m)mijn oorspronkelijke filosofische essays, deel twee

26.hier staan we dan, eeuwig oud,voor altijd jong   (kabaretvorm)

Goeiendag.  Ik weet het, 't is een simpel woord om mee te beginnen.  Maar miljarden jaren geleden zou ik dat niet zo gezegd hebben.  Toen al zat ik net als jullie, nog verspreid in alle mogelijke soorten atomen, die, net als jullie, door de kosmos vlogen.

Toen duwden we mekaar af en toe eens wat opzij om al eens wat plaats te hebben.  We zaten in één of andere molecule, zo hard als steen, zo mals als modder, zo helder als licht of zo zacht als water.  Als ik toen iets wou zeggen, dan scheen ik gewoon of dan viel ik gewoon uit de lucht...ik kan dat trouwens nog goed, dat laatste...dat zal een door de eeuwen heen aangeleerde overlevingstechniek zijn.  In feite zit ik en ben ik ook nog mineraal, water, licht, golf, enz...zijn wij nog allemaal dat en alles wat zich daaruit ontwikkeld heeft ...tot en met wie we nu zijn.

Nee maar, in die atomen, dat was daar een gedoe rond mijn atoomkernen.  Mijn MIN-geladen elektronen vlogen den helen dag rond mijne kop, rond mijne PLUSMINUS evenwichtig geladen kern dus.  Den helen dag waren ze me aan 't provoceren, zo uitdagend, zo precies niet kunnen verdragen dat ge kalm in uw onverschillig evenwicht blijft.  Dat ging altijd maar van alée, bougeert ne keer, laat ons iets doen, laat ons uitbreiden of zo.

Op den duur was ik als atoomkern wel verplicht van te handelen.  In ons taal betekent dat 'uw NEUTRON-evenwicht' verbreken en met uw PLUSPROTON-lading ingaan op wat er in uw eigen en andere stoffen aan MINNETJES te vinden is.  Het lijkt wel 'sexen' voor het uitgevonden was.

Maar op nen dag, door al dat over en weer geduw en getrek en gebots en veel vergaderingen om nu eens uit te maken wat we daar allemaal mee van zin waren, met al die nieuw kombinaties van molekulen die we deden ontstaan...

opeens wisten een deel van ons het wel zeker.   WE BOUWEN EEN CEL.

In feite is het niet echt zo gegaan, want ineens 'waren we met z'n allen gewoon' 'cel'...ons moeder Chemieke en onze pa Fysicaa hadden een Biologieke gemaakt, ge moet het maar doen.

Dat was allemaal goed en wel, maar u hadden we een serieus probleem.  We mochten we zoveel cellen maken als we wilden, ze stierven allemaal te vlug zonder zich op eigen kracht kunnen te vermeerderen. Maar die cellen waren geen stommeriken...ah nee, heel de natuur, wij dus, ...hadden het beste van ons eigen daar ingestoken...gij zat daar trouwens ook al in.  Zo kwamen we op een dag erachter dat we moesten 'delen' om kunnen blijven voort te bestaan...en zo werd de solidariteit  geboren.  We moesten ons eigen 'delen' om ons kunnen voort te planten.  Hoe we daar achter kwamen ?  Wel, het stuk 'modder' ,modder, zoals 'mother' in 't Engels dat achterbleef als we als cellen stierven, daar ontsnapte ook de licht en de lucht uit.  Die 'licht' en die 'lucht' waren zo triestig dat ze van die cellen geen deel meer uitmaakten, dat ze zwaarder werden en op de nog levende cellen 'drukten' als het regende of stormde. Zo gingen we dank zij de intuitie van het licht en de lucht toch door de knieen en leerden delen. Ge moogt natuurlijk ook geloven dat het door het bevel van God de vader of zijn broer Alah zijne bliksem kwam. Feit is dat we weer ne stap verder raakten.

 Na een tijd begon ook die toestand ons wat te vervelen; we wilden toch immers niet altijd XX -vrouwelijke materie blijven.  Gelukkig dat er op een dag enen een stuk van zijn XX verloor en het voortplanten een stuk plezanter en interessanter werd dan ons eigen moeten op te splitsen...het kwam wel nog op hetzelfde neer, maar 't was eenvoudiger XY bevruchtte het XX-ei en zo ontstond hadden we er een totaal nieuwe telg in de familie 'biologie' bij : de 'seks'.   Man lief, vrouw lief, waar zijn we toen mee begonnen...ik had het miljarden jaren terug, nog zo gezegd als atoomkern van een zuiver deeltje licht , "we zijn nu op ons gemak". 

Maar ja...' t was nu éénmaal toch zover gekomen...en eigenlijk was er nog niets veranderd, de minnekes maakten de mannekes hunnen kop zot om toch iets te gaan doen.   Nu begon het verhaal eerst goed vaart te nemen.  We werden organismen en organen in 't water, we ontpopten onszelf tot vissen, we bevolkten het land op duizenden manieren...van dino's tot mieren.  Maar eigenlijk, zeg nu zelf; soms denk ik...waren we niet beter in onzen boom blijven hangen ?

Ik hoor het me nog zeggen(allé 'zeggen', 't is te zeggen we waren aan 't leren spreken) tegen ‘dienene’ op die andere tak, 'jongen, hou toch uw gemak'.  Dat was er zo ene, we noemden hem Meer, die was nooit content; hij wou altijd maar meer en meer, meer wijfjes, meer eten, meer grond...tot hem in onzen eigen troep niks van dat alles meer vond.  Omdat hij zo geweldig tekeer kon gaan, hadden de meesten er schrik van en zijn ze er maar achter gaan staan toen hem de bavianen wou gaan verjagen. 

En zo ging de geschiedenis maar voort.   Op den duur zaten  de afstammelingen van 'Meer' in streken waar het zo koud was, dat ze in holen moesten gaan wonen in plaats van tussen de takken liggen te dromen.  Toen de holen bezet waren, moesten ze huizen leren bouwen en op de duur hadden ze zoveel bezittingen, dat ze het moe waren om er constant mee rond te trekken.  Omdat 'stilzitten' ook niet in hun natuur zat, begonnen ze te leren hoe ze het land konden bewerken.  De 'boer' was geboren.  Een kalme mens, blij één te zijn met de natuur.  Wat we toen voortbrachten, aten we op en we zetten een deel opzij voor minder gunstige tijden.  Iedereen deed een stukske van 't werk...en we konden op tijd eens lachen omdat we hadden leren praten en luisteren naar mekaar.   Niemand had het er moeilijk mee als er al eens problemen waren, de dorpsraad zou dat wel oplossen.

Op ne keer komt daar toch wel enen af die ons kwam uitleggen dat ne zekere God, de wereld in zeven dagen geschapen had ...en wij waren daar al miljarden jaren mee bezig.  Hij joeg ook sommigen schrik aan door te dreigen dat we allemaal levend in de hel zouden verbranden na ons dood...als we niet naar hem luisterden !   Een deel onder ons, trapten daar toch wel in zeker !  Wij, oude Belgen, konden onze rust voorgoed vergeten. Het bleek namelijk, dat we niet alleen op de wereld waren...en dat er al op ander plaatsen veel meer moet gevochten zijn...dan die dorpsruzies van ons in den tijd.     Er was zelfs ne slimme Romein die vondt dat wij de 'dappersten' der Galliërs waren.  Sinds toen kwamen er hier veel met hun 'legers' binnenvallen, behalve de Indianen, Chinezen en zwarten ging onze eigen Staat dan weer nog later ons zelf ambeteren.

Ik heb het in den tijd als dorpsoudste nog gezegd :  wapens en Meer en meer willen ten koste van anderen en die rijken die het geld en het leger en de goden en afgoden uitvonden achternalopen , daar komt niks goed van. Maar bon, hier staan we dan uiteindelijk in ons landje dat in solidariteit bewijst dat taalgrenzen geen belang hebben...om ook nog iets positiefs te zeggen.  Midden een wereld door honger en armoede en oorlog geteisterd;

waar sommigen te hard moeten werken en anderen niet mogen.  Als we een dag terug uiteenvallen in licht en lucht en de rest en de genetica die we achterlieten doen ademen en er ons licht op schijnen...zullen we ons nazaten er aan herinneren...pas op, zie wie jullie volgen...jullie zouden wel eens vroegtijdig kunnen verdwijnen...en dan moeten we weer van voren af aan beginnen.

            Dus, we zitten hier nu gezellig bijeen, op ons gemak, wat gaan we nu met de rest van de avond doen ? Zal ik even de atoomkern zijn.  Ik beweeg niet, jullie ook niet, maar toch verlangen jullie nog iets van mij; wat gaan we maken...een rechtvaardiger wereld ?  Of handelen we niet en blijven we rondjes-draaien ? Voor iemand die voor 1 euro per dag schepen afbreekt in India, zijn wij een deel van het grootkapitaal dat hen uitbuit, want de meesten onder ons, kennen een zekere welvaart...je mag dan nch tot dezelfde klasse behoren, we zijn een soort collaborateurs.   Zelfs onze vakbonden eisen nog geen gelijk loon voor de nieuwe Europeanen uit het Oosten. Ook op ons werk, houden we ons gedeist.  Denk eens even aan al die slaven, lijfeigenen en alle uitgebuitenen en gesneuvelden die onze 'vooruitgang' hebben mogelijk gemaakt. 

Neem nu dat de economische situatie zo verslechtert dat we dat allemaal dreigen kwijt te raken en de lessen uit de geschiedenis niet trekkend, weer eens gaan verrechtsen en ons in meer en meer oorlogen  en verarming laten meetrekken.  We laten ons toch echt telkens bij de neus nemen door valse nationale tegenstellingen, door 'conkurrentiepositie', door oplossingen als tot 65 blijven werken en al die zever meer.  Al wat ne gewone mens wil, is menselijk en nuttig werk en een inkomen, zodat hij bijvoorbeeld een familie kan onderhouden en jongeren perspectief kan bieden.  De politiek is dringend aan herstructurering nodig. 

Na al de banen kostende herstructureringen die ze laten doorvoeren hebben, zouden zij eens onder het snoeimes moeten komen ...er zou zelfs een andere manier van internationale verkiezingen moeten ingevoerd worden, eerst stemmen voor het programma, en dan voor de uitvoerders...die niet langer op partijlijsten maar op technocratische projectlijsten kandidaat zouden moeten zijn; mensen die van landbouw niks kennen zouden bijvoorbeeld niet op een project Landbouw mogen opkomen.  We weten allemaal wat er heden ten dage aan de hand is met de wereld, als je je geheugen daarover wil opfrissen, moet je maar eens naar m'n krantenknipsel , boeken en documentaires komen kijken, of surfen naar http://filosofischverzet.skynetblogs.be  Maar weet je wat we er kunnen aan doen : 

Eerst en vooral doorhebben wat er boven onze kop gebeurd.  De afgevaardigde van de aandeelhouders dreigt te snoeien in het aantal kaders en lekt dit naar de pers.  Waarom ie dit doet...de kaders zijn soms te menselijk en durven niet genoeg voor ontslagen zorgen of mensen naar de mutualiteit drijven, de vakbondsmensen zijn blij dat de mensen voor hun job vrezen, want zo moeten ze de leiding over niks  nemen.  Eén grote schrik voor de boeman grote mijnheer anonieme Aandeelhouder, zoals soms de truuk van de anonieme God het nog doet, nog een beetje en we hebben zo'n schrik van alles dat we vluchten in de anonieme Liefde.

Wat men (s) ons allemaal wijsmaakt en waar men ons allemaal mee bezig houdt.

Als ne kleine geboren wordt zou ge hem al op van alles moeten voorbereiden. (of ge kunt daarmee ook al vroeger beginnen door tegen uw buik of onderbuik te praten)  Ik zou zo zeggen, manneke of maske, pas op, want ge gaat eenmaal gemaakt of hier buiten het één en 't ander meemaken.  Vroeger was je een beetje half en half, een beetje bij je pa , een beetje bij je ma.  Wie weet wat een erfenissen hebt ge niet bij. Zie maar da ge een beetje verschillend bent van ons, dat we al eens kunnen botsen later want we zullen zeker veel van jouw kunnen leren.

En omgekeerd natuurlijk.  Al drie generaties hebben we in de famillie zo geen gemakkelijke huwelijksrelatie, misschien kan de familie dat in jouw kombinatie beter...of ga jij niet meer aan lange termijnprojecten beginnen ? Dan nog iet anders.  Ge wordt wel geboren, maar dat blijft hier niet duren, want dat is maar tijdelijk.  Sommigen zullen U zeggen da ge nadat ge hebt geleefd terug komt al een mier of ne pier of een varken of iets of iemand anders .  Wat denk jij daarvan ?  Misschien komt iemand dat alles altijd kritiekloos slikt terug als een mier...of hoe een iemand zou terugkomen als een varken...komt ne vis terug als ne pier ?  We weten het nie.  Maar pieren worden we allemaal als ze ons niet opstoken.   Ik wil je geen schrik aanjagen, verre van; want als gij hier  rechtvaardig en goed proberen zijn hebt (wat zeg je ?  milieubewust ook ? wel ja, ga zo maar door; dan mag je van boven uit die die nog ne goeie mens willen zijn beneden helpen; anders moet ge de pijnen van de anderen helpen verdragen of zo.  Ik weet het ook niet.  Probeer er maar niet te fel achter te komen, ge zult al wel dingen genoeg te leren en te doen hebben eens buiten. 

 Laat je in 't begin maar eens goed vertroetelen...want da blijft niet duren da ge zo op uw wenken gaat bediend worden.  Da's niet goed ook niet, ge moet zelf de wereld in.  Pas goed op voor hen die beweren dat ze het allemaal het best weten...ge kunt er misschien wel iets van leren; maar als ge gevonden hebt waar ze fout zitten, moeten ze je niet meer hebben. Als ge teveel bloed en geschiet op tv ziet, zet hem dan maar op iets anders, ne goeien documentaire of zo.  Die TV, en die gazet, dat is zoals met eten, ge moet goed kiezen en zien da ge genen bucht binnenkrijgt. 

Pauze

Beetje humor tussendoor ?

Laatst zat ik op de stoep van m'n venster naast m'n kat.  "Kat", zei ik, "je moest het eens allemaal weten wat hier allemaal gebeurd op deze aarde.  Je zou een boom inkruipen en er niet meer uitkomen".  In 't dialect klinkt dat allemaal veel sappiger natuulijk. "Kat, ge must het es allemol wieëte, ge kreoup ne bouem in en ge kwamt er nimieeh nemiauw uit

En...wat vonden jullie van het eerste deel...toch belangrijk dat jullie weten waar we van komen...waar seks eigenlijk vandaan komt en zo...(pauze)oh...weer geen respons.   Bon.  We waren bij de menswording aanbeland.  Ik sla wel veel van het vervolg op waar seks vandaan komt over...maar dat hebben jullie tijdens de pauze toch op je gsm op 't internet via de radiostraling opgezocht.  Ik zal 't even samenvatten.  De aarde was er dus. 

De atmosfeer werd gunstig voor de ontwikkeling van biologisch leven.  Water loste mineralen uit de gesteenten op...de rivieren voerde ze mee naar de plassen van allerlei grootte en daar reageerden ze met de moleculen die gedurende miljoenen jaren uit de atmosfeer neergeregend waren.  Natuurlijk stond ook de zon al in de keuken van het leven...op de kruidenpotjes in de keuken stonden namen als 'vulkanen', 'elektrische ontladingen', 'straling'...en dat alles werd in de oersoep gekapt.   Met de koolstofketen als ruggengraat ontwikkelden zich complexe structuren zoals suikers, vetten, eiwitten...en al wat goed is.  Door moleculen af te breken kwam er energie vrij die de deeltjes samenbond.  Zo ontstond na miljarden jaren experimenteren een zichzelf vermenigvuldigende molecule en de eerste celletjes die zich leerden delen, voeden en vermenigvuldigen.   De vragen zijn niet voor na de voorstelling...jullie kunnen me ze naar je huisdokter mailen of zo.

            Voor we het wisten woonde een oer deel van onszelf veertigduizend jaar geleden in een grot.  Waarschijnlijk zaten we toen al met vele moeilijk hanteerbare driften en angsten.  De ene of de andere madam heeft daar een trilogie over geschreven, als ge dat leest kunt ge U goed in die tijd inleven.  We leerden jagen en boeren, huizen bouwen, praten en schrijven.  Zoek dat allemaal maar eens op, ge moogt ook iets doen om uw bewustzijn omhoog te krijgen.  Ik heb daar veel over op mijn huisbladzijden op staan...ge moet dat adres maar eens vragen als ge het op de ene of andere manier in mijn huis doet bellen.  Samengevat komt onze geschiedenis er op neer dat hij bij tijd en wijlen nog meer beestig dan menselijk was...en daar zijn we nog niet vanaf.  Chapeau natuurlijk voor alle geproduceerde kunst, maar boe voor alle op rang en stand en afkomst gebaseerde slachtingen.  Hoera en eureka voor het werk van filosofen en de wetenschappelijke vooruitgang, maar oh wee voor al diegenen die de onwetendheid des mensen misbruikten en misbruiken.  Hand in hand met al diegenen die het sociale in het vaandel droegen en dragen...maar weg met de lakeien van de speculatie die de wereld altijd richting oorlog en armoede duwden en duwen.       meer op http://bloggen.be/conscience2008 http://philosophicalresistance4.skynetblogs.be

27.Ook jij en zelfs een kleine gemeenschap kunt de wereld verbeteren 

            Zo'n tien jaar geleden schreef ik de volgende zinnen :

"Er zal vrede komen in het hart van diegene(n) met een eerlijke ziel.  Behoedt de wereld van vernietiging en leidt de mensen naar betere levens.  Vergeet nooit dat de wereld onverdeelbaar is.  Er is maar één leven en één wereld, neem je verantwoordelijkheid en leef zo intens mogelijk.  Wees licht om te kunnen gidsen. Ga naar de mensen toe en spreek over toekomstige vreugden.  Jouw plaats zal zijn waar jij je vrij zult voelen.  Leg hun het verschil tussen de materiële wereld en de spirituele materie uit.  De waarheid is eenvoudig.  Ze verbergt zich in het verleden, leeft in het heden en heeft de toekomst nodig.  Waarom vindt men zo weinig vreugde tussen veel mensen ?  Mensen verwonderen zich niet genoeg over wie ze eigenlijk zijn en over wat het leven dat ze leiden eigenlijk betekent.  Ze zouden meer filosoof dan materialist moeten zijn, ze zouden zich de vraag moeten stellen waarom ze in een wereld van rijkdom en armoede, oorlog en vrede, stress op het werk en werkeloosheid leven.  Maar er zijn andere redenen voor het gebrek aan vreugde...redenen waarover men nog niet kan schrijven en redenen waarover niemand kan schrijven."

            Als ik deze woorden nu einde juli 2006 weer bekijk, kan ik alleen maar zeggen dat er vrede in ons hart kan komen  als er een tijd aanbreekt waarop mensen met velen meer beginnen nadenken en handelen om van deze wereld een aangename plek voor iedereen te maken.  Waarom zouden we de leiding van deze wereld in handen van een kleine minderheid laten, een minderheid die deze wereld nog voor een andere minderheid tot in het absurde verprutst.  Waarom zouden we niet ingrijpen in plaats van toekijken terwijl de barberij in hele delen van de wereld toeneemt ?  Men verhindert sommigen van een betekenisvolle job te hebben en men houdt de mensheid in een soort moderne slavernij gevangen.  Sommige media, staten en grote aandeelhoudersvergaderingen zijn echt door misantropen gedomineerd...op een bloedige manier blijven ze de geschiedenis van de mensheid schrijven. En wij dan ?  Wij aanvaarden de talloze manieren waarop ze onze levens controleren.  Wanneer zal de meerderheid onder ons begrijpen dat de toestand van deze wereld het resultaat is van ons onbewust zijn en onze weigering  daar iets aan te doen...we laten de wereld maar draaien zoals ie draait.  Gaan we nog lang toestaan dat men ons beliegt over wat 'vrijheid' en 'menselijke waarden nu eigenlijk betekenen ?  Nee, we gaan ons niet meer laten doen, en 'ons' dat begint met 'jij'. Welke zijn de redenen voor dewelke we zo dikwijls zo weinig persoonlijke en sociale moed kunnen opbrengen ?  Als we willen weten vanwaar onze negatieve emoties komen en wie we zijn, zullen we dat niet alleen in de boeken van onze verschillende tempels moeten blijven zoeken.  Als je de oude teksten leest, onthou dan wel dat de mensen die ze schreven ook het resultaat van hun tijdsgeest waren en dat we onze eigen weg doorheen deze tijd moeten vinden.  De filosofische antwoorden en het geloof, ...we kunnen ze ook in de wetenschap vinden en soms lijkt er zelfs helemaal geen tegenspraak tussen bijvoorbeeld de hoop op eeuwig leven en de wetenschap.  Om het volgende te kunnen begrijpen moeten sommigen zelfs niet kunnen lezen, alhoewel het niet zo makkelijke fenomenen zijn :

28.vanwaar we komen

            In feite kunnen we onze zoektocht naar de zin van het leven aanvangen door te beseffen dat iets alleen maar kan bestaan als dat een zin heeft.  Waarom ?  Iets kleiner of gelijk aan nul kan niet bestaan...elke vorm van materie die een ruimte kleiner of gelijk aan nul wil innemen, ontploft.

Het is net er net mee zoals met de big-ban (of big-bangs) van de geschiedenis van het universum.  Teveel druk op één punt doet alles in de micro en macrowereld ontploffen.  In welk stadium we ons ook bevonden of bevinden ; ster, atoom, cel, zelfs onze relaties...teveel druk maakt altijd andere evoluties mogelijk...als deze evoluties het vorig bewustzijn verbeteren...zeggen we dat ze zin hebben gehad.  De natuurwetten hebben de ideale omstandigheden gecreëerd opdat het biologisch leven echt van start zou kunnen gaan.  Na de big-bang was er niets dat je kon aanraken...alles, wij oorspronkelijk dus ook waren na energie onder druk, gewoon dus 'straling'...die mekaar ook eigenlijk al 'raakte'.   De materie bestond dus oorspronkelijk alleen als  verschillende vormen van straling.   (In't Nederlands is 'stralen' er 'goed en gelukkig zien uitzien' eigenlijk...'energierijk'.)

Het zijn de wetten en de pogingen van de straling die het eerste atoom voortbrachten en daarna de planeten en klimatologisch ideale omstandigheden om de eerste cel enz.  te 'scheppen'.  Het is werkelijk een formidabel verhaal dat ieder maar voor zijn eigen eens moet bestuderen. 

Als je dan nog eens in een bos komt, realiseer je dan met welk een snelheid de aarde onder je voeten

door het universum reist, in de richting waarheen ze 15miljard jaar geleden geduwd werd.  Heel dat wonderlijke verleden , al die wijsheid die de eerste cellen in zich droegen nog vóór ze zich leerden delen...ze bestaat nog altijd op het moment dat je dit leest.  Als we sterven wordt een deel van ons weer mineraal..., maar de straling verlaat ons lichaam.  De studie van de manier waarop we observeren en interpreteren en enkele persoonlijke ervaringen die ik NIET 'mystiek' zou noemen en wat studiewerk...leiden me er toe van te geloven dat onze levens niet alleen een sociale betekenis hebben...maar dat we ook op het persoonlijke vlak interageren om voorwaarden te scheppen die ons korter bij ons onbeschadigde 'ik' brengen...bij onze ziel.  Onze ziel is niet alleenlijk het genetische erfstuk van de eerste cellen...maar de al eeuwig durende verrijking van de eerste originele straling geboren uit de druk van  niet 'niets' te kunnen zijn...het niet zonder vorm kunnen.

            In feite, is niet alles wat bestaat één ziel ?  We zien God als de ideale abstracte persoon die alles controleert, maar eigenlijk is het doel van onze evolutie, van onze missie om de wereld tot een plaats te maken waar het goed leven en werken voor iedereen is...en om uiteindelijk meer tijd te hebben om de verschillende manieren waarop we betekenis aan ons leven geven, met mekaar te vergelijken.  Aan iemand die in reïnkarnatie gelooft, zouden we kunnen uitleggen dat de kans dat iemand onder ongeveer dezelfde omstandigheden als ongeveer dezelfde kombinatie terugkomt misschien eerst na duizenden big-bangs terug lukt...en dan weten we nog niet of er buiten het universum niet nog andere universums met andere big-bang cyclussen bestaan.  Reïncarnatie is alleen volgens rechtstreekse afstamming mogelijk denk ik en eigenlijk zijn we een mix die een beetje overal ter wereld verspreid is, zonder dat wijzelf daar ooit kwamen.  Wij zijn zelf de kapitein van die doorgegeven mix en we moeten ons hart leren volgen, niet de lijn van hoeveel geld we kunnen verdienen (alhoewel de 'voorzienigheid' zal ik maar zeggen die truuk ook gebruikt).  We moeten ook NIET de lijn volgen van hoe we ons moeten wreken op iemand anders.  We moeten onze filosofische en politieke, religieuze en sociale verschillen en negatieve emoties overwinnen...alle negatieve dingen uit het verleden moeten we vergeten en  vergeven...we moeten ons focussen op het heden en het goede voor de toekomst willen.

            Stof en geest zijn altijd één geweest.  De materie was energie en energie wil altijd de mogelijkheid tot schepping en evolutie.  Zelfs als energie zichzelf vernietigt of men ze vernietigt, verkrijgt men alleen een verandering in energie. 'De zin van het leven' is iets dat altijd bestaan heeft.

De reis van natuur naar cultuur is heel lang geweest.   De stof bevat energie die de ontwikkeling van meer spiritualiteit mogelijk heeft gemaakt...de oorspronkelijke stof was altijd de totaliteit van verzamelde geestelijke energie tussen twee big-bangs in.  De eerste zin van het leven is altijd de groei van spirituele energie geweest.  Al die krachten zoals temperaturen, afstanden, snelheid, druk en tijd...al de bewegingen van atomen en cellen...het diende altijd de groei van spirituele energie.  Dat is altijd zo geweest.  Onze ziel is niet alleen samengesteld uit de elektronen van onze cellen in onze hersenen maar ook uit de atomen van onze andere cellen en is verbonden met de geest van het universum.  Al onze cellen hebben een specifieke functie en bewustzijn die een dag als de ziel zich uit het lichaam begeeft, overgaat in het geestelijk geheel.

            De vraag 'wie zijn we' kan worden beantwoordt met 'vanwaar komen we'. 

Deze vraag is niet alleenlijk een monopolie van de religie. 'Religie' komt van het woord 'verbinden', 'relier', 'combination'.  De verbinding tussen wetenschap en filosofie, politiek en psychologie, helpt ons beter te begrijpen wat de eigenlijke zin van het leven is.  Het 'geloof' baseert zich zowel op een eerlijke glimlach (straling) als op goed gekozen woorden (geluid) als op muziek of alles wat je met je handen aan de aarde verandert...het antwoord naar de zin van het leven is niet alleen intellectueel te geven, bedoel ik maar.

            In feite zijn diegenen die zich afvragen of er een God bestaat teveel met de volgende vraag bezig : 'bestaat er een energie met minder of meer of dezelfde soort bewustzijn, die heel de evolutie niet heeft nodig gehad om onze graad van bewustzijn te bereiken'.  Welk een energie is er vóór een big-bang aanwezig...de verrijkte energie van een vorige big-bang-cyclus, van ontploffing tot en met weer in één punt samenkomen...of altijd dezelfde uitgangspositie -energie ?  In beide gevallen is 'God'  steeds opnieuw de herverzamelde of aangegroeide energie, noem het bewustzijn, na één big-bang-cyclus als het universum of een deel ervan, weer ineenstuikt tot één punt met onhoudbare druk. 

            Het ziet er dus naar uit dat de eeuwige schepping van energie altijd herbegint met niet niets of niemand te willen zijn.  Dat wil ook zeggen dat indien iemand sterft iemand ook een nog stoffelijke geest - vorm aanneemt...of moeten we 'behoudt' zeggen (?)... een vorm waarvan we nog niet veel weten...al weten we al veel over 'straling'.  Straling is dus de originele vorm van de ontwikkeling van het begin en einde van het leven.  Straling is de originele vorm van alle combinaties van vormen die energie kan aannemen en die zich tussen al wat er tussen twee big-bangs gebeurt verzamelt voor een volgende ronde.  Misschien wil die straling altijd weer iets op een hoger niveau beginnen of gewoonweg opnieuw beginnen en andere ingebouwde toevallen of voorbestemmingen om ondoorgrondelijke redenen weer een kans geven.  Wat mensen dus 'god' noemen is eigenlijk het verlangen naar meer en meer bewustzijn.  Zijn het Einstein en anderen en hun boeken en erfenis die me dat doen concluderen...of was het hun straling die me naar deze besluiten leiden ?  Wie weet ?

            Beter dan onszelf op te delen tussen klassieke godsgelovigen en new agers en 'ongelovigen' (die ook in iets geloven, want 'niets' bestaat niet...beter dus dan ons op te delen in talloze opsplitsingen en hun onderverdelingen, ware het van met de praktische dingen om de wereld beter te maken een serieuze aanvang te nemen.

Waarom hebben we nog geen politiek systeem ontwikkeld dat onwetendheid, oorlog en armoede, honger en werkeloosheid, zinloosheid...overbodig maakt ?  Waarom brengen menselijke relaties nog altijd zoveel angst en pijn met zich mee ?  In één vraag gesteld : ' waarom heeft de mens nog altijd zoveel problemen met woorden als 'god, geld, geschiedenis, dood of waarden als vriendschap, familie, verlangen...' ?     Ik denk dat dat voor een stuk komt omdat we er zich al voor de ejaculatie een heel bewuste strijd tussen de genen voortdoet... een strijd die leidt tot het aangaan van coalities van genen...alsof ons verleden het heden constant in de toekomst wil vertegenwoordigt zien...niet zonder 'betekenis' wil worden maar altijd de lessen wil leren die nog niet geleerd werden. Daarom lopen we hier rond zijn we zoals wezijn.                                                 

29.doodongewoon -geen fictie

Sommigen hebben iets tegen 'dood zijnde', verbrand worden.

Marcel niet.  Toen hij zich een drietal weken geleden nog van zijn stoffelijke cellen bediende, had hij op de begrafenis van een ander lid van de duivenbond gezegd dat  men hem "maar naar de verbrandingsoven in Ukkel moest doen".

"Je hoeft zelfs m'n asse niet mee te brengen", had hij tegen z'n Elza gezegd.

            Bij iemands dood weegt al wat die persoon ooit voor je belichaamde, heel anders dan alles wat hij of zij tijdens de momenten van haar of zijn leven zelf betekende.   Alhoewel je dan in je constatatiedoos (je hersenen, maar misschien niet alleen daar, wie weet )officieel geen beelden kan zien, meen je de dode bij 't terugdenkproces duidelijk in z''n manier van doen bezig te zien.

Zelfs zonder dat die beelden een andere, nieuwe boodschap uitdragen, blijf je meer dan ooit duidelijk voelen wie hij was...waar hij voor stond.  

            Aan hem hoefde ik niet zoals tegen vele anderen  uit te leggen, waartoe kapitalisme en  fascisme via de  burgerlijke democratie leiden kan...

alleszins niet tot economische democratie.  

Proletariers die 't vuile werk van de burgerlijke politiekers opknapten, vermoordden z'n vader, een militant die kleur durfde bekennen ...iemand van 't 'heidense' 'soort' dat veel bepaalde zwartrokken destijds niet binnen de muren van begraafplaatsen wilden liggen hebben.

            Marcel hield bijgevolg niet van structuren die iedereen in vakjes zetten.

'"Soigne bien ta blonde"zei hij nadat hij 'mijn' schalkse ega eens gezien had."

            Hij kon uren, dagenlang minutieus zijn werk ter harte nemen, en al hetgeen wij niet hadden gezien , uit de listings opdelven.

Al waren dat dan ook details, voor de grote fouten legde hij onophoudelijk verbanden met de inderdaad niet-vermeende mentaliteiten van sommigen of de structuren waaronder diende te worden gewerkt.

Alle gegevens van de telefoonabonnees moesten piekfijn kloppen.

Zou hij er kunnen mee lachen als hij zijn overlijdensbericht met een W als eerste letter in plaats van een V zou kunnen zien staan ?

             Zijn staalharde ogen, die , als zijn mondtrekken op lachen stonden, heel zacht, geweldloos overkwamen.   Wij gunden hem zijn verbolgen blikken , op die zeldzame momenten dat hij dank zij z'n donker brouwsel Engels bier, alles wat hem op de hersenlever lag, innerlijk aan 't verergeren was.  Wij hadden op die momenten geen schrik van deze massa, over ontwikkeld lichaam.

Hij bewees ons daarvoor te vaak zijn goedhartigheid, door geraffineerd guitig met onze voeten te spelen.  Soms wilde hij ons al treiterend zijn macht in een wurggreep tonen of soms stond hij na het werk al met z'n dikke lippen smakkend, in' t gat van de bureaudeur, ons voor wat gerstenat uit de frigo uit te nodigen.

            Zo...en zoveel meer (waarvan hij het meeste heeft meegenomen?), was Marcel.   In alles en iedereen steekt zo'n grote hoeveelheid materiaal ter inspiratie...dat je precies nooit klaar raakt met het totaalbeeld van de wereld om je heen.    Je reed dus met iemand van Asse naar een a s -verbranding in Ukkel.

            Het crematorium , de plek waar men ook  jouw naam, Marcel, in monnikenstijl, verguld in een groot boek, neerplakte.

Het ersatzproduct van Sint Pieter voor de 'vrij' 'zinnig' 'verstandelijken', die zoals ik, ook niet geloven in zomaar God, omdat niemand me dit woord ooit gedefinieerd heeft, maar ik geloof zeker in veel sterke dingen.

            Sommigen vonden het ambetant dat er vier maal per uur een reuk van verbrand vlees, voor een minuut hun reukorganen testen kwam?  Zoiets als een scheet die je bij bepaalde gelegenheden niet lossen mag.  Maar dan ene die betrokkene niet meer hoeft goed te praten.

Laat ons eerlijk wezen.  Microben en virussen vallen ons aan, wij eten andere wezens op...en als 't zover is, komen de wetten van de ouderdom, de ziekte...ook hun spel met ons spelen.  Om maar te zeggen dat we niet al te licht geschokeerd mogen zijn door 't natuurlijke verloop van ' t leven. Alleen voor  burgerlijke wetten die, door onze passiviteit onveranderlijk blijven voortduren, ik heb het onder  meer over oorlog, daarvoor is verontwaardiging niet ongepast...maar soms ver te bespeuren.

           

Er komen lijkwagens uit het Brusselse en naburige streken aangereden.  Je mag je niet vergissen van kist.  De kisten zijn er van hout, waar niet aan genageld of gevezen is.  De handvaten moeten eraf.  De temperatuur moet 150O graden zijn.  Althans volgens 't gefluister van sommige gasten die best wat ingetogener met Marcel mochten bezig zijn.

            In de reconstructie van een klein aards paradijs, met water en vissen en al; bedoeld als cafetaria, zijn er vier hoeken voorzien.  Kwestie van de famillies en de kennissen van de overledenen niet al te zeer te mengen...

            Heerlijke muziek.  Je beseft dat het alleen door die tijdspanne continu ,geconcentreerd aan het innerlijke wezen van je vriend te denken, mogelijk is geweest, dat je zo sereen naar voor stapt...en de lang vastgehouden roos die in een kubusje water zit ...op het fluwelen laken dat over de kist prijkt, neerlegt...niet denkend aan de anderen rond me heen.

Ik zou het, indien mij misschien meer tijd zou beschoren zijn, het voor ieder van hun doen.   Weer zou ik dan  zo'n prachtige levens in letters moeten vertalen...weer aan een overblijvende beloven van er iets over te schrijven.

Het zou een broodwinning kunnen zijn, of  'stof' voor een apart boek  over alle reeds overleden figuren die ik al 'gevat' 'gesnapt' heb.

Achteraf zou ik dan wel veel processen op m'n nek krijgen , omdat er van iedereen wel iets 'af te breken valt'.   Alleen de 'echte levenden' snappen dan dat dat 'af te breken' eigenlijk diende om iets anders proberen op te bouwen.   Systemen en mensen, alles lijkt precies voortdurend aan afbraak en opbouw te moeten lijden.

            Toch eigenaardig, 'curieus', die oudere collega's op een kerkhof-uitstrooiplaats-met-bomen-in-bloei-zo-bijeen.  Vinden zij het leven in deze periode van hun leven nu eerst echt spannend, nu de grote ontknoping, het grote raadsel, zoveel dichter bijkomt ? 

Of zijn zij totaal ontmoedigd door dat beetje as dat daar uitgestrooid wordt ?  De grootste grollenmaker van de bureau, de grote Bonnewyn, afkomstig van een geslacht van clowns, treft dit alles 't diepst, omdat hij één van de speciaalste voelingen met 't leven heeft.

Of misschien omdat hij Marcel misschien nog 't best kende...of omdat hij zo dicht bij zijn pensioen staat... .  Iets waarvan , in Marcel's geval, alleen het laatste woord van de vorige zin, heeft kunnen genieten.

            Gecremeerd worden, een schoon zaak, behalve als er een grasmachine in de buurt staat.   Deze alles relativerende schrijver die, vanuit het centrum van dat vermogen toch nog zo subjectief op de stilstaande grasmachine reageerde, slaagt nu zijn arm over de wenende Elza en troost haar met 'dat alles weer opnieuw begint', zoals de botten op de bomen.  Een week voor Elza Marcel kwijtraakte had je nog gebeld om te zeggen dat jullie met een paar collega's de zieke Marcel zouden komen bezoeken. Je had haar nog gezegd van hem te vertellen dat je dan samen wat bloemen op het graf van een andere, minder opvallende, maar ook intens levende collega

komen leggen zou.  De Roger Delflosse noemden wij hem.

Deze oud-Rex en Mussolini- hater geloofde dat hij (niet de fascisten) 'terug zou komen, onder de vorm van bloemen op zijn graf'.  Goei poging Roger, goei poging.   De Roger wist ook altijd van alles, zoals dat de nieuwe Karel Van Europa, 'Miert de eerste', op het kabinet van de keizer van de PS begonnen was.

            Elza liet m'n hand gedurende twee minuten niet los.  "C'est comme on a tue moi -meme", zei ze.  Ik heb hem dus niet meer gezien en die pinten in het cafe van Elza en Marcel te Ellezelles niet kunnen drinken.   Ik heb ook niet kunnen proeven van de lekkere salades die hij voor hun en zijn geburen uit alle mogelijke groenten componeerde.

            Maar nu hetgeen ik in alle ernst zo lang onderdrukt heb, dat ik het bijna door de humor weggecijferd kreeg.   Als zuiver traditioneel materialist dierf ik het gevoel dat ik in de oase-cafetaria kreeg precies niet beschrijven destijds. 

Ineens, voelde ik een soort magnetisme aan m'n voeten omhoog kruipen, precies alsof je twee magneten op afstand van mekaar afhoudt(of zoals in de kindertijd dat spel om een naald op een stoel te laten voortbewegen met een magneet onder de stoel).

Die magnetische 'doortocht' ging vrij vlug...een dertigtal seconden.  Toen dat 'doortrekken' ter hoogte van m'n hart was, dacht ik ,'krijg ik nu een hartaanval' of wat.

Ik was even ongerust en zette m'n cola neer, daar aan tafel acht.

Enkele seconden van die lange halve minuut dacht ik toen dat ik me best ergens zou aan vasthouden.  Uiteindelijk toen die 'ervaring' in m'n hoofd kwam werd het een soort 'heldere, zichtbare gedachte' zonder woorden...een beeld van een soort lichtgevende piramide, het kan ook een kegel geweest zijn...in ieder geval iets dat van beneden kwam en slechts zichtbaar was op het moment dat het me letterlijk in m'n hoofd 'ontsnapte'. 

Een beetje zoals van die science fiction- tuigen die vanonder op tv in beeld komen en dan de ruimte in suizen...ja vooral dat blijft me bij...nu begrijp ik het als Pigeon ...of wie anders?, die in wezenlijk geconcentreerde vorm met al z'n ervaringen en nieuwe bagage 'passeerde'.  Zit hij nu in de reservebanken van het leven, zou hij nog wel willen meedoen , maar kan hij slechts aanwijzingen doorgeven ?  Aanwijzingen waarop de spelers op het veld toch moeilijk kunnen reageren, want zij zijn hun match bezig.  De vraag in dit hele gebeuren, is misschien ...welke krachten dat bepalen wie uiteindelijk de trainer (de hoogste hierarchische energie)

overhaalt van de Pigeon terug op te stellen. Maar ja, wie stelt er nu een duivenmelker met een cafe in een voetbalploeg op.  Let wel !  Dit is niet zomaar humor om de humor, maar een manier om sluiers op te lichten. Als je de vraag te moeilijk maakt, zal je het antwoord niet vinden. Moeten we het wel winden.  Misschien hebben we Pigeon z'n tips al wel gehad en heeft hij weer een nieuw spel voor de boeg...zonder ons.

(opgepast, dit stukje proza is van rond 1988 ...van toen af ben ik me ook voor zulke zaken en niet alleen het sociale gaan interesseren...en heb me daarbij zoveel mogelijk op het wetenschappelijke en bewijsbare georiënteerd....en ben ondertussen al die dingen veel scherper gaan stellen.  Een tijd erna veranderde heel m'n leven, een scheiding, plotse interessen voor boeken rond psychologie,...een andere stad om in te werken, boeken over de kracht van positief denken, een vriendin die me met een aantal boeken en ervaringen in contakt bracht... enz... .

30 Zie ook Er was dus toch leven na de dood (fictief) zie hoger  via

http://dichterbijdeziel.skynetblogs.be  en  deel Geloven is een Zoektocht

         

31.  roman  voor de rode man

Zie http://achjadeliefde.skynetblogs.be

32.Geen slaven van negatieve emoties blijven

            Laatst moest ik naar de tandarts.  Zag er een foto van m'n gebit.  Een ruig geërodeerd gebergte.  De meest rauwe uitdrukking van de wil tot leven.  Het skelet, slaaf, vriend en onderdeel van het vlees en de geest. De evolutie van oerenergie naar het basisprincipe van het atoom droeg een symbolische les in zich : in de kern in evenwicht blijven en reageren en verbindingen aangaan en uitproberen.  Welke verbindingen aangegaan konden en kunnen worden, liggen door de eigenheid van elke soort materie vast.  De evolutie van atomen naar cellen voegde een andere symboliek aan het bestaan toe.  Om te kunnen blijven bestaan moest je je eigen leren delen.  Stammen werden koninkrijken en republieken en de wereld wordt misschien nog ooit eens één vredelievend geheel.  De symboliek ontgaat U waarschijnlijk niet :  om sterk te staan moet men zich verenigen.  Zich verenigen en zich delen...onderdeel van kennis, genot en strijd...die naar meer en meer innerlijke rust tracht.

            In één alinea van een vermoedelijk begin tot in het nu.  Wat een reis mijn twee zere tanden me deden maken !  Een reis binnenin mezelf of het geheel dat de geest is , met die geest als transportmiddel.  De geest, gegroeid uit het bewustzijn van een mix van het stoffelijke.  Mineralen, gassen, licht en golven ontmoeten mekaar in de eerste cel...die vermoedelijk nog via een 'navelstreng' aan de aarde vasthing en afstierf zonder zich te kunnen delen.  Het licht en de lucht brachtten de vergane anti-materie energie van die cel misschien terug tot bij de volgende cel die zich vormde.  Die tweede cel kreeg of de informatie van de afgestorve cel binnen via haar  primitieve ademhaling of voedselketen en de biologische voorloper van de inspiratie was geboren.  De weg naar organismen, naar 'organiseren' op biologisch vlak lag open.  Exact kunnen we al die gelijktijdige processen die zich van toen tot nu en nu op ons niveau nog afspelen niet beschrijven; want dan zouden we niet meer aan de praktische dingen die ons te doen staan toekomen.

Het ging misschien niet om één maar miljarden cellen waarmee het in de elementen aanwezige bewustzijn experimenteerde.

            In die tijd al, werden onze emoties geboren.  Er moest waarschijnlijk worden gestreden om voedsel...en dat bracht näijver mee.

Het kan natuurlijk ook zijn dat er in die microwereld van toen genoeg voedsel was en de cellen zich vrij solidair ontwikkeld hebben tot organismen enzoverder.  Filosofisch gezien kan men zich dus afvragen of hebzucht of integendeel solidariteit aan de basis van het ontstaan van onze emoties lagen. Beide tezamen in wisselwerking wellicht.  Hopelijk stammen we in de oerstam microscopisch gezien het meest af van de solidariteit, het leren delen...dat moet de bovenhand blijven houden...of de woeker van de hebzucht verstikt ook dat stuk waartoe het voor een deel heeft bijgedragen (onze zeer relatieve welvaart bijvoorbeeld). De hebzucht vernietigt echter altijd meer dan dat ze bijdraagt.   Op een bepaalde manier staan we nu op het gebied van voedsel en andere materie nog niet verder dan toen...er is in theorie genoeg voor iedereen, maar de structuren van de hebzuchtige verbrodden de gezamenlijke groei naar logischer verdelen.

 Of is een minderheid van de consumenten te hebzuchtig en spelen de machtigen der aarde daar nu juist op in ?     

            Een andere bron van onze emoties is de uit het delen geboren geslachtelijke voortplanting, een techniek die het primitieve voortplanten nieuwe wegen opstuurde.  Het organisme moest nu BUITEN ZICHZELF op zoek naar combinaties en oplossingen voor zijn materiële verderbestaan.  X zocht Y om het via XY in plaats van via XX te proberen.

Dat zoiets tot nieuwsoortige conflicten kon leidden bewijst de met de maatschappelijke verhoudingen mee geëvolueerde man-vrouw verhouding tot op de dag van vandaag.  Zowel X als Y onderdrukken en gebruiken en genieten van mekaar tot bepaalde vormen van scheiding of de dood volgen.  Waarom ? Omdat we aan ons genetische verleden vasthangen en in ons denken door opvoeding en maatschappij worden bepaald.  Indien iedereen een inkomen had waar hij menswaardig kon van leven, zouden er in de wereld veel minder problemen zijn.  Indien meer mensen zich in de zin van het leven, de filosofie dus; zouden interesseren, nog een stuk minder.

Liefdesconflicten tussen mensen zouden nog blijven bestaan, maar men zou ze meer trachten te begrijpen, wat die nieuwe evolutie een hele andere richting zou kunnen geven.

            Gisteren zag ik een uitzending over epilepsie ...met beelden van hersenoperaties inkluis.  Een klein percentage mensen die met medicijnen niet konden worden geholpen, lieten hun schedelpan afnemen en met ergens een stukje weg te nemen of door te knippen konden ze in de meeste gevallen weer onbezorgd autorijden of zo.  Gedeeltelijk verdoofd, prikkelde men hun talencentrum en vroeg hun om iets te zeggen om zeker te zijn dat ze nog konden spreken. Dan trotseerde ik toch wel een tiental aanvallen per jaar van zo'n drie vier minuten, dacht ik zo.  Als je geweldige tandpijn hebt, werkt je geest niet meer met dezelfde inspiratie als anders.  Het is alsof zo'n geest alleen onder bepaalde omstandigheden gedijt.   Bij lichamelijke pijn, al of niet het gevolg van emotionele zwaarte, zit die geest te wachten tot hij volop doorbreken kan.   Geef iemand nieuw bloed van een donor en hij blijf dezelfde om mee te praten.  Zo eigen zijn wij. 

En toch uit dezelfde stof voortgekomen...want we kunnen onderdelen met bepaalde mensen omwisselen.  Wij zijn het resultaat van honderden eeuwen ervaring op alle fronten van het leven.  Wat is de bedoeling ? 

Ooit nog eens op andere planeten wonen of mekaar durven tonen wie we zijn en hoe we willen leven?  De reis van het in de praktijk snappen van dit alles staat, wat mezelf betreft,.  De liefde teveel willen blijven verklaren door het verstand alleen, is er wiskunde van maken...en dan ben je zeker toe aan het kiezen van de beleving ervan.

For all those with an interest in history, philosophy and art.
For all those wanting to have more consciousness to be able to make this world a better place.

For all those that get sick watching the daily worldnews without being able to do something.

For all those wanting to know why there is so much poverty and war and unemployment.

For all those wanting a job without being stressed all the time.

For all those not wanting to get stuck in negative emotions.

Filosofie via ‘’aparte verhalen http://noemgodgewoonhetleven.skynetblogs.be  octaaf

http://fotofilosofie.skynetblogs.be TS & OC                                                        

For all those with an interest in history, philosophy and art.

33. Inner light    1. Degrees of consciousness, 'emotional evolution' and other conceptions

            'The desire from matter to be able to see, made our consciousness possible.' 

This is how a poet would explain life.

That poet wouldn't be far from the truth. We are matter and matter is us.  There must have been 'consciousness' already in non-biological life, otherwise biological life shouldn't have been created.  Matter became more and more conscious about itself through its  finest form, biological life.  We became more conscious by being able to manage matter.  We also became more conscious of ourselves, thanks to other persons.   From the moment humanity started its cultural adventure, they mainly occupied themselves with making material products, commodities...practical life, indeed is in fact mainly MOVEMENT outside our body...witch  is closely linked and starts with our biological needs.  Our biological 'soul' is the sum of  physical and chemical elements and laws, combined with our personality and emotions.   All forms of consciousness have their roots in matter...this was the word 'heathen', ('pagan') originally meant.  Our consciousness goes back to matter from the cosmos, it is in fact cosmos.  Human being in fact, is stone, plant and animal and in fact adds or can add a higher degree of INNER SPIRITUAL movement, stronger than our basic emotional 'soul'.  There is a difference between the world outside us, our internal parts (our organs), our soul (emotionally bound) and our inner (the spiritual factor).   In order to understand then notion 'inner communication' the differences and connections between the 'internal'(organs) and the 'soul' (emotional) and the 'inner' (spiritual); are very important.

            Everything that exist has a form, something without a form cannot exist, because something almost equal to zero tends to explode.  That's why nihilism makes no sense. 

When our body dies, out of the soul where out our spirit continuously grew, our spirit is born, with it' s own form of matter. We are 'all in one', everything linked together   : the minerals with their laws of physics, the 'hardware'-structure of life, the basis of all objective science; combined with the laws of chemistry and all subjective laws that control our emotions and even the objective and subjective laws of society.  The laws of physics not only are about how atoms and molecules are build and about how, because of their attraction they build from the micro cosmos the macro cosmos with it' s galaxies.  The laws of physics already show that eternally old and new desire to create from the 'inner light of matter', hidden in the anti-matter of cosmos the 'normal' light we can now see outside in macro cosmos and the light of our happiness inside.

Once the planet Earth was formed, the desire from the inner light of matter to evolve to more consciousness, could continue. The not organic minerals, created the organic cells...physics created chemistry...like out of XX-woman, came XY men.  Physics, our skeleton, our relation with gravity...already teaching us the basics of psychological balance.

            Chemistry, our stomach, symbol of creation of energy sitting on our underbelly the matter part of the source of our sensuality who started one stage lower where our sexual energy is being born.  Beautiful story, isn't it, we cannot ignore that we are family of the hardware-matter...like when mountains erupt and produce fertile ground, we can 'erupt' as well and produce new life. 

            The energies you are reading about wright in the end produces 'intelligence'.  'Intelligence' in fact is the practical child of our spiritual development.  The 'intelligence' of vegetative life (like plants) is an intelligence that is more 'relaxed' then the intelligence of animal-life.  Human intelligence still is more directed towards the struggle for life...it shouldn't stay that way, history will makes sure of that.       Acquiring knowledge and cultural development as well as an insight in psychological relations in order to understand the world and the reason why one lives, should become more important than a lot of commercial stupidity.  Where there is too much commercial pollution one cannot get in touch with one’ s own 'inner communication'. 

Our organs are 'living beings' as well. Our stomach gives us energy, but we have to put something in it. But our stomach can react by producing pain-warning signs if we keep on having to much problems in our lives.  All the information of every part of our body is centralized in the brain...where our intelligence and our emotions are trying to keep both sides of our brain in balance.

In case of heavy conflicts the only solution is making a choice,(speaking some words, handling...)or taking a position of indifferent balance and patience.

            We have four kinds of CONSCIOUSNESS from BELOW :  unconscious, consciousness or mineral consciousness, Under consciousness or vegetative consciousness, bog-ore consciousness or biological consciousness...and consciousness.

This can produce  a number of conflicts between emotionally opposite energies : for example : fear and daring, pure instinct and sensuality,  jealousy and  comprehension,  vanity and one’s own knowledge, greed or solidarity, melancholy and gladness. Human being and society is in a process of development towards less egoism.   Therefore positive emotions must in general win from the negative ones.  To help us in this struggle we can use our four different  forms of consciousness from  ABOVE : hearing, speaking, seeing and intuitive things.  In general when we use the word 'consciousness' we mean everything we can register, the facts.                              With ‘under consciousness' we also mean the situations we can create on a long or short term by wishing this or that in our dreams, fantasy or thoughts...or with 'unconsciousness' the psychological substance in matter itself. An example of bog-ore consciousness is the wisdom of our genes or the other energies going through our body.

            A very special form of consciousness, the prelude of 'inner communication' is 'intuition'.  It tries to shows us the way as well as amusing things or it even tries to predict or for feel certain things for us.  Therefore you can read  about the TOOLS our spirit can use.  All of our cells have different kinds of consciousness as well.  Those energies belong to one of the eight forms of consciousness I mentioned.  Our blood takes those forms of consciousness everywhere in our body. According to the circumstances in a moment of someday, we thus get the appropriate words, images, thoughts, intuition that go along with them.  That’s the way in which our different forms of consciousness grow to an individual and collective spirit on it' s way to beat negative emotions which keep us away from our inner communication.  The purpose of it all is to discover the beautiful being, hidden inside of us. 

            Sometimes we need illusions to learn what we have yet to learn.  We are sometimes constantly being pushed into them by our different forms of consciousness.  You can reach a point where you not only get 'food' from what you eat but from the consciousness you have achieved.  Earth, water, bellies, air, hearing,  seeing, speaking...they all produce different themes of life...they all produce different forms of being...they all produce ...us.

34 innerlight 2. everything as an evolution of energy

            Everything is matter.  Matter is fast matter (hardware) and ether-matter.

Inner light matter exists in the spaces of anti-matter in the micro cosmos of everything.  The inner light matter is a world like the macro cosmos with millions of degrees of warmth on each cubic millimeter.  All electrons have an eternal existence and turn like planets around their stars (atoms).  Who says there isn't life on these micro planets ?  Which energetic bridge is their between the visible and invisible world of matter, between micro cosmos and macro cosmos ? We ? Spiritual life ?

            In all 88 pure elements of Mendeljev 's list to which we partly return after our dead, there not only are chemical characteristics, but also physical forces : temperatures, distances, speeds, different degrees of pressure.   In the end all these complicated things produce beautiful things like a smile and feelings.  The less we have to suffer, the more inner light energy can flow through our body.  We can become more then a brain that has to concentrate on survival.

Our brain tries to obtain knowledge, our feelings try not to waste time on negative emotions and to love; our spirit reflects between the bridges between our inner-relation and the rest of our relations with others.  We should more wonder about the voyage that all intelligence before us, made between mineral, cell and us.  If we understand the energy that made this possible we will understand that we are being used by nature and it's intelligence to continue this journey towards more individual consciousness as a part of more collective consciousness that will result in more humanly forms of living together as a society and as individuals.  In this way we'll experience more satisfaction in our 'spiritual life' as well.

            If one doesn't believe that there could be a form of intelligence that did not need all the way we travelled to reach our consciousness, then we must put forward another axioma; namely :

'in the anti-matter from chemical elements there already existed a bog-ore intelligence that guided further evolution towards cells and finer ways of communication and consciousness.

            The voyage from the original pure elements till pure elements once again has lots of meanings.  The question whether our spiritual heritage can exist outside a biological carrier

is not an easy one.  Will we only return to the consciousness of the pure elements we were composed of or not ?  Will it be a collective consciousness or an individual one. 

I tried to give an answer by writing ' there was life after all, after dead'.

Maybe there is such a thing as a force that guides, but not leads the orchestra of life...let's call it 'collective consciousness' then.  Each person is a unique composition, a will to live that represents everyone that came into existence before her or him. Being born is accepting the challenge of dealing with problems of all kind...ameliorating or completing what came before one’ s life story.  To finish this article, I add an axioma of mine that can help you philosophe about life and dead.

AXIOMA

            In order to understand some practical experiences and to discover the laws by which they occur or happen, we can put forward some suppositions and test them to keep on ameliorating our findings and axiomas so in the end we should be able to feel the laws by which life moves… .   By doing so we come close to the spiritual matter…but we will never fully understand everything about it…maybe because we cannot support the degrees of truth about or own life and that of others….

Examples for  axioma :  " Our ‘spirit’ is born when our soul stops existing" (when our emotional life here dies together with our body).  « There is a kind of conversation between living souls and spiritual powers » or « there is no inter soul-spiritual contact between spiritual powers, they continue their own development in another world ».

« Reincarnation is only a biological issue...we cannot return ». « Soul-matter is passed on by our genes, spiritual matter cannot be passed  in this dimension ».  « In order to give our spiritual development a bonus we must learn how to get a strong soul in this earthly dimension ...this means getting independent of negative emotions».

 « Can we change our existential menu ? »

EXISTENTIAL MENU ?

If you are getting to much away of what you should be doing with your life , then negative emotions and feelings aswell as positive ones...or things that happen can be used by life to correct you.

            More about this very important energy later. Maybe my main existential menu is about introducing a new kind of political system, but in order to be able to do so we’ll have to make people stronger in their psychologic , soul related life…therefore this study.

Or maybe my main existential menu shall be explaining the difference between soul and spirit or the relation between them : must we get ‘stronger’ here in order to evolve in another dimension more favourably, or to be able to let those after us function better...during and after our own life ?

            EUREKA -axioma :Thesis : idealist axioma.  Antithesis : materialist axioma.  Synthesis : indifferent balance.         

The idealist axioma is based on the axioma that you keep on functioning OUTSIDE the body, related to the energy you left behind before you died.  Everyone evolves in the direction of his dead, a moment when one becomes a not body like energy that will become part of the further evolution of the ones you leave behind...or evolves more or less independently according to ones merits.  My materialist eureka is based on the fact that spiritual life can only exist within a biological ‘house’ and is genetically bound by means of family and further on….a statement that not automatically means accepting the fact of interrelations between the material and spiritual world. Isn't our earthly soul something in between the idealist and materialist vision , an embryo for the spiritual dimension ?

That's why next  to the material and idealist axioma’s I also put forward the an axioma of ‘indifferent balance’ stating that once the biological life comes to an end we return to the consciousness of the elements that made us : mineral, water, air, light…hidden in the anti-matter of them…maybe enjoyable as well ,but not consciously ?    So just by being air and light an minerals...they join the living in an indifferent way...feeding the living ones, taking biologically part in their existence...and by their indifference, maybe have an influence after all. 

35.camerades, frères et soeurs Arabes comrades, Arab brothers and sisters  : zie  filosofisch verzet,hier BOVEN

36. social politica analyses and alternatives (also partly in French) http://philosophicalresistance4.skynetblogs.be/archive/2016/10/19/lesson-from-history-lecons-de-l-histoire-and-alternatives-8660775.html

37.the way life operates

            In each epoch of civilization people wrote. In the beginning they didn't write about how after the big-bang, the invisible forms of matter we call 'radiation' created the first atoms, how later on planets were formed and how the first cells came into existence. 

In fact 'coming into existence' is not the right word to express something concerning evolution...everything that exists existed already for eternity.

The main reason why life exists anyhow is because something without a form, something meaningless, cannot exists...a form of matter that tends to become equal or smaller then zero, explodes.  This was the reason for the big bang.  Too much pressure on anything and any who and new situations and creations and development will follow.  One can say that we are who we were mend to be because in fact we were there already in the form of radiation earlier then the first atom that was created...which also isn't a correct way of putting it because the first atom already was a piece of the first radiation and so on. We came a long long way and in fact we're much older than the latest big bang some 15 billion years ago.

            If some day maybe the last human being on earth or in space will die, a part of him will become once again a form of radiation...in fact for a part we are radiation...but we cannot touch it...or can you 'touch' your conversation when you are phoning without wire ?  When you study science, you will find a lot of metaphors that will try to show you how life operates.  'Life'...not only our life, but the total beiing of it.  To become a more conscious person, this 'feeling one with life' is the first step we should learn to take. Just like nature can mirror itself in each drop of dawn in the morning, we, if we allow some light in our consciousness, we can feel the unity of the universe inside ourselves.  Whenever we feel 'divided' we should try to imagine the basic principles mentioned above.  Feeling one with nature isn't so hard to do when you take a walk in a quiet place...and even those who live on their country sometimes forget about their links with the universe.  Always remember, even in a flat on the fourth floor it's possible to feel good. The trouble is that we mostly feel  separated from our origins because of the fact that we must eat and have shelter every day, we are social beings...our worries about things like money and other material needs are a  risk to  feel divided with who in fact we are.

            An even greater risk that threatens our feeling well and undivided, are our negative emotions.  Even if we do not have financial problems, even if we like our job...negative emotions can make us completely nuts.  As long as we can feel some positive emotions there still is hope for each of us.  At the same time, while following the line of positivity and while trying to understand negative emotions...we should be severe to them...they only come our way in order to teach us who we really are and why everybody must take responsability for his own life, not trying to seek a revench for the pain one suffered or started.  How can we use those positive emotions to create a better relationship with ourselves , with the ones we meet every day and with the rest of the world ? 

Why we allow so many people of using emotions  or money wrongly to spoil a part of our lives with their lies ...aren't we around to teach them a lesson from time to time ?  

Good and evil do exists, but the devil is our own creation.  We must not allow anyone or ourselves  to divide us in any way.  

            'God' is our own invention too and this idea or this feeling indeed can help a lot of us...but it can also, once again, 'divide' ourselves in groups of different believers.

Why should someone who plays rugby look down on someone who plays football...they are both sports aren't they ?  Why should protestants want to fight catholic in Northern Ireland or why should sijiets murder sunnis or vice versa ?  Division always looks around the corner...if you are a happy couple ...why invite trouble ?  Sometimes life uses differences and trouble to obtain some purification, the less conscious we are about this way of progressing, the later we realise what is happening to us in the meanwhile. 

            In Europe we do not go to war any more against each other.  How was it possible that war broke out then before ?   Wasn't war always the last phase of economical competition between tribes or countries ?  Always some leading economical groups in society make war with the help of their political friends...they cannot do so if the ones who chose them, take an undivided decided action against them.  No country can afford to go to war when small businessmen, farmers and workers go on strike against it.  Sometimes life succeeds in creating the conditions to make such positive things possible...all dough a lot more coordination between different world events stays needed.  In other cases things go from bad to worse with seemingly no end to it.  Just like in our own little lives with their ups and downs and downfalls.

38.special kinds of observations

            *Yesterday I saw two chairs standing near the water.  All the year they had waited for me till I would find the right time to sit on one of them.  Seasons past by.   It was now summer.  A hot day in the afternoon.

            I sat myself down and after a while I noticed the shadow of the highest tree of the parc in the water.  The slightest movement of the smallest fish can make the water move all the end through the other side of the pond.  The air was filled with a little wind, enough to make the tree dance in the rimpels of the water. 

The branches of the three grew bigger and then again smaller, like if some kind of fluid was passing through them.  The branches seemed to become a gigantic pump through which it's blood was pumped.

            I imagined this was like when someone gets a hart attac or something...a vain breaking while to much pressure made it explode.  The dancing leaves in the water seemed to be like the smallest bio in our longs, very merry operating in their territory.   I sat so silent and forgot about the park, concentrating on this essence of life, that once my concentration was broken I saw the shy wild park cat with a whole bunch of her young traversing the park, tails in the air...so that was why I turned back a few hours earlier when I wanted to get me a cat with someone I know...lives work in often predicting, unexplainable ways.  When I wanted to get some food for the cats the whole lot of them flew in all directions...one little cat forgot on her trip in the outside that there is water where land ends...and fell in the water...swimming onto a nest surrounded by water.  When I took the boot to catch the wild cat, a stupid idea, I discovered that a pair of water birds indeed had made a nest on top of a whole lot of lost wood I had put in the water.

            *If you pay attention to what is being said between two people or more, it is the result of what goes on in their separated minds...but in an added form.  Even the place were one is, is the result of what went on in one or more minds.  Both statements are the logic result of a number of things happening every day...slept upon through the night and getting more ready for execution the following day.      

            *I drew a picture while I was phoning with someone...first some geometrical blocs one after another, then I added a head that smiled and a tail...while the conversation continued I put eyes in the blocs and added some blocs unther the blocs and made trousers out of them...in the end it looked like an Asian dragon who was dancing.  The dragon was composed of some people, cheer full.  The thing I didn't told in the conversation was that the day before I was in the company of Asian people and their European friends, all very satisfied.   I had completely no intention of drawing the dragon, I only saw in the end what I had drawn.  Even more special was how I found the pub where those people were.  I saw a falcon sitting on a wire when I drove to my chalet.  Later on I went to find a pub were I could drink something and I saw a name of some pub called 'Falcongarden'.  I entered and much to my suprise I ended up amongst the friends I mentioned above.  The day before after watching a documentary on the stupid war of imperialism in Vietnam and a conversation with the Vietnamese wife who has a take away in the village I knew after the firework I watched with her husband and children that some Asian encounter was again to take place...but on the moment of seeing the falcon, I even had forgot about it.

After that events in the evening I put on the television and on that very moment a Falcon was catching one of my favorite birds who comes to eat here often...that day I had seen a  big one for his size (not a falcon).  Those special birds,... when I saw one one day a man came to visit me a few hours later and later on he build many nests for birds in the park where I live.  Birds, they live on the branches, those vain from the earth.  More then a month after writing this I haven't had time any more to visit my Asian friends...because other events who made me put more attention to my work, crossed my way.

            *I called my philosophical project in the park 'food for the mind'...isn't everything food for the mind, even the real earthly food itself ? 

            *Images of people, dead or alive can sometimes be more 'present' then real presence...it's just presence in another way I think.  Light is knowledge.

social ethics *A woman who contributed her life to the working class died in april I read.  Someone wrote an article to remember the story of her life.  I enjoyed it very much.

            *The leaders of Israel and Palestine  keep on wasting their future away...while Irak is staying hell on earth.  When people desire a more just share of the wealth, they are crushed in history. Socialist orientated small groups do seem to recognize more and more the valuable points in each other explanation, but they do not admit it as such.     emotional weight

            *Some people will always tend to hurt others just because they themselves war hurt before.  Whether they were themselves to blame or not.  Their beiing clever to achieve the revenge, goes beyond a lot of imagination.  A lot of the tricks are so transparent that you provoke yet more of their anger if you find a  way of letting them know you read their mind.  Be aware of those how tell you that they had a very bad relationship and still suffer from it...listen to people who are grateful about their experiences and to people who have forgiven.  What I endured in life is not understandable for the majority of people I know.  

            *Sometimes I ask myself whether children with parents that were not so close together as they taught have less opportunity to lead a stable life...but I do feel that every person who was born couldn't have done otherwise...this has nothing to do with reincarnation in the hindoe-way, but because of the forces of circumstances that are pushing people to make people because of the genes that have to be spread and the lessons about oneself and others that have to be understood.  

One can only understand this thoroughly if you imagine all personages connected in the same story, seen from different angles.                                       

39.how even you and a small community can save the world

           

            It was now almost then years ago since I wrote the following words :

"Peace will come in the heart of the ones with the honest souls. Preserve the earth from destruction and lead the people towards better lives.  The world is one, never ever forget.  There is only one life and one world, take your responsibility and live as intense as possible. 

Be light to be a guide.  Go to the streets, speak of joys to be.  Your place is everywhere you will feel free.  Observe, restrain your forces.

Show them what the material world and the spiritual matter is all about.  The truth is very simple. It's hidden in the past, lives in the present and needs the future.  Why is there so little joy to be found amongst many ?  People do not wonder enough about who they really are and what the life they lead really means.  They should be more philosophers than materialists, they should ask themselves why they live in a society of wealth and poverty, peace and war, stress at work and unemployment. But there are other reasons for the lack of joy also...reasons one cannot write about yet...and reasons one cannot write about."

            Looking back at those words at the end of july 2006, I can indeed say that peace can only come in my heart the day people start thinking and acting to make this world a good place to live for everyone.  Why should we let the direction of this world in the hands of a tiny minority exploiting it for the sake of the same minority ?  Why should we be forced to sit down and watch this world go to pieces more and more, day by day ?  The ones we are used to see on our screens, shaking their 'important' hands, having a drink behind their long diplomatic tables, planning wars and presenting themselves as the rescuers of the human race, in fact are the same ones that feed  barbarity.

They prevent people from having a meaning full job and hold them into a kind a slavery.  They control States and companies and therefore have a great power over our lives.  They in fact dictate what news is to be brought and they keep on writing their own bloody version of history.

            And what about we ?  We accept the hundred ways in which they control our lives.  When will it get through to a majority of us...the condition this world is in, is the result of our unconsciousness and our unwillingness to do something about it...we gave and give them a free hand.   Will we further allow them to lie to us about what real freedom and human values are all about ?  We won't...and 'we' begins with us.

            Which are the reasons why we often have a lack of joy and personal and social commitment ?  If we want to know where our negative emotions come from and who in fact we are...we should not only go to our different kind of existing churches for an explanation.  If you like to go to churches and read some ancient texts, then do it in a way that you keep in mind that the people who wrote those texts were a product of their time as much as we are now.  Philosophical answers and faith can as well be found in the things that science reaches us then in several holy texts.  It is to be said that some of them have become outdated, especially those who consider humor a dangerous thing and who teach that one kind of believers is 'better' then another one.  But let us consider ourselves as human beings instead of uncritical followers of some kind of believe.  By connecting philosophy with science I'll try to prove that believing in what science teaches us does not necessarily go against religious aspirations as eternal life. 

40.What we really are and where we came from. 

            In fact in our search for the meaning of life, we can start by realising that something can only exist if it has a meaning, a sense. Why is that ?   Because something without a form cannot exist...every kind of matter that tends to take a space which tends to approach or equalize to 'zero' ...it explodes.  It's just like 'the' or one of the 'big-bangs' of the history of universe.  To much pressure on a certain point, makes everything explode, in both the micro and makro world...who in fact are one : stars, atoms, cels, ...even our relations...to much pressure makes new developments possible...if these are improving the position of the old situation...we call something 'meaning full'.

            The laws of nature developed very ideal conditions for life as we know it to get started.  After the big-bang there wasn't really anything one could 'touch'.  Matter existed as different kind of radiation.  In Dutch the word for 'radiation' is 'straling'...when someone is happy we say he looks 'stralend'.  It were the laws and try-outs of radiation that produced the first atom and later on the planets and the climate conditions that created the first cell and so on.  It really is an amazing story which one can look up for oneself.  So next time you walk through a forest be also aware of the speed with which the earth under your feet still travels in the direction it was pushed some 15 billion years ago.

            All that beautiful past, all the wisdom the first cells attained when they learned how to divide to stay alive...all of that stuff is still living the very moment you read these words.   When we die a part of us becomes minerals and so on, but the radiation  leaves our bodies...the study of the way our mind observes and some personal experiences I prefer not calling 'mystical', as well of some scientific studies lead me to strongly believe that our lives not only have a social meaning...but on a personal level we interact to create the conditions that bring us closer to our soul.  Our soul, not only the pieces of genetic heritage going back to the first cells...but the essence that is really ours...maybe it's our continious enriched radiation from so long ago.

            In fact, isn't everything that exists not only one soul ?  We see 'God' as the ideal abstract person which controls everything, but in fact the purpose of our evolution is to make this world work so that we materially can live in peace to spend more and more time in comparing the ways in which we give meaning to our lives.  To someone who believes in reincarnation we would say that the same person can appear under approximate  the same conditions  after a billion big-bangs for example...or maybe we could answer that we were already there as a piece of all the ones we descended from.  We are a great mix, but the navigator inside us should always follow the line of his hart, not the line of how much money he can make or how he can take a revenge on someone.  We should all try to overcome all our philosophical, religious and personal differences and negative emotions based on what ever happened in the past and forget our bloody history and start again by focusing on the present and wishing good things for the future to come.

            Matter and spirit have always been one.  Matter was energy and energy always means the possibility of creation and evolution.

Even if one tries to destroy energy you always get a change of form, no vanishing into nothing.  'The meaning of life' is something that has always been there.  The journey from nature to human culture was a very long one.     Matter contains energy that has prepared the coming into being of spiritual energy...or maybe matter originally alwa was the total collected energy between two big bangs. 

The first meaning of life is therefore the coming into existence, the maintenance and growth of spiritual matter.  All chemical and physical powers like temperatures, distances, speeds, pressure, time as well; all movements from atoms and cells ...everything serves the growth of spiritual energy.

            It has always been like this, because electrons cannot be destroyed.  Our mind is not only composed by the electrons of all our brain cells, but of the atoms of all our other cells.  In fact we can say that all our cells have a specific consciousness.

            The question 'who are we', can best be answered by 'where do we come from'.  That question no longer is a monopoly of religion. 'Religion' comes from the French word 'relier', combining.  Combining science and philosophy and politics and psychology, helps us to understand the real meaning of our lives.  'Faith' can be based upon a beautiful smile or brilliantly used words or notes as well...the answer to the question 'the meaning of life', never only is intellectual. 

            In fact the ones who wonder to much about whether there is or isn't a God, are occupied with the following question : 'Is there an energy that has less or as much or more consciousness as we...and did that energy not have to travel all the way from radiation to atom to cell and human being to achieve this consciousness ' ?  What kind of energy is present in before a big-bang ?  The enriched energy of the previous cycle of big-bang and celaps in one point again ...or is it every time the same kind of energy starting all the way from the same energy level? 

So in fact what some call 'god' could be the expression of the longing for more energy, more enriched consciousness...in the present, future and past, the past, being the previous energy level situation.  In fact when we die we maybe still have our radiation as a form of being aware.

It thus seems that the creation of endless energy always restarts with not wanting to be nothing or nobody...both non existing things.   'Radiation' thus is the combination of all kinds of energy that existed in a cycle between two big-bangs and which wants to start again and start something new.

Is it Einstein and others and their books and heritage or the radiation they are amongst us that makes me conclude all this after years ?  Who knows...because I sometimes don't I believe.

            Rather than being divided into traditional believers and their divisions on the one hand and those who believe in another way and it' s divisions... aren't there enough other questions we should resolve ? Why isn't there a system for managing society that makes ignorance, war, poverty and famine impossible ? How come the relationship between 'lovers' or other relationships can be so complicated ? So, in one question :  'why does man have so much difficulties with those strange 'things' like god, dead, history, money or values like friendship, family, pleasure, lust ? I think for one part it is because we haven't learned to observe objectively enough...aren't our observations  being deformed by our own or the negative emotions of others ?  On the other hand it seems like maybe even before the ejaculation and the landing of the egg, there's a game between coalitions of genes going on...like as if our past seeks to continue it' s story in the future already...  not wanting to become 'meaningless' but learning the lessons the previous generations we ones were still had and have to learn.  So in fact life has always been and is an endless school, teaching in many ways.