijn manier van werken 'stootte' hij minder ('less') op
moeilijkheden in het onderzoek omdat hij niet van overdreven subjectiviteit
moest weten. Zijn methode was klaar en
simpel : van wat is iets gemaakt, door welke efficiënte oorzaak is iets iets
geworden, was het de bedoeling dat dat iets een speciaal iets werd en wat of
wie heeft dat iets dan eigenlijk verwerkt( zoals in het bekende voorbeeld van
het beeldhouwwerk in marmer, dat door houwen iets werd en een paard moest
verbeelden omdat een bepaalde beeldhouwer dat wenste. Zijn naam verraad ook zijn principes :
'overdreven eigenliefde en geldingsdrang brengen ons in conflict met onze
medemensen en is schadelijk voor ons karakter,' vond hij...en 'elke deugd is
een middenweg tussen twee extremen die elk een ondeugd zijn' is ook niet slecht
(vrijgevigheid als midden tussen verkwisting en gierigheid, moed tussen
overmoed en lafheid, zelfrespect tussen ijdelheid en zelfvernedering,
bescheidenheid tussen schaamteloosheid en verlegenheid.
Doel van dit alles, heel belangrijk voor jullie mensen
als jullie echt mens willen leren worden : een harmonieuze persoonlijkheid
ontwikkelen.
Heel
die erfenis moest wel uitgedragen worden vinden mensen altijd maar weer en de
leerling van Aristoteles, Alexander de Grote veroverde alles tussen Italië tot
en met Indië en een stuk van Noord-Afrika.
Onder het dak van de bibliotheek van Alexandrië in Egypte hebben wij
tussen 290 VC en 646 NC alle jaren jonge zwaluwen uitgebroed. Geen wonder dat
er in die eens te meer onzekere tijden na het uiteenvallen van Alexanders rijk
ook een aantal Cynici de kop opstaken.
Ze waren niet cynisch('honds' betekende dat toen) in de huidige zin van
het woord, want ze geloofden in de deugd.
Ze hadden lak aan sociale conventies en geloofden
alleen in echte waarden.
Zo kenden ze geen verschil tussen naakt en gekleed, rauw en gekookt, privébezit
en openbaar bezit ...enz. Ook het
verschil tussen Griek en vreemdeling vond DIOGENES maar niks , 'ik ben
wereldburger' vond hij en introduceerde het woord KOSMOPOLIET. Geen DIO, geen GOD wou hij zijn, gewoon
'echt'. ANTHISTHENES koos na de dood van
Socrates en de val van Athena voor een leven onder de armen en was tegen
religie, privébezit en huwelijk.
Aanvankelijk verkeerde hij in aristocratische kringen...maar 'then' zou
hij 'anti' zijn...op zoek naar zijn Essentie, langs zijn persoonlijke
ervaringen heen.
De
sceptici waren de eerste relativisten in de filosofie. Ze lieten zich drijven op de stroom van de
meningen die ze in alle nieuw ontdekte gebieden tegenkwamen, zoals wij ons
laten drijven op de warme wind. Alles
had argumenten voor zowel als tegen...en als goede redenaar kon je wel elke
stelling ontkrachten.
EPICURISTEN. Een soort humanisten op wetenschappelijke
grondslag.
Wilden de mensen bevrijden van de angst voor leven en
dood. ET PUIS-Kuur eens.
En dan ? Het leven beschouwen als een bijeenkomen en
uiteengaan van atomen, 'als we sterven zijn we daar toch niet bij'. Grappig en ontspannend, misschien beetje
schrik van diepgang en meer ?
Ondertussen waren we nog maar een drietal eeuwen van het jaar nul
verwijderd. Voor ons zwaluwen maakte
tijd echter niks uit.
Denkers en bewegingen kwamen en gingen. De STOICIJNEN hielden het als georganiseerde
beweging 500 jaar uit. Het Stoïcisme
werd de belangrijkste filosofie van het Romeinse rijk. In de zomer trokken wij altijd mee naar waar
ze overal zaten en we waren er natuurlijk vroeger dan zij. 'De geest van de rede is wat men God noemt',
moeilijker was dat allemaal voor hen niet.
Na de dood lossen we gewoon op.
Dat wisten wij ook al...maar spijtig voor hen waren
het geen geweldige optimisten.
Ook zij waren op hun manier op zoek naar het ware
wezen der dingen.
Het
CHRISTENDOM dan. De christenen die de
leer van de filosoof Christus wilden benaderen langs de gewone menselijke weg
zonder het dogma van de maagdelijkheid
en het feitelijk opstaan uit de dood, werden meer en meer bekampt en van tijd
tot tijd probeerden ze ergens in 't geheim
meestal de gewone draden in de bijbel terug op te pakken. Maria Magdalena
was één van de apostelen die Christus het best begreep. Als alleenstaande vrouw werd ze
afgeschilderd als hoer...een wijze vrije vrouw mocht geen concurrentie zijn
voor de toekomstige kerkleiders. Ze
magda,MOCHTDAni wat mannen wel mochten.
Het officiële christendom integreerde Plato met z'n twee soorten
werelden via Augustinus (geboren 354nc Algerije) enThomas van Aquino(1225),ze
probeerden al wat voor de kerk onhoudbaar was door de filosofie van de oudheid
aanvaardbaar te maken. De inkeer in zichzelf werd belangrijker dan het
onderzoek van de wereld. Maar die inkeer
stond in funktie van reeds op aarde letterlijk gestraft of niet gestraft worden
door de vertegenwoordigers van een opperwezen en riep enorm veel angsten en
misbruik op.
Als zwaluwen waren we liever te gast bij simpele
mensen die alleen de wijze tips in het nieuw testament onthielden dan een villa op het Sint Pietersplein bij de
muggenzifters van het Vaticaan te hebben.
Het kopiëren van al die werken uit de oudheid was het werk van vele
monniken die wij met onze kunsten tijdens hun noeste arbeid verblijd
hebben. Het zijn de Arabieren die de
werken van Aristoteles in de dertiende eeuw terug naar Europa gebracht hebben.
Wat
jullie filosofen en jullie kerkleiders toch tegen de wetenschappelijke
vooruitgang hadden, is nog zoiets onbegrijpelijks. Waar zouden juliie nu staan als jullie niet
zo'n figuren hadden gehad als Copernicus (1473) Kepler, Galilei, Newton en vele
anderen. Dan zouden jullie nog altijd
met middeleeuwse denkbeelden rondlopen.
Nadeel van die vooruitgang was dat de
rationalistische filosofen zoals
Descartes, in mindere mate Spinoza, Leibniz en anderen meer en meer 'wiskunde'
van de filosofie gingen maken...dat zou zelfs Pythagoras niet gewild
hebben. Ook de Empiristen, die toch al
meer rekening hielden met wat de zintuigen en de intuitie jullie leren en
minder met de rede...spraken een soort wiskundige taal in een poging de
filosofen uit de oudheid te verbeteren...en eigenlijk imiteerden ze ze alleen
maar een beetje, want de grote lijnen waren al uitgezet. Kant, Locke, Berkeley, Voltaire, Hume, Burke
hebben ook wel mooie citaten achtergelaten...maar hun uitleg boeit ons niet,
daar viel je van in slaap. We moesten
tot na Diederot, de encyclopedist wachten om nog eens een filosoof bezig te
zien die de wereld voor jullie verbeteren wou.
Hij zocht een systeem om een voor iedereen weldadig algemeen programma
voor het geheel van de maatschappij als wet te doen aannemen. Hij zag de samenleving als een collectief
wezen en godsdienst als een zaak van het hart en niet van het hoofd.
Zijn naam J.J. Rousseau...toen waren we al in 1712
aanbeland.
Net
zoals ieder van jullie Staten ooit eens op koloniaal of imperialistisch gebied
dingen deed of doet en er van vele streken wetenschappelijke of filosofische
bijdragen om de wereld vooruit te helpen kwamen, kwamen er vanuit Duitstalige
hoek ook niet te onderschatten bijdragen.
Kant, die het rationalisme met het empirisme probeerde te verenigen
(maar ging het om iets nieuws ? was het niet eerder weer de aloude
Plato-Aristoteles tegenstelling in meer wiskundige taal verwoord ? 'In hoeverre
kunnen we iets weten en zijn er twee werelden of één '...niet aan ons zwaluwen
besteed ?
Schopenhauer die de oosterse en westerse filosofie
probeerde te verbinden.
Hegel met z'n absoluut idealisme maar toch al het
besef dat het bewustzijn niet buiten de materie om moet gezocht worden.
Marx (1808 )die
voor het eerst de dynamiek van de geschiedenis eens echt goed uitlegde.
Eindelijk geen salonfilosoof, maar een
echte wereldverbeteraar...die al het objectieve heel goed begreep en de
subjectieve invloed van de macht van de mens over de mens onderschatte.
Nietzc-he die de strijd tegen de bestaande moraal aanbond, maar daarin zo
overdreef dat hij tegen z'n wil door politiek rechts misbruikt kon worden. Zich niet van het leven afwenden zoals
Schopenhauer onder invloed van de toenmalige miserie en van de Oosterse
godsdiensten wel besloot, maar ervan genieten en zichzelf durven worden. Fichte
die beweerde dat de filosofie die je kiest verraad wie je bent. Schilling die
mens als het bewustzijn van de natuur omschreef.
Die mannen hadden wel goede dingen te vertellen, maar
ze deden veel te ingewikkeld, goed dat we na de zomer daar altijd konden
vertrekken, want een heel jaar hadden we het niet bij ze volgehouden...behalve
bij Marx dan, alhoewel dat ook soms te moeilijk voor ons was, het was in
functie van de gewone mens...en die kwam voor 't eerst in de geschiedenis van
de mensheid mekaar in de kringen rond Marx vanuit vele landen opzoeken...dat
internationale, daar hielden wij als trekvogels veel van.
In 't oosten van de wereld bijvoorbeeld met Boedha,
net als de oude Griekse filosofen ook zo rond zes eeuwen voor Christus met z'n
uitleg begonnen, geloofde men niet zozeer in de onsterfelijke ziel, maar eerder
in een na een aantal noodzakelijke levens opgaan in iets
gemeenschappelijks. Ze zagen 'begeerten'
als oorzaak van veel ambras en verheerlijkten de liefde voor het oneindige in
dit eindige leven.
De
twintigste eeuw die jullie nu al een viertal jaar achter de rug hebben dan.
Zijn jullie werkelijk niet beschaamd over al die
oorlog en armoede die jullie al lang hadden kunnen uitroeien ? Nooit zijn er zoveel zwaluwen gestorven als
in die eeuw, en dat wordt er door de vervuiling en jullie transportpolitiek
niet beter op. Wat deden jullie
filosofen ? Van de nobele filosofie
waarvan ze al meer en meer wiskunde gemaakt hadden, maakten ze algebra. Erger nog, een deel van de filosofen hun
algebra diende en dient om de belangen van de politieke klasse die de wereld om
zeep dreigden te helpen te dienen of om de filosofie in de schaduw van de
godsdienst te houden.
Als ik jullie daarom een tip mag geven.
Eens hadden we in een dorp ergens een nest bij een familie die leefden
van de opbrengsten van het fruit van de streek.
De jongen die daar opgroeide en alle, maar dan ook
alle soorten hard labeur leerde doen en achteraf ook nog veel leerde van het
leven in andere bedrijven, besloot na zijn werkuren voor filosoof te
studeren. Hij vergeleek de theorieën
altijd met de praktijken. Hij had een
mateloze interesse in al wat met het leven te maken had en deed alle soorten
ervaringen op die je je maar kan indenken, politiek, sociaal, psychologisch...
. Hij probeerde zelfs z'n ervaringen allerhande in kunst om te zetten.
In z'n werken die hij uiteindelijk op het internet
zette verklaarde hij alles tussen ontstaan en vergaan in de geschiedenis en in
het persoonlijke en collectieve verleden en heden van mens en mensheid. Hij stelde een aantal concrete oplossingen
voor om met oorlog en armoede af te rekenen en de huidige mogelijkheden
optimaal aan te wenden en de huidige moeilijkheden te neutraliseren en te
overkomen. Hij vond zelfs een systeem
van nieuwe, internationaal te organiseren verkiezingen uit, een systeem met
eerst een referendum over de goedkeuring
van een algemeen programma met de voorwaarden voor werk en welzijn van de hele
wereldbevolking en daarna internationaal overgaan tot projectverkiezingen in
plaats van partijverkiezingen.
De wereldbevolking zou hun vertegenwoordigers per
project ( werk, telecommunicatie, transport, energie...) rechtstreeks kunnen
verkiezen.
Om burgeroorlogen te vermijden zou er aan het
eigendomsrecht niet worden geraakt, indien de grote bedrijven en Staten er voor
konden zorgen dat iedereen een zinnig
werk had.(zelfde loon voor zelfde werk over heel de wereld).
Als jullie nog eens achter je computer zitten, surf
dan eens naar http://hetvoortijdigtestament.skynetblogs.be of http://deblogfilosooftheblogphilosopher.skynetblogs.be
en laat hem weten wat je er over denkt. Tegenwoordig onderzoekt hij ook de wereld van
de dromen...en allerlei speciale verbanden rond leven en dood. Maar die studie komt op de tweede plaats...terwijl
hij wacht op tekenen dat de mensen sociaal minder passief worden. Kom uit de
ivoren torens waarin een stuk van de media jullie gevangen houdt. De dag van
vandaag maken wij alleen nog nesten bij mensen die selectief met hun TV kunnen
omgaan en niet naar kitsch kijken.
Misschien tot je ons nog eens bij jullie aantreft.
Zo'n
tien, twaalf jaar geleden schreef ik de volgende zinnen :
"Er
zal vrede komen in het hart van diegene(n) met een eerlijke ziel. Behoedt de wereld van vernietiging en leidt
de mensen naar betere levens. Vergeet nooit dat de wereld onverdeelbaar is. Er is maar één leven en één wereld, neem
verantwoording en leef zo intens mogelijk. Wees licht om te kunnen gidsen. Ga
naar de mensen toe en spreek over toekomstige vreugden. Jouw plaats zal zijn waar jij je vrij zult
voelen. Leg hun het verschil tussen de materiële wereld en de spirituele
materie uit. De waarheid is
eenvoudig. Ze verbergt zich in het
verleden, leeft in het heden en heeft de toekomst nodig.
Waarom vindt men zo weinig vreugde tussen veel mensen ? Mensen verwonderen zich niet genoeg over wie
ze eigenlijk zijn en over wat het leven dat ze leiden eigenlijk betekent.
Ze zouden meer filosoof dan materialist moeten zijn, ze zouden zich de
vraag moeten stellen waarom ze in een wereld van rijkdom en armoede, oorlog en
vrede, stress op het werk en werkeloosheid leven. Maar er zijn andere redenen voor het gebrek
aan vreugde...redenen waarover men nog niet kan schrijven en redenen waarover
niemand kan schrijven.”
(INHOUDSTABEL FILOSOFISCH VERZET
COLUMNS ZIE VÓÓR DEZE THEATERMONOLOOG)
P390
Inhoudstabel Filosofisch Verzet Columns
Foto ‘Fotofilosofie’ Facebook the Premature
Testament
Het voortijdig Testament
some English-French contributions
F i l o s o fi s c h V e r z e t Philosophical Resistance
D e B
l o g f i l o s o o f - The Blogphilosopher
Columns, Essays, Gedichten, Kortverhalen, Alternatieven, Monologen
OP PAGINA 390 :
INHOUDSTABEL FILOSOFISCH VERZET
COLUMNS- ZIE VÓÓR DEZE THEATERMONOLOOG
Octaaf Coeckelberghs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten